Lewis & Short

sŭpellex (nom. supellectilis, Eutr. 3, 23; Salv. Gub. Dei, 3, 2), lectĭlis (abl. -li or -le; v. Neue, Formenl. 1, 240), f. [superlego],

  1. I. household utensils, stuff, furniture, or goods (class.; only in sing.; cf.: vasa, utensilia, instrumenta), Dig. 33, 10 (De supellectile legata), 1; 33, 10, 3; 33, 10, 7; Cato ap. Prisc. p. 782 P.; Varr. R. R. 1, 22, 6; Plaut. Aul. 2, 5, 17; id. Pers. 4, 8, 2; Ter. Phorm. 4, 3, 61; Cic. Verr. 2, 2, 34, § 83; 2, 4, 17, § 37; id. Agr. 2, 13, 32; 2, 15, 38; id. Par. 1, 2, 10; Prop. 4 (5), 8, 37; Hor. S. 1, 6, 118; Curt. 5, 2, 10; Juv. 3, 14: ad ornanda colla, ornaments, Vulg. Jud. 5, 30.
    Plur. supellectiles (late Lat.), Amm. 22, 8, 42; for which, class.: plurima Deliaca supellex, Cic. Verr. 2, 2, 72, § 176.
  2. II. Trop., apparatus, furniture, outfit, qualification: amicos parare, optimam et pulcherrimam vitae, ut ita dicam, supellectilem, Cic. Lael. 15, 55: usus oratoriae quasi supellectilis, id. Or. 24, 80; cf.: in oratoris instrumento tam lauta supellex, id. de Or. 1, 36, 165: qui occupatus est in supervacuā litterarum supellectile, Sen. Ep. 88, 36: medicorum, id. ib. 95, 18: copiosa verborum supellex, stock, store, Quint. 8, prooem. § 28: tecum habita, et noris, quam sit tibi curta supellex, i. e. what an ill-furnished mind you have, Pers. 4, 52: scientiae, Macr. S. 1, 1 init.