Lewis & Short

Parsing inflected forms may not always work as expected. If the following does not give the correct word, try Latin Words or Perseus.

fīnĭtĭmus or fīnĭtŭmus, a, um, adj. [finis; cf. maritimus], bordering upon, adjoining, neighboring (class.; syn.: vicinus, confinis, conterminus, contiguus, continens).

  1. I. Lit.
    1. A. Adj.
          1. (α) With dat.: sumus enim finitimi Atinatibus, Cic. Planc. 9, 22: Galli Belgis, Caes. B. G. 2, 2, 3: homines bellicosi locis patentibus, id. ib. 1, 10, 2: regnum Ariobarzanis vestris vectigalibus, Cic. de lmp. Pomp. 2, 5: aër mari, id. N. D. 2, 39, 101: latus Boreae, i. e. bordering upon the north, northern, Hor. C. 3, 24, 38.
          2. (β) Absol.: Romanos ea loca finitimae provinciae adjungere, Caes. B. G. 3, 2 fin.: Marsi, Hor. Epod. 16, 3: bellum, Caes. B. C. 2, 38, 1; cf. Ov. Tr. 4, 10, 111: civitates, Liv. 1, 32, 2.
    2. B. Subst.: fīnĭtĭmi, ōrum, m., neighbors: bella cum finitimis felicissime multa gessit, Cic. Rep. 2, 9; cf.: finitimi ac vicini, id. Sull. 20, 58; id. de Imp. Pomp. 4, 9; Caes. B. G. 1, 2, 4; 1, 5, 4; 2, 16, 2 et saep.
  2. II. Trop., bordering upon, adjoining, nearly related, like.
          1. (α) With dat.: unicuique virtuti finitimum vitium reperietur, ut audacia, quae fidentiae finitima est, Cic. Inv. 2, 54, 165; cf. id. de Or. 2, 44, 185: metus aegritudini, id. Tusc. 4, 30, 64: falsa veris, closely allied, id. Ac. 2, 21, 68: deterrimum genus optimo, id. Rep. 1, 42: consensus principum administrationi, id. ib. 1, 28: poëta oratori, id. de Or. 1. 16, 70; cf.: historia huic generi, id. Or. 20, 66: Autronii nomen finitimum maxime est hujus periculo et crimini, is very closely connected with, id. Sull. 25, 71.
          2. (β) Absol.: illa, quae propinqua videntur et finitima esse, Cic. Inv. 2, 54, 165: artium studiorumque quasi finitima vicinitas, id. Brut. 42, 156: finitimum malum, id. Rep. 1, 28.