Lewis & Short

Parsing inflected forms may not always work as expected. If the following does not give the correct word, try Latin Words or Perseus.

vĕnēno, āvi, ātum, 1, v. a. [venenum].

  1. I. To poison.
    1. A. Lit.: ut spatium caeli quādam de parte venenet, Lucr. 6, 820: carnem, Cic. N. D. 2, 50, 126: telum, id. Quint. 2, 8: sagittas, Hor. C. 1, 22, 3.
    2. B. Trop.: non odio obscuro morsuque venenat, harms, Hor. Ep. 1, 14, 38.
  2. II. To color, dye: quos (tapetes) concha purpura imbuens venenavit, Cn. Matius poët. ap. Gell. 20, 9, 3: venenatus, Mass. Sabin. ib. 10, 15, 27; cf. Serv. ad Verg. A. 4, 137.
    Hence, vĕnēnātus, a, um, P. a. (acc. to I.), filled with poison, envenomed; hence, poisonous, venomous.
    1. A. Lit.: colubrae, Lucr. 5, 27: dentes, Ov. H. 12, 95: anguis, id. Ib. 479: morsus, Plin. 8, 58, 83, § 227.
      Comp.: nihil est usquam venenatius quam in mari pastinaca, Plin. 32, 2, 12, § 25.
      Sup.: vipera, Tert. Bapt. 1.
      Subst.: vĕnēnāta, ōrum, n. (sc. animalia), venomous animals, Plin. 29, 4, 23, § 74.
      1. 2. Transf., bewitched, enchanted; magic: virga, Ov. M. 14, 413.
    2. B. Trop.: nulla venenato littera mixta joco, harming, biting, Ov. Tr. 2, 566: eos vos muneribus venenatis venistis depravatum, corrupting, dangerous, Anton. ap. Cic. Phil. 13, 17, 35: punctu, App. M. 7, p. 196, 11.