Lewis & Short

Parsing inflected forms may not always work as expected. If the following does not give the correct word, try Latin Words or Perseus.

jăcŭlor, ātus (inf. jacularier, Arn. 6, 16), 1, v. dep. [jaculum], to throw, cast, hurl.

  1. I. Lit.
    1. A. In gen.: qui jaculum emittit jaculari dicitur, Quint. 8, 2, 5: in jaculando brachia reducimus, etc., id. 10, 3, 6: duros jaculatur Juppiter imbres, Col. poët. 10, 329: se in hostium tela, Flor. 1, 14, 4: in quas partes se jaculetur cometes, Plin. 2, 25, 23, § 92: puppibus ignes, Verg. A. 2, 276: rapidum e nubibus ignem, id. ib. 1, 42.
    2. B. In partic.
      1. 1. To throw the javelin, fight with the javelin: laudem consequi, equitando, jaculando, Cic. Off. 2, 13, 45: totum diem jaculans, id. Div. 2, 59, 121: cum in latus dextrum, quod patebat, Numidae jacularentur, Liv. 22, 50; Dig. 9, 2, 9, § 4.
      2. 2. To throw out, emit, spread: oculi lupo splendent, lucemque jaculantur, Plin. 11, 37, 55, § 151: umbram, id. 36, 10, 15, § 72.
      3. 3. To throw or hurl at, to strike, hit: cervos jaculari, Hor. C. 3, 12, 11: dextera sacras jaculatus arces, id. ib. 1, 2, 3: aliquem ferro acuto, Ov. Ib. 49: aëra disco, id. ib. 589: Juppiter igne suo lucos jaculatur et arces, id. Am. 3, 3, 35.
  2. II. Trop., to shoot at, assail, revile: verbum, Lucr. 4, 1129: sententias vibrantes digitis, Quint. 11, 3, 120: dicta in calvos, Petr. S. 109, 8: probris procacibus jaculari, in aliquem, Liv. 42, 54, 1: in uxorem obliquis sententiis, Quint. 9, 2, 79.
    1. B. To aim at, strive for: quid brevi fortes jaculamur aevo Multa? Hor. C. 2, 16, 17.
    2. C. (Eccl. Lat.) To utter rapidly, to ejaculate, Aug. Ep. 121 (130), 10, 20.