Lewis & Short

Parsing inflected forms may not always work as expected. If the following does not give the correct word, try Latin Words or Perseus.

sēdo, āvi, ātum, 1, v. a. and n. [sedeo].

  1. I. Act. (orig. to cause to sit, to seat; hence, of inanimate or abstract objects), to allay, settle, still, calm, assuage, appease, quiet, check, end, stop, stay, etc. (syn.: mitigo, mulceo, lenio): cave putes, aut mare ullum aut flammam esse tantam, quam non facilius sit sedare quam effrenatam insolentiā multitudinem, Cic. Rep. 1, 42, 65: pulverem, Phaedr. 2, 5, 18: curriculum, Cic. Arat. 125; cf. vela, i. e. to furl, Prop. 3 (4) 21, 20: flammam, id. 3 (4), 18, 5: incendia, Ov. R. Am. 117.
    Mid.: sedatis fluctibus, having subsided, abated, lulled, Cic. Inv. 2, 51, 154: sedatis ventis, Ov. M. 15, 349; cf.: tempestas sedatur, Cic. Verr. 2, 1, 18, § 46.
    Of hunger, thirst, etc.: sitim, to slake, quench, Lucr. 2, 663; 4, 850; Ov. M. 3, 415; Phaedr. 4, 4, 1; Suet. Oth. 11 al.: famem ac sitim, Plin. 11, 54, 119, § 284; cf.: carne jejunia, Ov. M. 15, 83: lassitudinem, Plaut. Bacch. 1, 1, 75; Nep. Eum. 9, 6: pestilentiam, Liv. 7, 3; Just. 20, 2, 8: dolores aurium, Plin. 29, 6, 39, § 133: tumorem vulnerum, id. 30, 13, 39, § 114; 20, 20, 81, § 211: scabiem, pruritum, id. 30, 13, 41, § 121 et saep.: (populi impetus) aliquando incenditur, et saepe sedatur, Cic. Leg. 3, 10, 24: bellum intestinum ac domesticum, id. Cat. 2, 13, 28; so, bellum, Nep. Dat. 8, 6: pugnam, id. Cat. 3, 3, 6: proelium, Liv. 34, 5: seditionem, Cic. Rep. 1, 38, 60; id. Att. 5, 14, 1: tumultum, Caes. B. C. 3, 18; 3, 106 fin.; Liv. 3, 15 al.: discordias, Cic. Phil. 1, 1, 1: controversiam, id. Leg. 1, 21, 54: contentionem, Liv. 39, 39: invidiam et infamiam, Cic. Verr. 1, 1, 1; cf.: sermunculum omnem aut restinxerit aut sedarit, id. Att. 13, 10, 2: miserias, Plaut. Poen. 5, 4, 107: calamitatem, Ter. Hec. prol. alt. 24: mala, Cic. Phil. 2, 18, 46.
    Of feelings, passions, appetites, etc.: in animis hominum motum dicendo vel excitare vel sedare, Cic. de Or. 1, 46, 202: mentes (opp. excitare), id. ib. 1, 5, 17; cf.: appetitus omnes, id. Off. 1, 29, 103: illā tertiā parte animi, in quā irarum exsistit ardor, sedatā atque restinctā, id. Div. 1, 29, 61: animos militum, Liv. 26, 21: iram, Plaut. Merc. 5, 4, 1: cupidinem, id. Am. 2, 2, 210: rabiem, Hor. Epod. 12, 9: pavorem, Liv. 1, 16: lamentationem, id. 25, 37: fletus, Prop. 2, 16 (3, 8), 31: curas, Stat. Th. 12, 514: vulnera mentis, Ov. P. 4, 11, 19 et saep.
    Rarely with personal objects: affert potionem et te sedatum it, Plaut. Curc. 1, 2, 22: ut vix a magistratibus juventus sedaretur, was quieted, brought to order, Liv. 21, 20: tumultuantes deinde milites ipse sedavit, Just. 12, 15, 2.
  2. * II. Neutr., to become quiet, to lull, subside: postquam tempestas sedavit, Auct. ap. Gell. 18, 12, 6 (cf. the mid.: sedatur tempestas, supra).
    Hence, sēdātus, a, um, P. a., composed, moderate, calm, quiet, tranquil, sedate (class.): alter (Herodotus) sine ullis salebris quasi sedatus amnis fluit, alter (Thucydides) incitatior fertur, Cic. Or. 12, 39: in ipsis numeris sedatior, id. ib. 52, 176: sedatissimā et depressissimā voce uti, Auct. Her. 3, 14, 24; cf.: Terenti, Latinā voce Menandrum sedatis vocibus effers, in gentle tones, Cic. poët. ap. Suet. Vit. Ter. 5: oderunt Sedatum celeres, agilem gnavumque remissi, Hor. Ep. 1, 18, 90: scribere sedatiore animo, Cic. Att. 8, 3, 7; cf.: olli sedato respondit corde Latinus. Verg. A. 12, 18: amnes, id. ib. 9, 30: sedato gradu in castra abeunt, Liv. 25, 37: sedatius tempus, Cic. Clu. 37, 103.
    Adv.: sēdātē, calmly, tranquilly, sedately, Plaut. Men. 5, 6, 17; Cic. Tusc. 2, 20, 46; 2, 24, 58; id. Or. 27, 92.
    Comp., Amm. 25, 1, 5.