Lewis & Short

Parsing inflected forms may not always work as expected. If the following does not give the correct word, try Latin Words or Perseus.

dē-mĕo, āre, v. n., to go down, descend (post-class.); caelo, Ap. M. 10, p. 254, 12: ad Tartarum Manesque, id. ib. 6, p. 180, 7; Mart. Cap. 2, p. 38.

dē-mĕrĕo, ŭi, ĭtum, 2, v. a.

  1. I. With acc. rei, to merit, deserve a thing (ante-and post-class., and very rare): aliquid mercedis domino, Plaut. Ps. 4, 7, 90: grandem pecuniam, Gell. 1, 8, 3: demeritae laetitiae, Plaut. Ps. 2, 4, 14.
  2. II. (Since the Aug. per.) With acc. pers., to deserve well of, to oblige: avunculum magnopere, Suet. Aug. 8: nec tibi sit servos demeruisse pudor, Ov. A. A. 2, 252: crimine te potui demeruisse meo, id. Her. 2, 28: matrona amoenitate aliqua demerenda erit, Col. 1, 4, 8. In this signif. usually in the deponent form, dē-mĕrĕor (not ante-Aug.): ut pleniori obsequio demererer amantissimos meos, Quint. prooem. § 3; so, Pompeium et Caesarem, quorum nemo alterum offendere audebat, nisi ut alterum demereretur, simul provocavit, lay under obligation, Sen. Ep. 104, 33; id. Ben. 1, 2, 5: demerendi beneficio tam potentem civitatem occasio, Liv. 3, 18: in Regulo demerendo, Plin. Ep. 4, 2, 4; Suet. Vit. 2; id. Oth. 4; Quint. 9, 2, 29; Tac. A. 15, 21 al.

dēmo, mpsi (msi), mptum (mtum), 3, v. a. [contr. from de-emo; cf. adimo and abemito], to take off, take away, to withdraw, subtract, remove (class. and very freq.; for syn. cf.: adimo, eripio, furor, rapio, prehendo, capio, sumo, excipio).

  1. I. Lit.: addita demptaque quaedam, Lucr. 2, 770; cf.: cum aliquid additur aut demitur, Cic. Ac. 2, 16: si quid ad eas (leges) addi demi mutarive vellet, Liv. 31, 11 fin.: lubet scire quantum auri erus sibi dempsit, Plaut. Bac. 4, 4, 14 (for which, shortly after, sibi novem abstulit): aurum sibi, Ter. Eun. 4, 1, 13: secures de fascibus, Cic. Rep. 2, 31; so, clipea de columnis, Liv. 40, 51: de capite (from the sum total) medimna DC, Cic. Verr. 2, 3, 33; cf. ib. 35 (twice): una dempta uncia deunx, dextans dempto sextante, dodrans dempto quadrante, bes dempto triente, Varr. L. L. 5, § 172 Müll.: de stipendio equitum aera, Liv. 7, 41: non hilum de tempore mortis, Lucr. 3, 1100; cf.: partem de die, Hor. Od. 1, 1, 20; Ov. Tr. 5, 2, 20 et saep.: quam minimum ex osse, Cels. 8, 4; cf.: aliquid ex cibo, id. 6, 6, 16: fetus ab arbore, Ov. H. 20, 9; cf.: sucum a vellere, id. A. A. 3, 214.
    With simple abl.: fetus arbore, id. M. 14, 689: juga equis, id. ib. 7, 324; id. F. 2, 74; cf.: juga bobus, Hor. Od. 3, 6, 42: vincla pedibus, Ov. M. 3, 168; cf.: vincula nobis, id. F. 3, 320: nubem supercilio, Hor. Ep. 1, 18, 94 et saep.: soleas (when about to recline at table), Plaut. Truc. 2, 4, 16; cf.: Ov. A. A. 2, 212: haec (epistola) casu ad turrim adhaesit … dempta ad Ciceronem defertur, *Caes. B. C. 5, 48, 8: odorem vino, Cato R. R. 110: barbam, to shave, Suet. Caes. 67.
  2. II. Trop.: nulla dies nobis maerorem e pectore demet, Lucr. 3, 921; so, mihi et tibi et illis molestiam, Ter. Ad. 5, 3, 33: nobis acerbam necessitudinem, Sall. J. 102, 5: plus dignitatis patribus (with detrahere, and opp. addere), Liv. 2, 60: silentia furto, i. e. to disclose the theft, Ov. M. 2, 700 et saep.
    Without a dat.: metum omnem, Ter. Ad. 4, 7, 18: dolorem, Lucr. 2, 21: sollicitudinem, Cic. Att. 11, 15 fin.: curas his dictis, Verg. A. 2, 775; 3, 153 et saep.: ex dignitate populi (opp. adicere), Liv. 34, 54; cf.: de vi magistratus, id. 3, 33 fin.: lex ipsa per se dempto auctore, even without its author, Liv. 2, 42; cf.: dempto fine, without end, Ov. Tr. 3, 11, 2: addere aut demere ad haec (verba), Vulg. 1 Mac. 8, 30.