Lewis & Short

ŏboedītĭo (obed-), ōnis, f. [oboedio], obedience (post-class.): per unius oboeditionem justi constituentur multi, Vulg. Rom. 5, 19: ad justitiam, id. ib. 6, 16; Ambros. de Fug. Saec. 2, 12 fin.