Lewis & Short

porro, adv. [root pra-; Sanscr. prathamus, primus; Lat. prae, pro, prior; cf. Gr. πόρρω, πρόσω], forward, onward, farther on, to a distance, at a distance, after off, far.

  1. I. Lit., in space, with verbs both of motion and of rest (rare and mostly anteclass.), Ter. Hec. 3, 1, 18: porro agere armentum, Liv. 1, 7, 6: ire, id. 9, 2.
    So ellipt.: porro Quirites, on! hither! ye Romans! Laber. ap. Macr. S. 2, 7; Tert. adv. Val. 13 (al. proh).
    With verbs of rest: habitare, Plaut. Rud. 4, 3, 95: inscius Aeneas, quae sint ea flumina porro, Verg. A. 6, 711: campi deinde porro, Plin. Ep. 5, 6, 18.
  2. II. Transf.
    1. A. In time.
      1. 1. Of old, aforetime, formerly (very rare): altera (Nympha), quod porro fuerat, cecinisse putatur, Ov. F. 1, 635.
      2. 2. Henceforth, hereafter, afterwards, in future: me sollicitum habitum esse atque porro fore, Cato ap. Charis. p. 190 P.; Ter. Phorm. 5, 8, 36: quid in animo Celtiberi haberent aut porro habituri essent, Liv. 40, 36: fac, eadem ut sis porro, Ter. Hec. 5, 1, 38; id. Phorm. 5, 7, 44: move ocius te, ut, quid agam, porro intellegas, id. And. 4, 3, 16: dehinc ut quiescant porro moneo, id. ib. prol. 22: hinc maxima porro Accepit Roma, et patrium servavit honorem, in aftertimes, Verg. A. 5, 600.
    2. B. In a series.
      1. 1. In gen., again, in turn, Plaut. As. 5, 2, 25: saepe audivi a majoribus natu, qui se porro pueros a senibus audisse dicebant, Cic. Sen. 13, 43; Liv. 27, 51.
      2. 2. In partic., in discourse.
        1. a. In the progress of an argument, or in a sequence of ideas, then, next, furthermore, moreover, besides: sequitur porro, nihil deos ignorare, Cic. Div. 2, 51, 105; id. Rosc. Am. 40, 116; id. Rep. 1, 17, 26: age porro, tu, qui, etc., id. Verr. 2, 5, 22, § 56; id. Mil. 9, 25: Habonium porro intellegebat rem totam esse patefacturum, id. Verr. 2, 1, 57, § 149; Juv. 6, 240; 3, 126: porro autem anxius erat, quid facto opus esset, Sall. C. 46, 2: quid fit deinde? porro loquere, say on, Plaut. Am. 5, 1, 69: porro dicere, id. Curc. 3, 83.
        2. b. Then, on the other hand, but: porro erant qui censerent, Caes. B. C. 2, 30: porro si in digito Dei eicio daemonas, Vulg. Luc. 11, 10 (but the true read., Cic. Fin. 5, 26, 78, is paene).