Lewis & Short

Parsing inflected forms may not always work as expected. If the following does not give the correct word, try Latin Words or Perseus.

scūta, ae, v. scutra.

scū̆tra, ae, f., a flat tray, dish, or platter of a nearly square form, Cato, R. R. 157, 11; Plaut. Pers. 1, 3, 8; Vulg. 3 Reg. 7, 40; 7, 45.
Collat. form scūta, ae, Lucil. ap. Prisc. p. 618 P

scūtum, i, n. (masc. collat. form scū-tus, Turp. ap. Non. 226, 13) [σκῦτος].

  1. I. An oblong shield, made of boards fastened together, and covered with leather, a buckler (whereas clipeus denotes a round shield, target of metal; cf. Veg. Mil. 2, 18): scutum pro clipeo, Liv. 1, 43: pedestre, of the infantry, Quadrig. ap. Gell. 9, 13, 14; 9, 13, 16; Liv. 6, 8; 7, 10: equestria, of the cavalry, id. 43, 6: ad galeas induendas scutisque tegimenta detrahenda tempus defuit, Caes. B. G. 2, 21: scutis ex cortice factis aut viminibus intextis, id. ib. 2, 33: sublato scuto, id. B. C. 2, 35: abjecto scuto fugere, Cic. Tusc. 2, 23, 54: ut non modo non abjecto, sed ne rejecto quidem scuto fugere videar, id. de Or. 2, 72, 294: scutum reliquisse praecipuum flagitium, Tac. G. 6: hastas et scuta reclinant, Verg. A. 12, 130: fulgentia, id. ib. 8, 93: longa, id. ib. 8, 539; Ov. Tr. 4, 1, 73; Liv. 7, 26; 38, 17: erectum altius, Amm. 24, 4, 4.
    1. B. Transf., heavyarmed soldiers, men bearing shields (late Lat.): oppidum, ordine circumdatum trino scutorum, oppugnabat, Amm. 24, 4, 10: Agilo, scutorum densitate contectus, id. 21, 12, 18 al.
  2. II. Trop., a shield, i. e. a defence, protection, sheiter, safeguard (rare): sed ne quod tamen scutum dare in judicio viderentur eis, quos, etc., Cic. Tull. 18, 43: scuto vobis magis quam gladio opus est, Liv. 3, 53 fin. (for which, just before: praesidia libertatis non licentiae ad impugnandos alios): Fabius novam de Hannibale victoriam commentus est, non pugnare. Hinc illud ex populo, ut Imperii scutum vocaretur, Flor. 2, 6, 27; cf.: Deus, scutum meum, Vulg. 2 Reg. 22, 3: scutum fidei, id. Eph. 6, 16.