Lewis & Short

Parsing inflected forms may not always work as expected. If the following does not give the correct word, try Latin Words or Perseus.

1. contĭnŭō, adv., v. continuus fin. 2.

2. contĭnŭo, āvi, ātum, 1, v. a. and n. [continuus].

  1. I. Act., to join together in uninterrupted succession, to make continuous.
    1. A. In space, to join one with another, to connect, unite (class. in prose and poetry; most freq. in pass.); constr. with the dat. or (more freq.) absol.
          1. (α) With dat.: (aër) mari continuatus et junctus est, Cic. N. D. 2, 45, 117: aedificia moenibus, Liv. 1, 44, 4: regnum Alyattei Campis Mygdoniis, Hor. C. 3, 16, 42: latus lateri, Ov. A. A. 1, 496.
            Medial: Suionibus Sitonum gentes continuantur, border upon, are next to, Tac. G. 45 fin.
          2. (β) Absol.: binas aut amplius domos, to erect in rows, Sall. C. 20, 11: fundos in agro Casinati optimos et fructuosissimos, to buy, acquire contiguous plots of ground, Cic. Agr. 3, 4, 14 (v. the pass. in connection); cf.: latissime agrum, id. ib. 2, 26, 70; and agros, Liv. 34, 4, 9: pontem, Tac. A. 15, 9: domus, quā Palatium et Maecenatis hortos continuaverat, id. ib. 15, 39: verba, to connect together in a period, Cic. de Or. 3, 37, 149; cf.: verba verbis aut nomina nominibus (just before: cadentia similiter jungere), Quint. 9, 4, 43.
            Medial: quae (atomi) cohaerescunt inter se et aliae alias adprehendentes continuantur, hang together, Cic. N. D. 1, 20, 54.
    2. B. Of time and objects relating to it, to join, connect together, to continue uninterruptedly, to do successively one thing after another: Cassius die ac nocte continuato itinere ad eum pervenit, Caes. B. C. 3, 36; 3, 11: nuntius diem noctemque itinere continuato ingentem attulit terrorem, Liv. 26, 9, 6: continens die ac nocte proelium, id. 4, 22, 5; cf.: perpotationem biduo duabusque noctibus, Plin. 14, 22, 28, § 145: diem noctemque potando, Tac. G. 22; cf.: theatro dies totos, id. A. 14, 20: magistratum, Sall. J. 37, 2; cf. Liv. 38, 33, 1: praeturam ei, i. e. to give it to him immediately after the ædileship, Vell. 2, 91, 3: dapes. Hor. S. 2, 6, 108: febrem, Cels. 3, 5: prope funera, Liv. 1, 46, 9: fatigatio continuati laboris, Curt. 7, 11, 17: quae (libertas) usque ad hoc tempus honoribus, imperiiscontinuata permansit, Cic. Fl. 11, 25.
      Poet.: aliquos ferro, to slay one after another, Stat. Th. 9, 292; cf.: aliquos hastis, id. ib. 12, 745.
      In pass. with dat.: hiemi continuatur hiems, Ov. P. 1, 2, 26; so, paci externae confestim discordia domi, Liv. 2, 54, 2: damna damnis, Tac. Agr. 41.
  2. II. Neutr., to continue, last (rare): febres ita ut coepere continuant, Cels. 3, 3; 2, 4; Plin. 17, 24, 37, § 233; 18, 35, 87, § 362; 20, 5, 17, § 35.
    Hence,
      1. * 1. contĭnŭanter, adv., continuously, in uninterrupted succession (opp. carptim), Aug. Retract. 1, 24.
      2. 2. contĭ-nŭātē, adv., in uninterrupted succession, one after another, Paul. ex Fest. p. 315, 5; Fest. p. 314, 32 Müll.; cf. Fronto, Diff. Verb. p. 2195 P.

contĭnŭus, a, um, adj. [contineo, II.], joining, connecting with something, or hanging together, in space or time, uninterrupted, continuous.

  1. I. Of space (so mostly Aug. and post-Aug.; cf., however, continue); with dat. or absol.
    1. A. Lit.: aër continuus terrae est, Sen. Q. N. 2, 6, 1: Leucada continuam veteres habuere coloni; nunc freta circuëunt, joined to the mainland, Ov. M. 15, 289: ignis proxima quaeque et deinceps continua amplexus, Liv. 30, 5, 7; 30, 6, 5: montes, * Hor. Ep. 1, 16, 5; Plin. 6, 30, 35, § 189: agri, Suet. Caes. 38: fluere continuo alveo (Euphraten), Plin. 6, 26, 30, § 124; cf.: Rhenus uno alveo continuus, Tac. A. 2, 6: mare, id. Agr. 10 fin.: aliqui vice dentium continuo osse gignuntur, Plin. 7, 16, 15, § 69: omnia continua et paria, Plin. Pan. 51, 4: serpens, Stat. Th. 5, 517.
        1. b. Subst.: contĭnŭus, i, m., he who is always about one, an attendant: Cocceius Nerva, continuus principis, Tac. A. 6, 26 (32) Halm, Draeg. ad loc. (Nipperd. and Ritter, principi).
    2. B. Tron., of rhet. matters (most freq. in Quint.): cum fluxerunt plures continuae translationes (the figure derived from an uninterrupted, flowing stream; v. the preced.), Cic. Or. 27, 94: expositio (opp. partita), Quint. 7, 10, 11: loci, id. 11, 3, 84: lumina, id. 12, 10, 46: ab exordio usque ad ultimam vocem continuus quidam gemitus, id. 11, 1, 54: oratio, id. 6, 1, 46; 6, 4, 1 et saep.: adfectus, id. 6, 2, 10: impetus, id. 10. 7, 14 et saep.
  2. II. Of time and objects relating to it, following one after another, successive, continuous (class. in all periods and species of composition): auferet ex oculis veniens Aurora Boöten; continuāque die sidus Hyantis erit, the next day, Ov. F. 5, 734; so, continuā nocte, the following night, id. ib. 6, 720: triduum continuum, dies decem continuos, Plaut. Mil. 3, 1, 146 sq.: dies quinque ex eo die, Caes. B. G. 1, 48: annos prope quinquaginta, Cic. Verr. 1, 13, 38: duabus noctibus, Suet. Aug. 94: secutae sunt continuos complures dies tempestates, Caes. B. G. 4, 34 Oud. N. cr. prioribus diebus, Liv. 42, 58, 3: aliquot an nos continuos, Cic. Imp. Pomp. 18, 54: tot dies, id. Verr. 2, 5, 36, § 94: triennium, Plaut. Stich. 1, 3, 61; Suet. Calig. 7: biennio, id. Tib. 38: bella, Liv. 10, 31, 10; cf.: cursus proeliorum, Tac. Agr. 27: consulatus, Suet. Caes. 76; Plin. Pan. 58: itinera, Lepid. ap. Cic. Fam. 10, 34, 1: regna, Liv. 1, 47, 6: duo tri umphi ex Hispaniā acti, id. 41, 7, 1: labor, Quint. 1, 3, 8: amor, Prop. 1, 20, 1: incom moda, Caes. B. G. 7, 14: messe senescit ager; Ov. A. A. 3, 82: eos (patricios) ab Atto Clauso continuos duravisse, Tac. A. 12, 25 fin. et saep.
    With abl. resp.: continuus inde et saevus accusandis reis Suilius, incessant, Tac. A. 11, 5; cf.: postulandis reis tam continuus annus fuit, incessantly occupied, id. ib. 4, 36.
    Hence the advv.,
      1. 1. contĭ-nŭē, continuously, without interruption; in space or time (very rare, perh. only anteand post-class. for continenter, assidue): * flumen quod fluit continue, Varr. L. L. 5, § 27 Müll.: protinus jugiter et continue, Non. p. 376, 26.
      2. 2. contĭnŭō.
    1. A. To designate an act that in time immediately follows something, immediately, forthwith, directly, without delay, = statim, αὐτίκα (very freq. in all periods and kinds of composition).
      1. 1. In gen.
          1. (α) Corresp. with the particles of time: ubi, ut, postquam, cum, etc.; with ubi: ubi primum terram tetigimus, Continuo, etc., Plaut. Am. 1, 1, 49; so id. Cist. 2, 3, 35; Ter. Eun. 3, 1, 51 al.
            With ut, etc.: quae ut aspexi, me continuo contuli, etc., Plaut. Bacch. 3, 1, 7; so, iste continuo ut vidit, non dubitavit, etc., Cic. Verr. 2, 4, 22, § 48: ut quisque insanuslatum demisit pectore clavum, Audit continuo, etc., Hor. S. 1, 6, 29: nam postquam audivi … cominuo argentum dedi, Ut emeretur, Plaut. Ep. 4, 1, 37: cum te summis laudibus ad caelum extulerunt, mihi continuo maximas gratias agant, Cic. Fam. 9, 14, 1; 10, 12, 2: ut vel continuo patuit, cum, etc., Hor. S. 2, 8, 29: ne mora sit, si innuerim, quin pugnus continuo in malā haereat, Ter. Ad. 2, 1, 17: si quid narrare occepi, continuo dari Tibi verba censes, forthwith you think, etc., id. And. 3, 2, 24; cf. id. Eun. 1, 2, 24; Lucr. 2, 1091; Hor. S. 2, 3, 160: continuo consilium dimisit (Q. Maximus), simulac me fractum ac debilitatum metu viderit, Cic. de Or. 1, 26, 121.
          2. (β) Absol.: continuo, ventis surgentibus, aut freta ponti Incipiunt agitata tumescere, etc., Verg. G. 1, 356: continuo hic ero, Plaut. Ep. 3, 3, 43: haud mora; continuo matris praecepta facessit, Verg. G. 4, 548; so Ov. M. 14, 362; cf. Quint. 12, 3, 3; corresp. with statim, Cic. Rosc. Com. 6, 17: quod lubet, non lubet jam id continuo, the next moment, immediately, Plaut. Cist. 2, 1, 10: hos prius intro ducam et quae volo Simul inperabo: poste continuo exeo, Ter. Eun. 3, 2, 40: hanc mihi in manum dat; mors continuo ipsam occupat, id. And. 1, 5, 62: hercle ego te barbā continuo arripiam, et in ignem coniciam, Plaut. Rud. 3, 4, 64: egomet continuo mecum; certe captus est! I immediately thought within myself, Ter. And. 1, 1, 55: senatus est continuo convocatus, Cic. Fam. 10, 12, 3: hos continuo in itinere adorti, Caes. B. G. 7, 42 fin.: subitae necessitates continuo agendi, on the spot, immediately, Quint. 10, 7, 2 et saep.: perturbationes, amplificatae certe, pestiferae sunt; igitur etiam susceptae continuo in magnā pestis parte versantur, even immediately on their inception, Cic. Tusc. 4, 18, 42; cf. id. Fin. 3, 9, 32.
      2. 2. Of a point of time closely following a time named, speedily, without interval: deinde absens factus aedilis, continuo praetor, Cic. Ac. 2, 1, 1: qui summam spem civium, quam de eo jam puero habuerant, continuo adulescens incredibili virtute superavit, id. Lael. 3, 11.
      3. 3. Esp., with the statement of a logical consequence from a fact; only in connection with a negative, or a question implying a negative, not by consequence, not necessarily, not as an immediate consequence, in questions; perhaps then? perhaps therefore? (very freq. in Cic.); with si: non continuo, si me in gregem sicariorum contuli, sum sicarius, Cic. Rosc. Am. 33, 94; so id. de Or. 2, 48, 199; Gai Inst. 2, 204.
        With cum, Manil. 2, 345.
        Absol.: cum nec omnes, qui curari se passi sunt, continuo etiam convalescant, Cic. Tusc. 3, 3, 5; so, ego summum doloremnon continuo dico esse brevem, id. ib. 2, 19, 45: aeque enim contingit omnibus fidibus, ut incontentae sint; illud non continuo, ut aeque incontentae, id. Fin. 4, 27, 75: si malo careat, continuone fruitur summo bono? id. Tusc. 3, 18, 40; so, continuone si? etc., Quint. 9, 2, 84.
    2. B. In Quint. twice (for the ante- and post-class. continue), in an uninterrupted series, one after another, continuously: qualis (labor) fuit illius, qui grana ciceris ex spatio distante missa, in acum continuo et sine frustratione inserebat, Quint. 2, 20, 3; 9, 1, 11.