Lewis & Short

rĕ-formo, āvi, ātum, 1, v. a., to shape again, remould, transform, metamorphose, change (not ante-Aug.).

  1. I. Lit.: sed preme, quicquid erit, dum, quod fuit ante, reformet, i.e. until she resumes her first shape, Ov. M. 11, 254; cf. id. ib. 9, 399: rursus in facies hominum tales figuras, App. M. 3, p. 139, 26: aliquem in alienam personam, id. ib. 11 fin.: hunc (asinum) ad homines, id. ib. 11, p. 264, 24: corpus humilitatis nostrae, Vulg. Phil. 3, 21: claudorum pedes ad officium gradiendi, Lact. 4, 26, 1.
  2. II. Trop.
      1. 1. To change, alter: divinae providentiae fatalis dispositio subverti vel reformari non potest, App. M. 9, p. 217, 27: sententias in pejus, Dig. 49, 1, 1: cum Themistocles ruinas patriae in pristinum habitum reformaret, Val. Max. 6, 5, 2 ext.
      2. 2. Pregn., to amend, reform; of persons: (quadragenarius pupillus) non potest reformari, Sen. Ep. 25, 1: sed reformamini in novitate sensūs vestri, Vulg. Rom. 12, 2.
        Of things: imitari proposita et ad illa reformare chirographum, Sen. Ep. 94, 51: mores depravatos, Plin. Pan. 53, 1; so, solutam et perditam disciplinam, Eum. Pan. Const. 2.
      3. 3. To restore, re-establish: pacem, Eutr. 9, 20.