Lewis & Short

Parsing inflected forms may not always work as expected. If the following does not give the correct word, try Latin Words or Perseus.

vŏvĕo, vōvi, vōtum, 2, v. a. and n. [etym. dub.], to vow, i. e. to promise solemnly or sacredly; to devote, dedicate, consecrate something to a deity (syn.: promitto, recipio, dico, dedico).

  1. I. Lit.: neque Herculi quisquam decumam vovit umquam, Cic. N. D. 3, 36, 88: sua capita pro salute patriae, id. Fin. 5, 22, 64: Tullus in re trepidā decem vovit Salios fanaque Pallori ac Pavori, Liv. 1, 27, 7: tibi hinc decimam partem praedae voveo, id. 5, 21, 2: templum Junoni, id. 5, 22, 7: vota vovere, Plaut. Am. 3, 2, 66: vota puer solvit, quae femina voverat, Ov. M. 9, 794: votum pro militibus, Liv. 23, 19, 28.
    With acc. and inf.: cum sues puer pasceret, unā ex iis amissā vovisse dicitur, si recuperavisset, uvam se deo daturum, quae maxima esset in vineā, Cic. Div. 1, 17, 31; cf. id. Verr. 2, 4, 55, § 123; id. Inv. 2, 31, 95: aut pro victimis homines immolant aut se immolaturos vovent, Caes. B. G. 6, 16: me inferre Veneri vovi jam jentaculum, Plaut. Curc. 1, 1, 72: dictator ludos magnos vovit Vejis captis se facturum, Liv. 5, 19, 6: ludos donaque facturum vovit, id. 31, 9, 10; 42, 28, 9.
    With ut and subj., Just. 21, 3, 2.
    Part. perf.: at earum templa sunt publice vota et dedicata, Cic. N. D. 3, 17, 43: ludi, Liv. 4, 12, 2: pro reditu victima, Ov. Am. 2, 11, 46: Tyrrheno vindemia regi (Mezentio), i. e. solemnly promised, id. F. 4, 893.
    Absol.: manus leviter pandata, qualis voventium est, Quint. 11, 3, 100.
  2. II. Transf. (from the wish implied in every vow), to wish, wish for a thing (in the verb. finit. rare, and only poet.; syn. opto): elige, quid voveas, Ov. M. 12, 200: quae modo voverat, odit, id. ib. 11, 128: quid voveat dulci nutricula majus alumno? Hor. Ep. 1, 4, 8.
    With ut: ut tua sim voveo, Ov. M. 14, 35: quae voveam, duo sunt: minimo ut relevere labore, etc., id. ib. 9, 675.