Lewis & Short

2. partus, ūs (gen. parti, Pac. ap. Non. 486, 6: partuis, Varr. ib. 8; dat. sing. partu, Prop. 1, 13, 30; dat. plur. partibus, App. M. 9, 33), m. [2. pario], a bearing, bringing forth, birth (equally common in the sing. and plur.).

  1. I. In abstr.: propinquitas parti, Pac. ap. Non. 486, 6: cum esset gravida Auria, et jam appropinquare partus putaretur, Cic. Clu. 11, 31; cf. Ov. M. 9, 673: antequam veniret partus ejus, peperit, the time for bearing, Vulg. Isa. 66, 7: Diana adhibetur ad partus, Cic. N. D. 2, 27, 69: maturos aperire partus Lenis, Hor. C. S. 13: partūs discrimen subire, Juv. 6, 592: (Dejanira) Oenei partu edita, begotten, Poët. ap. Cic. Tusc. 2, 8, 20.
    1. B. Trop.: et Graeciae quidem oratorum partus atque fontes vides, i. e. beginnings, Cic. Brut. 13, 49.
  2. II. In concr., the young or offspring of any creature, the fœtus or embryo: bestiae pro suo partu propugnant, Cic. Tusc. 5, 27, 79: Veneri partus suus, Verg. A. 7, 321: partus Missos ad Orcum, Hor. C. 3, 4, 40: tanti partus equae constat, Juv. 6, 626: partum ferre, i. e. to be pregnant, Plin. 8, 32, 50, § 112; so, partum gerere, id. 8, 47, 72, § 187: partum eniti, to bear, bring forth, id. 7, 3, 3, § 34: partum edere, id. 7, 3, 3, § 35: partum reddere, id. 10, 12, 15, § 32: partum abigere, to cause abortion, id. 14, 18, 22, § 116: partum eicere, id. 24, 6, 20, § 30: partum mortuum pellere, id. 22, 21, 26, § 54: partum trahere, id. 20, 8, 30, § 74: partus gravidarum extorquere tormentis, Flor. 3, 4.
    Leg. maxim: partus sequitur ventrem, Gai. Inst. 1, 78; Ulp. Fragm. 5, 9.
    Of plants, Varr. R. R. 1, 8 fin.; Col. 3, 10, 16; Plin. 17, 2, 2, § 13.
    1. B. Trop.: neque concipere aut edere partum mens potest, nisi, etc., Petr. 118.