Lewis & Short

circum-ĭcĭo or circum-jĭcĭo (access. form circum-jăcĭo, Liv 33, 18, 17, where more recent editt. read circumagere), jēci, jectum, 3, v. a.

  1. I. To cast, throw, or place around (in good class. prose)’ amic tum, Varr. L. L. 5, § 132: vallum, Liv 35, 4, 6: fossam quoque et alia munimenta verticibus iiscircumjecere, id. 38, 19, 5: pars urbis, cui brevior orbis munitionis circumjectus erat, id. 36, 9, 12 miles moenibus Cremonensium castra sua, castris vallum circumjecerat, Tac H. 3, 26 vehicula, id. A. 14, 37’ multitudinem hominum totis moenibus, Caes. B. G. 2, 6 equites levisque armaturae quod erat cornibus circumjectum, Liv. 33, 18, 11 custodes, Tac. A. 6, 19 al.
    In pass. with acc. (depending on circum): quod anguis vectem circumjectus fuisset, had wound itself around, Cic. Div. 2, 28, 62.
    Hence, circumjec-tus, a, um, of localities, lying around, surrounding’ aedificia muris, Liv. 9, 28, 5: silvae itineri, id. 35, 30, 6: moenia regiae, Tac. H. 5, 11 fin.
    Absol.: lucus, Liv 31, 24, 17: silvae, Suet. Aug. 100: campi, Curt. 3, 1, 3: nemora, id. 3, 10, 2 oppida, Tac. A. 4, 27: nationes, id. ib. 6, 31; 12, 31: civitates, id. H. 3, 43 fin.. tecta, id A 15, 37.
    Subst.’ circumjecta, ōrum, n. (sc. loca), the neighborhood: vagi circumjecta populabantur, Tac. A. 1, 21.
    Trop., of discourse (cf. circumjaceo, II.): circumjectae orationis copia, standing by, * Quint. 4, 2, 117.
  2. II. Aliquid aliquā re, to encompass or environ, to surround: extremitatem caeli rotundo ambitu, Cic. Univ. 8, 23: planities saltibus circumjecta, surrounded, Tac. A. 2, 11.