Lewis & Short

Parsing inflected forms may not always work as expected. If the following does not give the correct word, try Latin Words or Perseus.

1. vectis, is (acc. vectim, Varr. L. L. 5, 32, 153; abl. vecti, Prisc. p. 766; Serv. ad Verg. A. 9, 469), m. [vectigal], a strong pole or bar; esp.,

    1. 1. A lever: saxa quam maxima possunt vectibus promovent, Caes. B. C. 2, 11; 3, 40; Cic. N. D. 1, 8, 19.
      In a trial of strength: (Pompeius) cum alacribus saltu, cum velocibus cursu, cum validis vecte certabat, Sall. H. 2, 11 dub. Dietsch N. cr.
    2. 2. For moving machines, a handspike, Vitr. 6, 9.
    3. 3. For carrying, a carryingpole, Claud. IV. Cons. Hon. 571.
    4. 4. For breaking up or tearing down any thing, a crow, crow-bar: demoliri signum ac vectibus labefactare conantur, Cic. Verr. 2, 4, 43, § 94; Caes. B. C. 2, 11: cum vecti, Ter. Eun. 4, 7, 4; Hor. C. 3, 26, 7: vecte in pectus adacto, Ov. M. 12, 452.
    5. 5. For fastening a door, a bar, bolt: cum ad eum (conjectorem) retulisset quasi ostentum, quod anguis domi vectem circumjectus fuisset: tum esset, inquit, ostentum, si anguem vectis circumplicavisset, Cic. Div. 2, 28, 62; Verg. A. 7, 609; Plin. 7, 56, 57, § 125.

2. Vectis, is, f., an island south of Britain, now the Isle of Wight, Plin. 4, 16, 30, § 130; Suet. Vesp. 4.
Also called Vec-ta, f., Eutr 7, 19.

Vectĭus, i, m., the name of a Roman gens, Tac. A. 11, 30; 11, 31; 11, 35; Plin. 2, 83, 85, § 199.

vĕho, xi, ctum, 3, v. a. and n. [Sanscr. vahāmi, conduct; Gr. ὄχος, carriage; ὄχλος, crowd; Germ. Wagen; Engl. wagon; cf. Lat. via, vexo].

  1. I. Act., to bear, carry, convey, on the shoulders, by wagon, by horse, by ship, etc. (syn.: fero, gero, porto): quicquid inponas, vehunt, Plaut. Most. 3, 2, 95: ille’st oneratus recte et plus justo vehit, id. Bacch. 2, 3, 115: siquidem’st decorum erum vehere servom, id. As. 3, 3, 111: reticulum panis onusto umero, Hor. S. 1, 1, 48: formica ore cibum, Ov. A. A. 1, 94: ille taurus, qui vexit Europam, Cic. N. D. 1, 28, 78: uxorem plaustro, Tib. 1, 10, 52; cf.: TantalidesPisaeam Phrygiis equis, Ov. Tr. 2, 386: cum triumphantem (Camillum) albi per urbem vexerant equi, Liv. 5, 28, 1; cf.: te, Bacche pater, tuae Vexere tigres, Hor. C. 3, 3, 14: Troica qui profugis sacra vehis ratibus, Tib. 2, 5, 40: dum caelum stellas, dum vehet amnis aquas, id. 1, 4, 66: quodque suo Tagus amne vehit aurum, Ov. M. 2, 251: quod fugiens semel hora vexit, has brought along, has brought, Hor. C. 3, 29, 48.
    Absol.: navim prospexi, quanti veheret interrogavi, Quint. 4, 2, 41.
    Pass., to be carried or borne, to ride, sail, go, etc.: mihi aequom’st dari … vehicla qui vehar, Plaut. Aul. 3, 5, 28: visus est in somnis curru quadrigarum vehi, Cic. Div. 2, 70, 144: vehi in essedo, id. Phil. 2, 24, 58: vectus curru, Vell. 2, 82, 4; Ov. M. 5, 360: vehi per urbem, Cic. Pis. 25, 60: in navibus vehi, id. N. D. 3, 37, 89: in navi, Plaut. Bacch. 1, 1, 73: navi, id. Am. 2, 2, 220: lintribus, Varr. L. L. 5, § 156 Müll.: puppe, Ov. H. 16, 113: parvā rate, id. M. 1, 319; cf. huc, Plaut. Am. 1, 1, 176: navem, ubi vectus fui, id. Mil. 2, 1, 40; id. Merc. 2, 3, 37; id. Stich. 4, 1, 25; id. Trin. 4, 3, 81: in equo, Cic. Div. 2, 68, 140: in niveis victor equis, Ov. F. 6, 724: nympha vehitur pisce, id. M. 2, 13.
    Of other swift motions: ut animal sex motibus veheretur, Cic. Univ. 13: apes liquidum trans aethera vectae, Verg. A. 7, 65.
    With acc.: ventis maria omnia vecti, Verg. A. 1, 524.
  2. II. Neutr., to be borne, to ride, sail, etc., upon any thing (rare, and perh. only in the part. pres. and in the gerund): consuli proconsul obviam in equo vehens venit, Quadrig. ap. Gell. 2, 2, 13: per medias laudes quasi quadrigis vehens, Cic. Brut. 97, 331: partim scripserunt, qui ovarent, introire solitos equo vehentes, Gell. 5, 6, 27; Just. 11, 7, 13: cui lectica per urbem vehendi jus tribuit, Suet. Claud. 28.