Lewis & Short

Parsing inflected forms may not always work as expected. If the following does not give the correct word, try Latin Words or Perseus.

quartum, adv., v. quartus, A. fin.

quartus, a, um, num. adj. [for quatertus from quattuor, kindr. with Gr. τέτϝαρτος and Sanscr. caturtha, the fourth], the fourth: perfidia, et peculatus ex urbe et avaritiā si exsulant, quarta invidia, quinta ambitio, Plaut. Pers. 4, 4, 7: pars copiarum, Caes. B. G. 1, 12: quartus ab Arcesilā, the fourth from Arcesilas, Cic. Ac. 2, 6: pater, i. e. abavus, Verg. A. 10, 619: quartus decimus, the fourteenth, Tac. A. 13, 15: die quarto, on the fourth day, four days ago: nuper die quarto, ut recordor, Cn. Matius ap. Gell. 10, 24, 10.
In the future, four days hence, in the ante-class. form, die quarte (al. quarti): die quarte moriar fame, Pompon. ap. Gell. 10, 24, 5.

  1. B. Subst.
    1. 1. quarta, ae, f. (sc. pars), a fourth part, a quarter, esp. of an estate, Quint. 8, 5, 19; so Dig. 5, 2, 8; 5, 4, 3.
    2. 2. quartum, i, n., in econom. lang., the fourth grain: nam frumenta majore parte Italiae quando cum quarto responderint vix meminisse possumus, i. e. yielded a harvest of four for one, Col. 3, 3, 4.
  2. C. Advv.
    1. 1. quartum, for the fourth time (class.): Quintus pater quartum fit consul, Enn. ap. Gell. 10, 1, 6 (Ann. v. 293 Vahl.): eo quartum consule, Cic. Sen. 4, 10; v. infra: T. Quinctio quartum consule, Liv. 3, 67.
    2. 2. quartō, for the fourth time, the fourth time: ter conata loqui, ter destitit, ausaque quarto, Ov. F. 2, 823: quarto Excudit amplexus, id. M. 9, 51: Caesar dictator tertio, designatus quarto, Auct. B. Hisp. 2 init.; cf.: quarto vel quinto, four or five times, Eutr. 7, 18: aliud est quarto praetorem fieri, et quartum, quod quarto locum assignificat ac tres ante factos, quartum tempus assignificat et ter ante factum. Igitur Ennius recte, qui scripsit: Quintus pater quartum fit consul, Varr. ap. Gell. 10, 1, 6.