Lewis & Short

Parsing inflected forms may not always work as expected. If the following does not give the correct word, try Latin Words or Perseus.

oblīquē, adv., v. obliquus fin.

oblīquus (oblīcus, v. Orthogr. Vergl. p. 449 Wagner), a, um, adj. [ob and liquus; root lek-; Gr. λέχριος, λέχρις, slantwise (cf.: λοξός, Λοξίας); Lat. licinus, limus, luxus, luxare], sidelong, slanting, awry, oblique (freq. and class.; cf.: transversus, imus).

  1. I. Lit.: motus corporis, pronus, obliquus, supinus, Cic. Div. 1, 53, 120: hos partim obliquos, partim aversos, partim etiam adversos stare vobis, on one side of you, sideways, id. Rep. 6, 19, 20: obliquo claudicare pede, Ov. Am. 2, 17, 20: sublicae, Caes. B. G. 4, 17: ordines, id. ib. 7, 73: iter, id. B. C. 1, 70: obliquam facere imaginem, a side-likeness, profile, Plin. 35, 10, 36, § 90: chordae, i. e. of the triangular harp, Juv. 3, 64: verris obliquum meditantis ictum Sanguine donare, Hor. C. 3, 22, 7: obliquo dente timendus aper, Ov. H. 4, 104: rex aquarum cursibus obliquis fluens, id. M. 9, 18: radix, id. ib. 10, 491: obliquo capite speculari, Plin. 8, 24, 36, § 88: non istic obliquo oculo mea commoda quisquam Limat, with a sidelong glance, an envious look, Hor. Ep. 1, 14, 37: non obliquis oculis sed circumacto capite cernere, Plin. 11, 37, 55, § 151: obliquoque notat Proserpina vultu, Stat. S. 2, 6, 102.
    Adverbial phrases: ab obliquo, ex obliquo, per obliquum, in obliquum, obliquum, from the side, sideways, not straight on: ab obliquo, Ov. R. Am. 121: nec supra ipsum nec infra, sed ex obliquo, Plin. 2, 31, 31, § 99: serpens per obliquum similis sagittae Terruit mannos, Hor. C. 3, 27, 6: cancri in obliquom aspiciunt, Plin. 11, 37, 55, § 152: obliquum, obliquely, askance: oculis obliquum respiciens, App. M. 3, p. 140.
    Comp.: quia positio signiferi circa media sui obliquior est, Plin. 2, 77, 79, § 188.
  2. II. Fig.
    1. A. Of relationship, not direct, collateral (poet. and late Lat.): obliquum a patre genus, i. e. not born of the same mother with myself, Stat. Th. 5, 221: obliquo maculat qui sanguine regnum, by collateral consanguinity, Luc. 8, 286; cf.: tertio gradu veniuntex obliquo fratris sororisque filius, Paul. Sent. 4, 11, 3.
    2. B. Of speech.
      1. 1. Indirect, covert: obliquis orationibus carpere aliquem, Suet. Dom. 2: insectatio, Tac. A. 14, 11: dicta, Aur. Vict. Epit. 9: verba, Amm. 15, 5, 4.
      2. 2. In a bad sense, envious, hostile (post-class.): Cato adversus potentes semper obliquus, Flor. 4, 2, 9.
      3. 3. In gram.
        1. a. Obliquus casus, an oblique case (i. e. all the cases except the nom. and voc.), opp. rectus: alia casus habent et rectos et obliquos, Varr. L. L. 8, § 49 Müll.
        2. b. Obliqua oratio, indirect speech: apud historicos reperiuntur obliquae allocutiones, ut in T. Livii primo statim libro (c. 9): urbes quoque, ut cetera, ex infimo nasci; deinde, etc., Quint. 9, 2, 37: oratio, Just. 38, 3, 11.
          Hence, adv.: oblīquē, sideways, athwart, obliquely.
    1. A. Lit. (class.): quae (atomi) recte, quae oblique ferantur, Cic. Fin. 1, 6, 20: sublicae oblique agebantur, Caes. B. G. 4, 17, 9: procedere. Plin. 9, 30, 50, § 95: situs signifer, id. 2, 15, 13, § 63.
    2. B. Trop., indirectly, covertly (post-Aug.): aliquem castigare, Tac. A. 3, 35: perstringere aliquem, id. ib. 5, 2: admonere, Gell. 3, 2, 16: agere, id. 7, 17, 4.