Lewis & Short

Parsing inflected forms may not always work as expected. If the following does not give the correct word, try Latin Words or Perseus.

1. mūtŭō, adv., v. mutuus fin. A.

2. mūtŭo, āre, v. mutuor fin. 1.

mūtŭor, ātus, 1, v. dep. a. [mutuus], to borrow something of some one (class.; opp. mutuum do, commodo, credo).

  1. I. Lit., to obtain a loan of money: mutuari pecunias, Caes. B. C. 3, 60: pecuniam, Gai. Inst. 4, 73.
    Also without acc.: a Caelio mutuabimur, Cic. Att. 7, 3, 11: mutuari cogor, I am obliged to borrow, id. ib. 15, 15, 3.
    Of other things than money: domum, Tac. Or. 9: auxilia ad bellum, Hirt. B. G. 8, 21.
  2. II. Trop., to borrow, to take for one’s use, to derive, obtain, get, procure: orator subtilitatem ab Academiā mutuatur, Cic. Fat. 2, 3: a viris virtus nomen est mutuata, id. Tusc. 2, 18, 43: consilium ab amore, Liv. 30, 12: quem (sensum) a Latrone mutuatus est, Sen. Contr. 3, 10, 8: figuras ab aliquo, Quint. 8 prooem. 25: verba ex proximo mutuari licet, id. 10, 1, 13: a personis affectus mutuari, id. 11, 3, 73; so, verba, id. 1, 12, 58; 12, 10, 27: praesidium ab innocentiā, Val. Max. 6, 2, 1: regem a finitimis, id. ib. 3, 4, 2; App. M. 6, p. 178, 11.
      1. 1. Act. collat. form: mūtŭo, āre, to borrow: ad amicum currat mutuatum: mutuet mea causa, Caecil. ap. Non. 474, 4.
      2. 2. mūtŭ-ātus, a, um, in pass. signif.: luna mutu atā a sole luce fulget, with borrowed light, Plin. 2, 9, 6, § 45.

mūtŭus, a, um, adj. [1. muto], borrowed, lent (class.).

  1. I. Lit.: nullus est tibi, quem roges mutuom Argentum, to lend you money, Plaut. Ps. 1, 3, 60; id. Pers. 1, 1, 44: mutuum talentum dare, to lend, advance, id. Trin. 4, 3, 48: mutuum argentum quaerere, to seek to borrow money, id. Pers. 1, 1, 5: huic drachmarum argenti haec mille dederat mutuom, Ter. Heaut. 3, 3, 40: nam si mutuas (sc. minas) non potero, certumst sumam faenore, Plaut. As. 1, 3, 95: mutuas pecunias sumere ab aliquo, to borrow or raise money of any one, Cic. Phil. 10, 11, 26: mutuum frumentum dare, to lend, id. Agr. 2, 30, 83: si quoi mutuom quid dederis, fit pro proprio perditum, Plaut. Trin. 4, 3, 44.
      1. 2. Subst.: mūtŭum, i, n., a loan: mutui datio, a lending, Gai. Inst. 3, 90; Dig. 12, 1, 2.
        In dat.: mutuo, by or upon a loan: aut sumtum aliunde, ut mutuo, aut factum ab ipso, Cic. Or. 24, 86: petere mutuo naves, pecuniam, Just. 17, 2, 13: mutuo sumamus pecunias in tributa regis, Vulg. 2 Esdr. 5, 4; cf. adv. mutuo, infra; and Krebs, Antibarb. p. 731.
    1. B. Trop.: si pudoris egeas, sumas mutuum, borrow shame, if you have none, Plaut. Am. 2, 2, 187: ego cum illā facere nolo mutuum: Pa. Quid ita? Ph. Quia proprium facio; amo pariter semul, i. e. I do not want to borrow her love, but to possess it as my own, id. Curc. 1, 1, 47.
  2. II. Transf., in return, in exchange, reciprocal, mutual: olores mutuā carne vescuntur inter se, eat one another, Plin. 10, 23, 32, § 63: funera, Verg. A. 10, 755: vulnera, wounds inflicted by each on the other, Just. 13, 8: officia, Cic. Fam. 13, 65, 1: aemulatio virtutis, Just. 22, 4: nox omnia erroris mutui implevit, on both sides, Liv. 4, 41: odia, Tac. A. 14, 3: accusatio, id. ib. 6, 4: mutuum facere, to do the same, return like for like, Plaut. Trin. 2, 4, 37: ut amore perdita est haec misera! Pyr. Mutuum fit (sc. a me), I do the same, return like for like, id. Mil. 4, 6, 38: per mutua, mutually, on or from one another: pedibus per mutua nexis, Verg. A. 7, 66. So, mutua: inter se mortales mutua vivunt, Lucr. 2, 76: e laevo sit mutua dexter, again, on the other hand, id. 4, 325 (302): mutuus ut nos Affectus petere auxilium juberet, Juv. 15, 149:
    Hence, adv., in three forms.
    1. A. mū-tŭō, in return, by turns, reciprocally, mutually (class.; cf.: invicem, vicissim): studia officii mutuo inter nos certatim constiterunt, Lepid. ap. Cic. Fam. 10, 34, 3: me mutuo diligas, Planc. ap. Cic. Fam. 10, 15, 4: exercere officia cum multis, Suet. Aug. 53: cum de se mutuo sentire provinciam crederet, that it was disposed towards him as he was towards it, Auct. B. Alex. 48.
    2. B. mūtŭē, mutually, in return (class.): respondere, Cic. Fam. 5, 7, 2 (al. mutuo): respondisse, id. ib. 5, 2, 4 (al. mutuo).
    3. C. mūtŭĭter, mutually, in return (anteclass.): vive, meque ama mutuiter, Varr. ap. Non. 513, 16.