Lewis & Short

Parsing inflected forms may not always work as expected. If the following does not give the correct word, try Latin Words or Perseus.

prōsāpĭa, ae (collat. form prōsāpĭes, ēi or ēs), f. [pro and root sa.; cf. sero, satus], a stock, race, family (archaic; v. Quint. 1, 6, 40; 8, 3, 26; cf.: stirps, genus, progenies, posteritas): prosapia progenies: id est porro sparsis et quasi jactis liberis: quia supare significat jacere et disicere, Paul. ex Fest. p. 225 Müll.: veteres prosapias (perh. to be read veteris prosapies, as a gen. sing.), Cato ap. Non. 67, 30: de Coclitum prosapiā esse, Plaut. Curc. 3, 23: rogitares, unde esset, quā prosapiā, id. Merc. 3, 4, 49: homo veteris prosapiae, Sall. J. 85, 10; so, vetus, Just. 14, 6, 11; Suet. Galb. 2: et eorum, ut utamur veteri verbo, prosapiam, Cic. Univ. 11; cf.: nec utique ab ultimis et jam oblitteratis repetita (verba) temporibus, qualia suntprosapia, Quint. 1, 6, 40: insulsum (verbum), id. 8, 3, 26. Galba magnā et vetere prosapiā, Suet. Galb. 2: pro gloriā veteris prosapiae, Just. 14, 6, 11; Prud. Apoth. 1006.
Form prosapies: tot stuprorum sordidam prosapiem, Prud. στεφ. 10, 180; Cassiod. Var 9, 25: prosapies, γένους καταγωγή, Gloss. Philox.