Lewis & Short

lūdĭfĭco, āvi, ātum (inf. pass. ludificarier, Plaut. Capt. 3, 1, 27), 1, v. a. and n. [ludus-facio], to make sport of, make game of, make a fool of; to delude, chouse, cozen, deceive: erum meum ut ego hodie lusi lepide! ut ludificatus est! Plaut. Bacch. 4, 4, 3: erum qui ludificas dictis delirantibus, id. Am. 2, 1, 38: hospitam, id. Mil. 2, 6, 15: postquam video me sic ludificarier, id. Capt. 3, 1, 27; id. Truc. 1, 1, 5; 2, 8, 6; Lucr. 1, 939.
Absol.: si latitare ac diutius ludificare videatur, * Cic. Quint. 17, 54.