Lewis & Short

Parsing inflected forms may not always work as expected. If the following does not give the correct word, try Latin Words or Perseus.

vīcīnus, a, um, adj. [vicus], near, neighboring, in the neighborhood or vicinity.

  1. I. Lit.
    1. A. Adj. (mostly poet.; cf.: contiguus, finitimus): taberna, Hor. Ep. 1, 14, 24: silva, id. C. 3, 29, 39: oppidum, id. Epod. 5, 44: urbes, id. A. P. 66; Verg. G. 1, 510: sedes astris, id. A. 5, 759: caelo Olympum, Tib. 4, 1, 131: heu quam vicina est ultima terra mihi! Ov. Tr. 3, 4, 52: bellum, Liv. 1, 14, 6.
      Poet.: jurgia, i.e. of neighbors, Hor. Ep. 2, 2, 171.
      With gen.: ora vicina perusti aetheris, Luc. 9, 432.
      Comp.: ni convexa foret (terra), parti vicinior esset, Ov. F. 6, 275.
    2. B. Substt.
      1. 1. vīcīnus, i, m., a neighbor (the predom. signif. of the word): Eutychus Tuusvicinus proximus, Plaut. Merc. 2, 4, 7; so, proximus, Cic. Cat. 2, 10, 21; Dig. 50, 15, 4: ceteri finitimi ac vicini, Cic. Sull. 20, 58: vel tribules vel vicinos meos, id. Rosc. Am. 16, 47: si te interioribus vicinis tuis anteponis, id. Q. Fr. 1, 2, 2, § 7: bonus sane vicinus, Hor. Ep. 2, 2, 132: vicine Palaemon, Verg. E. 3, 53.
        1. b. Transf., of time, a contemporary: Tertullianus vicinus eorum temporum, Hier. Script. Eccl. Luc.
      2. 2. vīcīna, ae, f., a neighbor: ego huc transeo in proximum ad meam vicinam, Plaut. Cas. 2, 1, 2; 3, 3, 16; Ter. And. 1, 1, 78; id. Hec. 4, 4, 98; Quint. 5, 11, 28; Hor. C. 3, 19, 24.
        With gen.: Fides in Capitolio vicina Jovis, Cic. Off. 3, 29, 104: anus vicina loci, Ov. F. 6, 399.
      3. 3. vīcīnum, i, n., a neighboring place, the neighborhood, vicinity (mostly post-Aug.): stellae in vicino terrae, Plin. 2, 16, 13, § 68; so, in vicino, id. 6, 26, 30, § 122; Cels. 2, 6 fin.; Sen. Brev. Vit. 15, 3: ex (e) vicino, Col. 7, 2, 4; Plin. 23, 8, 75, § 145.
        Plur.: amnis rigans vicina, Plin. 6, 18, 22, § 65; Ov. M. 1, 573.
        With gen.: in Syriae vicina pervenire, Plin. 16, 32, 59, § 135.
  2. II. Trop., nearly resembling in quality or nature, like, similar, kindred, allied (class.): dialecticorum scientia vicina et finitima eloquentiae, Cic. Or. 32, 113: vicina praedictae, sed amplior virtus, Quint. 8, 3, 83: in his rebus, quibus nomina sua sunt, vicinis potius uti, id. 8, 6, 35: vicina virtutibus vitia, id. 8, 3, 7: quod est ὑποπτώσει vicinum, id. 9, 2, 58: odor croco vicinus est, Plin. 21, 9, 29, § 53; cf. id. 21, 18, 69, § 115: cui vicinum est, non negare quod obicitur, Quint. 6, 3, 81.
    Comp.: ferrum molle plumboque vicinius, Plin. 34, 14, 41, § 143.
        1. b. Absol.: non ex eodem sed ex diverso vicinum accipitur, Quint. 9, 3, 68: multum ab amethysto distat hyacinthos, tamen e vicino descendens, Plin. 37, 9, 41, § 125 (al. ab vicino tamen colore descendens).
          Hence, adv.: vīcīnē, in the neighborhood, near by (late Lat.): (fluvius) quantum crescit aquis, pisces vicinius offert, nearer by, Ven. Carm. 3, 12, 11: vicinissime frui, Aug. Doctr. Chr. 1, 33 fin.