Lewis & Short

Parsing inflected forms may not always work as expected. If the following does not give the correct word, try Latin Words or Perseus.

pistrīnum (pristrīnum, Plaut. Pers. 3, 3, 15 Ritschl; id. Ps. 5, 1, 9 Fleck.), i, n. [pistor], a place where corn is pounded, a pounding-mill, mill; usually worked by horses or asses; but sometimes a lazy or otherwise bad slave was forced to perform this labor (cf. mola).

  1. I. Lit.: ut ferratus in pistrino aetatem conteras, Plaut. Bacch. 4, 6, 11: in pistrinum tradi, id. Most. 1, 1, 16: in pristrino credo, ut convenit fore, id. Ps. 5, 1, 9: te in pistrinum, Dave, dedam usque ad necem, Ter. And. 1, 2, 28: oratorem in judicium, tamquam in aliquod pistrinum, detrudi et compingi videbam, Cic. de Or. 1, 11, 46; Pall. 1, 42.
    As a term of reproach, of bad slaves: pristrinorum civitas, Plaut. Pers. 3, 3, 15.
  2. II. Transf.
    1. A. Because bread was usually baked at the mill, a bakery: exercere pistrinum, Suet. Aug. 4: aliquem in pistrinum submittere, Sen. Ep. 90, 22; swine were fed there upon the bran, Plaut. Capt. 4, 2, 27.
    2. B. A wearisome, oppressive labor, drudgery: tibi mecum in eodem est pistrino, Crasse, vivendum, Cic. de Or. 2, 33, 144.

2. pristīnus or pistrīnus, a, um, adj. [pristis for pistrix], of or belonging to (the constellation of) the Whale (post-Aug.): ex occasu pristini sideris, Col. 11, 2, 5; id. 11, 2, 64.