Lewis & Short

Parsing inflected forms may not always work as expected. If the following does not give the correct word, try Latin Words or Perseus.

2. commŏdo, āvi, ātum, 1, v. a. [1. commodus].

  1. I. To adjust according to a measure, to make fit, suitable, or right, to adapt, accommodate, put in order (ante-class. and post-Aug.): trapetum, Cato, R. R. 135 fin.; Col. 4, 22, 5; Cael. Aur. Tard. 4, 3 al.
    1. B. Trop.: commoda loquelam tuam, Plaut. Cist. 4, 2, 75: ita praeceptorem eloquentiaese commodaturum singulis, Quint. 2, 8, 4: si te commodaveris mihi, Sen. Ben. 2, 34, 2: (arithmetica) avaritiae commodat digitos, fits, adapts, id. Ep. 88, 10: (servi) nulli sceleri manus commodabunt, id. Ben. 3, 20, 2: operam suam Prisco ad turpissimum ministerium commodasse, Plin. Ep. 2, 11, 23: orationi oculos, vocem, manum, id. Pan. 71, 6.
      Absol.: caecus claudo pede commodat, Aus. Epigr. 133.
  2. II. Commodare aliquid (alicui), to give something to one for his convenience or use, to give, bestow, lend (acc. to accurate jurid. distinction, of things that are themselves, in natura, to be returned, while mutuum dare is used of things for which an equivalent is given; cf. Dig. 44, 7, 1; freq. and class.): aquam hosti, operam civi, Plaut. Rud. 2, 4, 21 sq.; cf. Plin. Ep. 2, 11, 23: nam meritus de me est, quod queam illi ut commodem, Ter. Hec. 5, 1, 34: quibus tu quaecumque commodaris, erunt mihi gratissima, Cic. Fam. 13, 48 init.: quicquid sine detrimento possit commodari, id tribuatur vel ignoto, id. Off. 1, 16, 51: ut dando et accipiendo mutuandisque facultatibus et commodandis nullā re egeremus, id. ib. 2, 4, 15 B. and K.; cf. Non. p. 275, 15: paenulam, Quint. 6, 3, 64: testes falsos, to furnish, supply, Sall. C. 16, 2: manum morituro, Vell. 2, 70 fin.: aurum Caelio, Cic. Cael. 13, 32; cf. Quint. 5, 13,30: aedes ad nuptias, Auct. Her. 4, 51, 64: nomen suum alicui, Cic. Verr. 2, 4, 42, § 91; cf. Tac. A. 15, 53: vires suas aliis eas commodando, minuere, Liv. 34, 12, 5: sanguinem alienae dominationi, Tac. Agr. 32 Orell. N. cr.: parvis peccatis veniam, magnis severitatem, id. ib. 19: aurem patientem culturae, as in Engl., to lend an ear to, * Hor. Ep. 1, 1, 40; Ov. Am. 1, 8, 86; Stat. Th. 4, 75 (opp. donare): ut haec a virtute donata, cetera a fortunā commodata esse videantur, Cic. Marcell. 6, 19 al.
    Hence,
    1. B. Of time for a payment, to grant, allow: ut rei publicae, ex quā crevissent, tempus commodarent, Liv. 23, 48, 10 Weissenb. ad loc.
    2. C. Commodare alicui, aliquā re, in aliquā re, or absol., to please one, be kind or obliging to, to serve, favor (class.): ut omnibus rebus, quod sine molestiā tuā facere possis, ei commodes, Cic. Fam. 13, 35, 2; 13, 53, 1; cf.: alicui omnibus in rebus, id. ib. 13, 32, 2; and: commodare tantum ei in hac re, id. ib. 13, 37 fin.: si tuam ob causam cuiquam commodes, id. Fin. 2, 35, 117: ut eo libentius iis commodes, id. Fam. 13, 54: credetur; commodabo, Plaut. Pers. 2, 5, 19: publice commodasti, Cic. Verr. 2, 4, 9, § 20: illis benignis usus est ad commodandum, id. ib, 2, 4, 3, § 6: studiis commodandi favetur, id. de Or. 2, 51, 207: cui ego quibus cumque rebus potero lubentissime commodabo, id. Fragm. ap. Non. p. 275, 17.
      Hence, commŏdā-tum, i, n.; in the jurists,
      1. 1. A thing lent, a loan: commodatum accipere, Dig. 13, 6, 3, § 3; cf. the whole title 6.
      2. 2. A contract for a loan, Dig. 13, 6, 1, § 1; 13, 6, 17, § 3; Gai Inst. 4, 33.