Lewis & Short

Parsing inflected forms may not always work as expected. If the following does not give the correct word, try Latin Words or Perseus.

2. vădo, āre, v. a. [vadum], to wade through, ford: flumina, quae sine pontibus vadari nequeunt, Veg. Mil. 2, 25: quia neque navium copia pro tempore erat, neque vadari fluvius poterat, Sulp. Sev. Chron. 1, 22, 3.

vădor, ātus (inf. vadarier, Plaut. Aul. 2, 4, 40), 1, v. dep. a. [1. vas]; jurid. t. t., to bind over by bail to appear in court: Sa. Vadatur hic me. Poe. Utinam vades desint, in carcere ut sis, Plaut. Pers. 2, 4, 18: postulat, ut sibi liceret milvom vadarier, id. Aul. 2, 4, 40: neque vadari amplius neque vadimonium promitterehominem vadari, Cic. Quint. 6, 23; cf. id. ib. 19, 61: (Apronius) cum ex Leontino usque ad Lilybaeum aliquem vadaretur, id. Verr. 2, 3, 15, § 38: tot vadibus accusator vadatus est reum, Liv. 3, 13, 8: jamque vadaturus, lecticā prodeat, inquit, Ov. R. Am. 665: casu tunc respondere vadato Debebat (= ei, qui eum vadatus erat, vadimonio obligaverat), Hor. S. 1, 9, 36.
Note: vădātus, a, um, in pass. signif. (prop. bound over to appear in court; hence, transf., in gen.), bound, pledged, engaged to do any thing (ante- and postclass.): vadatus = obstrictus vel sub fidejussione ambulans; sicut Fenestella ait: apud quem vadatus amicitiae nodulo tenebatur, Fulg. Expos. Serm. Ant. p. 567: ita me vadatum amore vinctumque attines, Plaut. Bacch. 2, 2, 3: trico, Lucil. ap. Non. 8, 24: memineris mihi reliqua vitae tuae curricula vadata, devoted, App. M. 11, p. 259, 40; Pac. Pan. Theod. 17.