Lewis & Short

Parsing inflected forms may not always work as expected. If the following does not give the correct word, try Latin Words or Perseus.

sŭpo (also sĭpo and suppo), āre, v. a., to throw, throw about, scatter: supat jacit, unde dissipat disicit et obsipat obicit, et insipat, hoc est inicit, Fest. p. 311 Müll.; cf.: supare significat jacere et disicere, id. s. v. prosapia, p. 225: obtorque prorim ac suppa tortas copulas, Att. ap. Non. 200, 33 (Trag. Rel. p. 180 Rib.).

suppo (sūpo, sīpo), āre, v. a. [suppus], = supino, to lay back, to lay on the back, Att. ap. Non. 200, 33 (Trag. Fragm. v. 575 Rib.); cf. Paul. ex Fest. p. 225, 14; 311, 6.

suppus, a, um, adj. (of uncertain signif.; acc. to Fest., = supinus): suppum antiqui dicebant, quem nunc supinum dicimus, ex Graeco, videlicet pro aspiratione ponentes S litteramEjus vocabuli meminit etiam Lucilius: si vero das, quod rogat, et si suggeri suppus, Fest. p. 290 Müll.: (jactum) unionem canem, trinionem suppum, quaternionem planum vocabant, Isid. Orig. 65: vagari animalia suppa, walk inverted, head downwards, Lucr. 1, 1061.