Lewis & Short

lūdĭfĭcātōrĭus, a, um, adj. [ludificator], that makes game of one, mocking, deceptive, false: phantasmatum imaginatio ludificatoria, Aug. Civ. Dei, 11, 26: ubi fuit procuratoris ludificatoria, inanis et nulla persona, Vet. Jureconsult. 3, 2 Huschke.