Lewis & Short

Parsing inflected forms may not always work as expected. If the following does not give the correct word, try Latin Words or Perseus.

ălĭquātĕnus, adv. [aliquā-tenus] (post-Aug.).

  1. I. Of place, for a certain distance, some way: procedere, Mel. 1, 2: Padus aliquatenus exilis et macer, id. 2, 4, 4.
  2. II. Of actions.
    1. A. To a certain degree or extent, in some measure, somewhat: aliquatenus, inquit, dolere, aliquatenus timere permitte: sed illud aliquatenus longe producitur, Sen. Ep. 116, 4: aliquatenus se confirmare, Col. 4, 3, 4; Symm. Ep. 6, 59.
    2. B. In some respects, partly: sed istud (dicendi genus) defenditur aliquatenus aetate, dignitate, auctoritate (dicentium), Quint. 11, 1, 28; 11, 3, 78: hoc quoque Aristoteles aliquatenus novat, id. 3, 9, 5: Philistus, ut multo inferior, ita aliquatenus lucidior, id. 10, 1, 74: caules aliquatenus rubentes, Plin. 21, 12, 80, § 150: aliquatenus culpae reus est, Dig. 44, 7, 5, § 6; so ib. 1, 5, 14; Inst. 1, 68.