Lewis & Short

Parsing inflected forms may not always work as expected. If the following does not give the correct word, try Latin Words or Perseus.

lŏco, āvi, ātum, 1 (old forms, locassim for locaverim, Plaut. Aul. 2, 2, 51; so, locassint, Cic. Leg. 3, 4, 11), v. a. [locus], to place, put, lay, set, dispose, arrange.

  1. I. Lit.
    1. A. In gen.: equites pro cornibus, Quint. 2, 13, 3: crates adversas locari jubet, Caes. B. C. 3, 46: milites super vallum in munimentis, Sall. J. 100: cum sol ita locatus fuisset, ut, etc., Cic. Rep. 1, 15, 23: fundamenta (urbis), Verg. A. 4, 266; cf. id. ib. 1, 428: gramineoque viros locat ipse sedili, id. ib. 8, 176: vicos, Tac. G. 16: stipendium et commeatum, Sall. J. 90.
    2. B. In partic.
      1. 1. Locare puellam in matrimonium or in matrimonio, nuptiis, nuptum, or simply locare, to give a girl in marriage, to marry her to any one: cur me huic locabas nuptiis? Enn. ap. Auct. Her. 2, 24, 38 (Trag. v. 157 Vahl.): virginem habeo grandem, neque eam queo locare quoiquam, Plaut. Aul. 2, 2, 15: in matrimonium, id. Trin. 3, 3, 52: aliquam in luculentam familiam, id. Cist. 3, 2, 18: nuptum virginem adulescenti, Ter. Phorm. 5, 1, 25.
      2. 2. To let, lease, to hire or farm out (opp. conduco): vectigalia, Cic. Agr. 1, 3, 7: portorium, id. Inv. 1, 30, 47: agrum frumento, Liv. 27, 3: praedia non nummo sed partibus, Plin. Ep. 9, 37, 3: tabernas civitatibus ad stationem, Suet. Ner. 37.
        1. b. To give out on contract, to contract for having a thing done: tu idem optimum est Loces efferendum: nam jam credo mortuus est, Plaut. Aul. 3, 6, 30: impero, ut tu me quoivis castrandum loces, id. ib. 2, 2, 73: ut quod sit sibi operis locatum ecficeret, id. As. 2, 4, 37: ego operam meam tribus nummis hodie locavi ad artis naugatorias, id. Trin. 4, 2, 2: statuam faciendam, Cic. Phil. 9, 7, 16: funera, id. Verr. 2, 5, 43, § 120: majore pecuniā columnas dealbandas, quam, etc., id. ib. 2, 1, 59, § 154: statuas demoliendas, id. ib. 2, 2, 67, § 161: auseribus cibaria publice locantur (sc. praebenda), id. Rosc. Am. 20, 56: Junoni templum (sc. exstruendum), Liv. 5, 23: vestimenta exercitui (sc. facienda), id. 27, 10: ingentesque locat Caesonia Rhenos, Pers. 6, 47.
        2. c. Locare se or locare operam suam, to hire one’s self out, hire out one’s services: quid si aliquo ad ludos me pro manduco locem, Plaut. Rud. 2, 6, 51: operam suam ad aliquam rem, id. Trin. 4, 2, 1; Gell. 3, 3, 14: vocem, i. e. to become a ranter, Juv. 8, 185: locare noctes, of courtesans, Ov. Am. 1, 10, 30.
        3. d. To lend: ornamenta quae locavi metuo ut possim recipere, Plaut. Curc. 4, 1, 3.
        4. e. To quarter, establish in quarters: cohortes novis hibernaculis, Tac. A. 14, 38.
      3. 3. Of money, to invest, place: nec quicquam argenti locavi jam diu usquam aeque bene? Plaut. Most. 1, 3, 144.
      4. 4. To put or lend out money on interest: locare argenti nemini nummum queo, Plaut. Most. 3, 1, 4.
        Hence, locare se, to bring in interest, to yield: disciplina (histrionis) quae erat (Panurgo) ab hoc (Roscio) tradita, locabat se non minus HS CCCICCC, Cic. Rosc. Com. 10, 28.
  2. II. Trop.
    1. A. In gen., to place, put, set, lay, fix: metuo hercle ne illa mulier mi insidias locet, Plaut. Rud. 2, 5, 17: num tu pudicae quoipiam insidias locas? id. Curc. 1, 1, 25: vitam in tam clara luce locavit, Lucr. 5, 12: inter recte factum atque peccatum media locabat quaedam, Cic. Ac. 1, 10, 37: aliquem in amplissimo gradu dignitatis, id. Mur. 14, 30: civitas in Catonis et Bruti fide locata, id. Att. 6, 1, 5: omnia mea studia in Milonis magistratu fixi et locavi, id. Fam. 2, 6, 3: eo loco locati sumus, ut, etc., id. Lael. 12, 40: vos hortor, ut ita virtutem locetis, ut exceptā nihil amicitiā praestabilius esse putetis, id. ib. 27, 104: res certis in personis ac temporibus locata, id. de Or. 1, 31, 138: prudentia est locata in delectu bonorum et malorum, consists in, id. Off. 3, 17, 71: beneficium apud gratos, to confer upon, Liv. 7, 20.
    2. B. (Acc. to I. B. 2. c.) To put out, as at interest; to place so as to secure a return: optumo optume optumam operam das; datam pulcre locas, Plaut. Am. 1, 1, 122: beneficia apud gratos, Liv. 7, 20, 5: benefacta male locata male facta arbitror, Enn. ap. Cic. Off. 2, 18, 62 (Trag. v. 429 Vahl.).
    3. C. Locare nomen, to become surety, Phaedr. 1, 16, 1.
      Hence, P. a.: lŏcātus, a, um, only as subst.: lŏcātum, i, n., that which is placed on lease, hired out, Cic. N. D. 3, 30, 74.

lŏcus (old form stlocus, like stlis for lis, Quint. 1, 4, 16), i, m. (lŏcum, i, n., Inscr. ap. Grut. 129, 14; plur. loci, single places; loca, places connected with each other, a region; cf. Krebs, Antibarb. p. 666 sq., and v. infra), a place, spot.

  1. I. Lit.
    1. A. In gen.: adsedistis in festivo loco, i. e. the theatre, Plaut. Mil. 2, 1, 83: locum sibi velle liberum praeberier, ubi nequam faciat clam, id. Poen. 1, 1, 49; 3, 3, 44; cf. 3, 2, 25: omnes copias in unum locum convenire, Cic. Att. 8, 16, 2: Galli qui ea loca incolerent, Caes. B. G. 2, 4: locorum situm naturam regionis nosse, Liv. 22, 38: Romae per omnes locos, Sall. J. 32: facere alicui locum in turba, Ov. A. A. 2, 210: ex loco superiore agere, of an orator speaking from the rostra, or of a judge pronouncing judgment: de loco superiore dicere, Cic. Verr. 2, 2, 42, § 102: ex aequo loco, of one speaking in the Senate or conversing with another: et ex superiore et ex aequo loco sermones habiti, id. Fam. 3, 8, 2: ex inferiore loco, to speak before a judge, id. de Or. 3, 6, 23: primus locus aedium, a dwelling on the ground-floor, Nep. praef. 6.
      A post, position: loco movere, to drive from a place or post, Ter. Phorm. prol. 32; so, loco deicere, Hor. Ep. 2, 2, 30: loco cedere, to give way, abandon one’s post, retire, Sall. C. 9; Caes. B. G. 1, 15.
    2. B. In partic.
      1. 1. A place, seat, in the theatre, the circus, or the forum: Servi ne obsideant, liberis ut sit locus, room, seats, Plaut. Cas. prol. 23.
        Esp. the place assigned by the Senate to foreign ambassadors: locum ad spectandum dare, Cic. Mur. 35, 73; 34, 72; so Liv. 30, 17.
        Plur. loca, Liv. 34, 44, 5; Vell. 2, 32, 3; Suet. Claud. 21; id. Ner. 11; Plin. 8, 7, 7, § 21.
        But plur. loci, Tac. A. 15, 32.
      2. 2. So of the lodging, quarters, place of abode assigned to foreign ambassadors for their residence: locus inde lautiaque legatis praeberi jussa, Liv. 28, 39, 19; 30, 17, 14; 42, 26, 5; Symm. Ep. 4, 56; Sid. Ep. 8, 12: loca lautia, App. M. 3, p. 140, 30.
      3. 3. A piece or part of an estate: stricte loquendo locus non est fundus sed pars aliqua fundi, Dig. 50, 16, 60: locus certus ex fundo possideri potest, ib. 41, 2, 26.
      4. 4. A place, spot, locality; a country region: hau longe abesse oportet homines hinc; ita hic lepidust locus, Plaut. Rud. 1, 4, 35: nunc hoc ubi abstrudam cogito solum locum, id. Aul. 4, 6, 7: non hoc ut oppido praeposui, sed ut loco, Cic. Att. 7, 3, 10; Verg. A. 1, 530; Caes. B. G. 5, 12.
        Poet. of the inhabitants of a place, a neighborhood: numina vicinorum odit uterque locus, Juv. 15, 37.
        Of a place where a city once stood, a site: locus Pherae, Plin. 4, 5, 6, § 13: locus Buprasium, Hyrmine, id. ib.; cf. Ov. F. 2, 280.
        Plur. rarely loci: quos locos adiisti, Plaut. Trin. 4, 2, 86: locos tenere, Liv. 5, 35, 1: occupare, Sall. J. 18, 4; 76, 1; Lucr. 4, 509; Verg. A. 1, 306; 2, 28; Prop. 4 (5), 8, 22; Tac. A. 1, 61; 13, 36; Suet. Tib. 43.
        Usually loca: loca haec circiter, Plaut. Cist. 4, 2, 8: venisse in illa loca, Cic. Fam. 9, 2, 5; id. Fin. 5, 1, 2 sq.; Caes. B. G. 2, 4, 2; Lucr. 1, 373; 2, 146; Cat. 9, 7; 63, 3; Sall. J. 18, 11; 54, 3; Verg. G. 2, 140; id. A. 1, 51; 2, 495; Hor. C. 1, 22, 7; Tib. 4, 1, 97; Ov. M. 10, 29; Liv. 1, 1, 5; 1, 5, 2; 1, 6, 4 et saep.
      5. 5. In war or battle, a post, station (plur. loca): tum loca sorte legunt, Verg. A. 5, 132: loca jussa tenere, id. ib. 10, 238: loca servare, Amm. 25, 6, 14.
      6. 6. Loci and loca, of parts of the body: loci nervosi, Cels. 5, 26, 26.
        Esp.: muliebres, Varr. L. L. 5, 2, 15; and without adj., in females, the womb: si ea lotio locos fovebit, Cato, R. R. 157, 11: cum in locis semen insederit, Cic. N. D. 2, 51; Cels. 2, 8.
        Of animals, Col. 6, 27, 10.
        Of birds, Col. 8, 11, 8; Lucr. 14, 1246; Plin. 11, 37, 84, § 209; Cael. Aur. Acut. 3, 17: genitalia, Col. 7, 7, 4; cf. id. 8, 7, 2; 8, 11, 8; in males, Lucr. 4, 1034; 4, 1045.
      7. 7. Communis locus,
          1. (α) The place of the dead: qui nunc abierunt hinc in communem locum, Plaut. Cas. prol. 19.
          2. (β) A public place: Stheniusqui oppidum non maximum maximis ex pecunia sua locis communibus monumentisque decoravit, Cic. Verr. 2, 2, 46, § 112.
      8. 8. A burial-place, grave; very freq. in epitaphs; v. Inscr. Orell. 8; 4499; 4500 sq.
  2. II. Trop.
    1. A. A topic of discussion or thought; a matter, subject, point, head or division of a subject.
      1. 1. In gen.: cum fundamentum esset philosophiae positum in finibus bonorum, perpurgatus est is locus a nobis quinque libris, Cic. Div. 2, 1, 2: Theophrastus cum tractat locos ab Aristotele ante tractatos, id. Fin. 1, 2, 6: hic locus, de natura usuque verborum, id. Or. 48, 162: philosophiae noti et tractati loci, id. ib. 33, 118: ex quattuor locis in quos honesti naturam vimque divisimus, id. Off. 1, 6, 18; id. Inv. 2, 3, 11; 2, 5, 16; 2, 8, 26 et saep.; Quint. 2, 4, 27; 2, 11, 6; 5, 8, 4; Juv. 6, 245; Tac. Or. 31.
      2. 2. Esp.: loci, the grounds of proof, the points on which proofs are founded or from which they are deduced: cum pervestigare argumentum aliquod volumus, locos nosse debemus, Cic. Top. 2, 7; id. de Or. 1, 13, 56; 3, 55, 210: traditi sunt ex quibus argumenta ducantur duplices loci, id. Or. 35; so sing.: itaque licet definire, locum esse argumenti sedem, id. Top. 2.
      3. 3. Esp.: loci communes, general arguments, which do not grow out of the particular facts of a case, but are applicable to any class of cases: pars (argumentorum) est pervagatior et aut in omnis ejusdem generis aut in plerasque causas adcommodata: haec ergo argumenta, quae transferri in multas causas possunt, locos communis nominamus, Cic. Inv. 2, 14, 47 sq.; cf. the passage at length; id. ib. 2, 16, 50 sq.; 2, 18, 56; Auct. Her. 3, 8, 15; Quint. 2, 1, 9; 3, 1, 12; 5, 1, 3; 5, 13, 57 al.
        Sing.: vix ullus est tam communis locus, qui possit cohaerere cum causa, nisi aliquo proprio quaestionis vinculo copulatus, Quint. 2, 4, 30: locus, for communis locus, id. 4, 2, 117; 5, 7, 32.
    2. B. A passage in a book or author; plur. loci (Zumpt, Gram. § 99): locos quosdam transferam, Cic. Fin. 1, 3, 7; Quint. 1, 1, 36; 1, 4, 4; 5, 13, 42; 6, 3, 36; Tac. Or. 22: locos Lucreti plurimos sectare, Gell. 1, 21, 7; but rarely loca: loca jam recitata, Hor. Ep. 2, 1, 223; Amm. 29, 2, 8.
    3. C. Room, opportunity, cause, occasion, place, time, etc., for any thing: et cognoscendi et ignoscendi dabitur peccati locus, Ter. Heaut. 2, 1, 6: avaritia paululum aliquid loci rationi et consilio dedisset, Cic. Quint. 16, 53: de tuo in me animo iniquis secus existimandi videris nonnihil dedisse loci, to have given occasion, cause, reason, id. Fam. 3, 6, 6: dare suspicioni locum, id. Cael. 4, 9: dare locum dubitationis, id. Balb. 6, 16; Val. Fl. 4, 451: locum habere, to find a place: qui dolorem summum malum dicit, apud eum, quem locum habet fortitudo? Cic. Off. 3, 33, 117: in hoc altero dicacitatis quid habet ars loci? id. de Or. 2, 54, 219; so, locus est alicui rei: legi Aquiliae locus est adversus te, Dig. 9, 2, 27; cf.: huic edicto locus est, ib. 37, 10, 6; cf.: meritis vacat hic tibi locus, Verg. A. 11, 179: cum defendendi negandive non est locus, Quint. 5, 13, 8: quaerendi, id. 3, 8, 21.
      Also in the sense of there is place for any thing, it finds acceptance: in poëtis non Homero soli locus est aut Archilocho, etc., Cic. Or. 1, 4: si in mea familiaritate locus esset nemini nisi, etc., id. Planc. 33, 82: maledicto nihil loci est, id. Mur. 5, 12: locum non relinquere, to leave no room for, not to admit, to exclude: vita turpis ne morti quidem honestae locum relinquit, id. Quint. 15, 49; so, nec precibus nostris nec admonitionibus relinquit locum, id. Fam. 1, 1, 2: nancisci locum, to find occasion: nactus locum resecandae libidinis, id. Att. 1, 18, 2: valde gaudeo, si est nunc ullus gaudendi locus, id. ib. 9, 7, 6.
    4. D. In aliquo loco esse, to be in any place, position, situation, condition, state, relation: si ego in istoc siem loco, dem potius aurum, quam, etc., position, place, Plaut. Bacch. 4, 9, 116: tanta ibi copia venustatum aderat, in suo quaeque loco sita munde, id. Poen. 5, 4, 8: in uxoris loco habere, Ter. Heaut. 1, 1, 52: in liberūm loco esse, Cic. de Or. 2, 49, 200; id. Planc. 11, 28; id. Brut. 1, 1; but more freq. without in: is si eo loco esset, negavit se facturum, id. Fam. 4, 4, 4: eodem loco esse, Sen. Ben. 3, 8, 2; 7, 14, 6.
      Esp. with a gen.: parentis loco esse, Cic. Div. in Caecil. 19, 61: hostium loco esse, Liv. 2, 4, 7: fratris loco esse, Cic. Fam. 5, 3, 1; 7, 3, 6; Quint. 6, 1, 7: nec vero hic locus est, ut, etc., not the proper occasion, Cic. Tusc. 4, 1, 1; id. Rosc. Am. 12, 33.
      Hence, loco or in loco, at the right place or time, seasonably, suitably: posuisti loco versus Attianos, Cic. Fam. 9, 16, 4: epistolae non in loco redditae, id. ib. 11, 16, 1: dulce est desipere in loco, Hor. C. 4, 12, 28; so, locis: non insurgit locis? non figuris gaudet? Quint. 12, 10, 23: quo res summa loco? in what condition? Verg. A. 2, 322: quo sit fortuna loco, id. ib. 9, 723: quo sit Romana loco res, Hor. Ep. 1, 12, 25: quo tua sit fortuna loco, Stat. Th. 7, 558: missis nuntiis, quo loco res essent, Liv. 2, 47, 5: primo loco, in the first place, first in order, Juv. 5, 12.
      Freq. as a partit. gen.: quo loci for quo loco, Cic. Att. 8, 10; id. Div. 2, 66: eo loci for eo loco, id. Sest. 31, 68; Tac. A. 15, 74: eodem loci, Suet. Calig. 53: ubi loci, Plaut. Merc. 5, 4, 26: ibidem loci, id. Cist. 3, 1, 53: interea loci for interea, meanwhile, Ter. Eun. 1, 2, 46: postea loci, after that, afterwards, Sall. J. 102: ubicumque locorum, Hor. Ep. 1, 3, 34: adhuc locorum, hitherto, Plaut. Capt. 2, 3, 25: ad id locorum, to that time, till then, hitherto, Sall. J. 63, 6; 73, 2; Liv. 22, 38, 12: post id locorum, after that, thereupon, Plaut. Cas. 1, 32: inde loci, since then, Lucr. 5, 437.
    5. E. Place, position, degree, rank, order, office, of persons or things: summus locus civitatis, Cic. Clu. 55, 150: tua dignitas suum locum obtinebit, id. Fam. 3, 9, 2: quem locum apud ipsum Caesarem obtinuisti? id. Phil. 2, 29, 71: res erat et causa nostra eo jam loci, ut, etc., id. Sest. 31, 68: Socrates voluptatem nullo loco numerat, id. Fin. 2, 28, 90: codem loco habere, quo, etc., id. Prov. Cons. 17, 41; Caes. B. G. 1, 26, 6; 7, 77, 3; id. B. C. 1, 84, 2: indignantes eodem se loco esse, quo, etc., Liv. 42, 37, 8: sed esto, neque melius quod invenimus esse, neque par, est certe proximus locus, Quint. 10, 5, 6: erat ordine proximus locus, id. 7, 3, 36: humili loco, id. 4, 2, 2.
      Plur. loca: ut patricii recuperarent duo consularia loca, Liv. 10, 15, 8: quinque augurum loca, id. 10, 8, 3; 42, 34, 15: omnia loca obtinuere, ne cui plebeio aditus esset, id. 4, 57, 11; Tac. A. 2, 55: Vesta loca prima tenet, Ov. F. 6, 304.
      Esp. of birth: infimo loco natus, Cic. Fl. 11, 24: esse summo loco natus, id. Planc. 25, 60: Tanaquil summo loco nata, Liv. 1, 34.
  3. F. Loco, adverbially, in the place of, instead of, for: criminis loco putant esse, quod vivam, Cic. Fam. 7, 3, 6: haec filium suum sibi praemii loco deposcit, id. Inv. 2, 49, 144.