Lewis & Short

Parsing inflected forms may not always work as expected. If the following does not give the correct word, try Latin Words or Perseus.

ob-sĕquĭum, ii, n. [obsequor].

  1. I. In gen., compliance, yieldingness, complaisance, indulgence (class.; syn.: indulgentia, obsequentia): prosequium a prosequendo, obsequium ab obsequendo dicuntur, Paul. ex Fest. p. 226 Müll.: obsequium amicos, veritas odium parit, Ter. And. 1, 1, 41: obsequium atque patientia, Cic. Pis. 2, 5: obsequium et comitas, id. Att. 6, 6: alicui tribuere, Ov. Tr. 5, 6, 30: ventris, i. e. gluttony, Hor. S. 2, 7, 104: animo sumere, to follow the bent of one’s inclinations, Plaut. Bacch. 4, 10, 7: in obsequio uxoris, in the service of his wife, Vulg. 4 Reg. 5, 2.
    Of inanim. things: flectitur obsequio curvatus ab arbore ramus, by yielding, by its pliancy, Ov. A. A. 2, 179.
    In plur.: omnia ei obsequia polliceor, Planc. ap. Cic. Fam. 10, 11, 3.
  2. II. In partic.
    1. A. Compliance in love, yielding, consent, Petr. 113; Col. 6, 27, 10; Curt. 6, 7, 1; 10, 1, 25.
    2. B. Obedience, allegiance: in populum Romanum, Liv. 29, 15, 3: principum, i. e. towards them, Just. 3, 2, 9: ad obsequium redigere, to subjugate, Suet. Aug. 21: nulla colonia vestra erit, quae nos obsequio erga vos fideque superet, Liv. 7, 30, 19: obsequium in regem retinere, Tac. A. 6, 37 (43) fin.; 13, 3; Just. 20, 4, 9: jurare in obsequium alicujus, to swear obedience or allegiance to one, Just. 13, 2: obsequium erga aliquem exuere, to throw off, Tac. A. 3, 12.