Lewis & Short

Parsing inflected forms may not always work as expected. If the following does not give the correct word, try Latin Words or Perseus.

laetor, ātus, 1,

  1. I. v. dep. n. [lit. pass. of laeto], to rejoice, feel joy, be joyful or glad at any thing (syn. gaudeo); constr. with abl., with in, de, ex, or super and abl., with neutr. acc., with acc. and inf., poet. with gen.
          1. (α) With abl.: ut quisquam amator nuptiis laetetur, Ter. Hec. 5, 3, 37: et laetari bonis rebus et dolere contrariis, Cic. Lael. 13, 47: sua re gesta, id. Rep. 1, 42, 65: laetor tum praesenti, tum sperata tua dignitate, id. Fam. 2, 9, 1: laetabitur cor meum quasi a vino, Vulg. Zach. 10, 7: juvenis specie, Juv. 10, 310.
          2. (β) With in and abl.: laetaris tu in omnium gemitu, Cic. Verr. 2, 5, 46, § 121: in hoc est laetatus, quod, because that, id. Phil. 11, 4, 9: ad laetandum in laetitia gentis tuae, Vulg. Psa. 105, 5: in Domino, id. ib. 96, 12; 84, 7 et saep.
          3. (γ) With de and abl.: de communi salute, Cic. Marc. 11, 33: de labore suo, Vulg. Sirach, 5, 18.
          4. (δ) With ex and abl.: Vaccenses ex perfidia laetati, Sall. J. 69, 3.
            (ε) With super (late Lat.): super hederā, Vulg. Jonah, 4, 6; id. Isa. 39, 2.
            (ζ) With neutr. acc.: illud mihi laetandum video, quod, because that, Cic. de Imp. Pomp. 1; but rarely with acc. of direct object: laetandum magis quam dolendum casum tuum, Sall. J. 14, 22: hos erat Aeacides voltu laetatus honores, Verg. Cul. 322.
            (η) With acc. and inf. (freq. in Cic.): istuc tibi ex sententia tua obtigisse laetor, Ter. Heaut. 4, 3, 5; id. Hec. 5, 3, 35: quae perfecta esse gaudeo, judices, vehementerque laetor, Cic. Rosc. Am. 47, 136: quem esse natumhaec civitas laetabitur, id. Lael. 4, 14: utrumque laetor, et sine dolore corporis te fuisse et animo valuisse, id. Fam. 7, 1, 1; cf.: nec vero Alciden me sum laetatus euntem accepisse, Verg. A. 6, 392.
            (θ) With gen., in connection with memini: nec veterum memini laetorve malorum, Verg. A. 11, 280.
  2. II. Transf., of inanim. subjects, to delight, rejoice, be joyful: omne vitis genus naturaliter laetatur tepore potius, quam frigore, is fonder of warmth than of cold, Col. 3, 9 fin.: frumenta omnia maxime laetantur patenti campo, delight in, Pall. 1, 6, 15: laetatur mons Sion, Vulg. Psa. 47. 12.
    Hence, laetans, antis, P. a., rejoicing, joyful, glad: eos nunc laetantis faciam adventu meo, Plaut. Stich. 3, 1, 6: nubit Oppianico continuo Sassia laetanti jam animo, Cic. Clu. 9 fin.
    Poet., of inanim. things: loca, delightful, cheerful, agreeable, Lucr. 2, 344.
    * Adv.: laetanter, with joy, joyfully, Lampr. Commod. 5.