Lewis & Short

Parsing inflected forms may not always work as expected. If the following does not give the correct word, try Latin Words or Perseus.

pĕcu (dat. pecui, Lucil. ap. Gell. infra; plur.: pecua, pecuda;

  1. I. gen. pecuum, Cato ap. Gell. 7, 3, 37: pecubus, Lucr. 6, 1132), n. [v. pecus], cattle, esp. the larger kinds (mostly ante-class.): pastor harum dormit, quom eunt sic a pecu palitantes, the flock, Plaut. Bacch. 5, 2, 5: ne balant quidem, quom a pecu cetero apsunt, id. ib. 5, 2, 20: luna muribus fibras Et pecui addit, Lucil. ap. Gell. 20, 8, 4.
    In plur.: pastores pecuaque salva servassis, an old formula of prayer in Cato, R. R. 141, 3: homines, pecua beluasque, Naev. ap. Non. 159, 6; so Att. ib. 9; Varr. R. R. 2, 1, 3; Liv. 35, 21, 6: (asinus) non generatur in Ponto, nec aequinoctio verno, ut cetera pecua admittitur, Plin. 8, 43, 68, § 167: pecua ruri pascere, Plaut. Merc. 3, 1, 11.
  2. II. Transf.
    1. A. Plur.: pecua, the places where cattle are kept, pastures, etc.: cum hostium copiae non longe absunt, pecua relinquuntur, agri cultura deseritur, Cic. Imp. Pomp. 6, 15 Halm ad loc.: Italia contremuit, statim pecua agrique deserta, Claud. Mam. Or. 2, 10.
    2. B. Money (cf. pecunia): pecua in cruminā defero, Plaut. Truc. 5, 64: pecuum, Cato ap. Paul. ex Fest. p. 246 Müll.: greges pecuum, Host. ap. Prisc. p. 719 P.
    3. C. Pecu squamosum, i. e. fish, Plaut. Rud. 4, 3, 5 (but in Lucr. 6, 1132, the correct read. is pigris balantibus; v. Lachm. ad h. l.).