Lewis & Short

Parsing inflected forms may not always work as expected. If the following does not give the correct word, try Latin Words or Perseus.

grandis, e, adj. [cf. gradus; also Germ. gross; Engl. great], full-grown, large, great, full, abundant (class.; most freq. of things; for syn. cf.: magnus, ingens, amplus, procerus, vastus, enormis).

  1. I. Lit.
    1. A. In gen.: ita, quicquid (olerum) erat, grande erat, Plaut. Cas. 5, 2, 35; cf.: ager novatus et iteratus, quo meliores fetus possit et grandiores edere, Cic. de Or. 2, 30, 131: quae seges grandissima atque optima fuerit, Varr. R. R. 1, 52; 1: farra, old poet. ap. Macr. S. 5, 20 fin.: frumenta, Verg. A. 4, 405: hordea, id. E. 5, 36: lilia, id. ib. 10, 25: ilex, Sall. J. 93, 4; cf.: et antiqua robora, Quint. 10, 1, 88: grandissimum alicae genus, Plin. 18, 11, 29, § 112: grandissimae olivae, id. 15, 3, 4, § 15 et saep.: litterae (opp. minutae), Plaut. Bacch. 4, 9, 68; cf.: epistola sane grandis, Cic. Att. 13, 21, 1: sane grandes libri, id. Rep. 3, 8: grandiores libri, id. Att. 13, 13, 1: verbosa et grandis epistula, Juv. 10, 71: erat incisum grandibus litteris, Cic. Verr. 2, 4, 34, § 74: corpora, Lucr. 6, 303: saxa, id. 1, 289; Caes. B. G. 7, 23, 2; 7, 46, 3; cf.: cervi eminentes, id. ib. 7, 72, 4: tumulus terrenus, id. ib. 1, 43, 1: vas, Cic. Verr. 2, 4, 21, § 47; cf. patella, id. ib. § 46: speculum, Quint. 11, 3, 68: cothurni, Hor. A. P. 80: lumina, Ov. M. 5, 545; cf. membra, id. ib. 10, 237: ossa, id. ib. 9, 169: conchae, Cic. N. D. 2, 48, 123: rhombi, Hor. S. 2, 2, 95; cf.: opes grandiores, Plin. 11, 16, 16, § 47: smaragdi, Lucr. 4, 1126: divitiae, id. 5, 1118; cf.: alicui grandem pecuniam credere, Cic. Rab. Post. 2, 4: pecunia, id. Verr. 1, 9, 24; id. Fam. 13, 61; Sall. C. 49, 3; Liv. 10, 46, 10; 27, 20, 7; 32, 40, 9; Suet. Aug. 12; id. Ner. 24; cf. faenus, Cic. Fl. 21, 51: aes alienum, Sall. C. 14, 2; 24, 3; Plin. 7, 38, 39, § 127; cf. also: donativum grandius solito, Suet. Galb. 16: cenae, Quint. 10, 1, 58; cf. convivium, id. 11, 2, 12: amiculum grandi pondere, Cic. N. D. 3, 34, 83; cf.: grande pondus argenti, id. Caecin. 4, 12: grande onus exiguo formicas ore gerentes, Ov. M. 7, 625: elementa, bulky, massive, heavy, id. ib. 1, 29.
      In neutr. as grandia ingrediens, advancing with great strides: μακρὰ βιβάς, Gell. 9, 11, 5: grandia incedens, Amm. 22, 14.
    2. B. Of persons, grown up, big, tall; and more freq. pregn., advanced in years, aged, old; also with natu or aevo.
          1. (α) Absol.: an sedere oportuit domi virginem tam grandem, Ter. Ad. 4, 5, 39: videras grandis jam puer bello Italico, etc., Cic. Pis. 36, 87: nobilis ut grandi cecinit Centaurus alumno (i. e. Achilli), Hor. Epod. 13, 11: (Q. Maximus) et bella gerebat ut adolescens, cum plane grandis esset, etc., Cic. de Sen. 4, 10; cf. Lucr. 2, 1164: legibus annalibus cum grandiorem aetatem ad consulatum constituebant, adolescentiae temeritatem verebantur, etc. (shortly after: progressus aetatis), a more advanced age, Cic. Phil. 5, 17, 47; so, grandior aetas, Ov. M. 6, 28; 7, 665: quandoquidem grandi cibus aevo denique defit, Lucr. 2, 1141: metuens virgae jam grandis Achilles cantabat, Juv. 7, 210.
          2. (β) With natu or aevo: non admodum grandis natu, sed tamen jam aetate provectus, Cic. de Sen. 4, 10; so, grandis natu, id. Verr. 2, 5, 49, § 128; id. Rosc. Com. 15, 44; Plin. Ep. 8, 23, 7; Suet. Ner. 34; id. Aug. 89; Hor. Ep. 1, 7, 49; cf.: in aetate consideratur puer an adolescens, natu grandior an senex, Cic. Inv. 1, 24, 35; so, grandior natu, Plaut. Aul. 2, 1, 37: grandi jam natu vexatus, Suet. Aug. 53: grandis aevo parens, Tac. A. 16, 30 fin.; cf.: jam grandior aevo genitor, Ov. M. 6, 321.
  2. II. Trop.
    1. A. In gen., great, strong, powerful: subsellia grandiorem et pleniorem vocem desiderant. Cic. Brut. 84, 289: vox (opp. exigua), Quint. 11, 3, 15: perspicuo et grandi vitio praeditum exemplum, Cic. Inv. 1, 47, 88; cf.: exemplis grandioribus uti, id. Div. 1, 20, 39: de rebus grandioribus dicere, id. Fin. 3, 5, 19: supercilium, lofty, Juv. 6, 169: Maecenas, mearum Grande decus columenque rerum, Hor. C. 2, 17, 4: ingenium, Ov. M. 6, 574: certamen, Hor. C. 3, 20, 7: munus, id. ib. 2, 1, 11: praemia meritorum, id. Ep. 2, 2, 38: carmen, Juv. 6, 636: malum, Hor. S. 2, 1, 49: lethargus, id. ib. 2, 3, 145: alumnus, noble, id. Epod. 13, 11: si metit Orcus Grandia cum parvis, id. Ep. 2, 2, 179; so absol.: grandia, id. C. 1, 6, 9; id. A. P. 27.
    2. B. In partic., of style, great, grand, lofty, sublime: genus quoque dicendi grandius quoddam et illustrius esse adhibendum videtur, Cic. de Or. 2, 82, 337: grande atque robustum genus dicendi (opp. subtile), Quint. 12, 10, 58: causae (opp. pusillae), id. 11, 3, 151: antiqua comoedia, id. 10, 1, 65: grandia et tumida themata, id. 2, 10, 6: sententiae, id. 2, 11, 3: grandia elate, jucunda dulciter, moderata leniter canit, id. 1, 10, 24.
      Of the speaker: (oratores Thucydidi aequales) grandes erant verbis, crebri sententiis, compressione rerum breves, Cic. Brut. 7, 29; cf.: Thucydides rerum gestarum pronunciator sincerus et grandis, id. ib. 83, 287: causidicus amplus atque grandis, id. Or. 9, 30: quo grandior sit et quasi excelsior orator, id. ib. 34, 119: oratores, alii grandes aut graves aut copiosi, id. Opt. Gen. 1, 2: multis locis grandior (Lysias), id. ib. 3, 9: fiunt pro grandibus tumidi, Quint. 10, 2, 16; 10, 1, 77.
      Adv.: in two forms.
    1. A. grandĭter (acc. to II.), greatly, strongly, very (poet. and in postAug. prose): quamvis grandius ille (Alcaeus) sonet, sublimely, Ov. H. 15, 30: illud mihi inter maxima granditer cordi est, exceedingly, Sid. Ep. 7, 4: frugi pater, id. ib. 2: affectus, Aug. Conf. 1, 9.
    2. B. grandō (rare and poet.), the same: grande fremens, strongly, aloud, Stat. Th. 12, 684: grande sonat. Juv. 6, 517.

grando, ĭnis, f. (masc., Varr. ap. Non. 208, 11) [Sanscr. hrād-uni, storm; Gr. χάλαζα for χαλαδ-ια], hail, a hail-storm.

  1. I. Lit., Plaut. Most. 1, 2, 58; id. Merc. 5, 2, 19; Cic. N. D. 3, 35, 86; Liv. 28, 37, 7; Verg. G. 1, 449; Hor. C. 1, 2, 2; 3, 1, 29 et saep.: nimbus cum saxea grandine subito est exortus ingens, hailstones, Auct. B. Afr. 47, 1.
    In plur.: terrere animos, nimbis, nivibus, grandinibus, etc., Cic. N. D. 2, 5, 14: grandines ruunt, Plin. 2, 38, 38, § 103.
    1. B. Transf., poet., a shower, i. e. a great quantity, a multitude: et densa resonant saxorum grandine turres, Sil. 2, 38: aspera saxorum, id. 9, 578.
  2. * II. Trop., of copious speech: qui grandines Ulixei (superat), Aus. Ep. 16, 13.