Lewis & Short

Parsing inflected forms may not always work as expected. If the following does not give the correct word, try Latin Words or Perseus.

ălĭqui, aliqua, aliquod; plur. aliqui, aliquae, aliqua [alius-qui; v. aliquis] (the nom. fem. sing. and neutr. plur. were originally aliquae, analogous to the simple quae, from qui: tam quam aliquae res Verberet, Lucr. 4, 263, and Cic. Fam. 6, 20, 2 MS.; but the adj. signif. of the word caused the change into aliqua; on the other hand, a change of the gen. and dat. fem. sing. alicujus and alicui into aliquae, Charis. 133 P., seems to have been little imitated.
Alicui, trisyl., Ov. Tr. 4, 7, 7.
Dat. and abl. plur. aliquibus, Mel. 2, 5; oftener aliquis, Liv. 24, 42; 45, 32; Plin. 2, 12, 9, § 55; cf. aliquis), indef. adj., some, any (designating an object acc. to its properties or attributes; while by aliquis, aliquid, as subst. pron., an object is designated individually by name; cf. Jahn in his Jahrb. 1831, III. 73, and the commentators on the passages below).

  1. I. In opp. to a definite object: quod certe, si est aliqui sensus in morte praeclarorum virorum, etc., Cic. Sest. 62, 131 B. and K.: nisi qui deusvel casus aliqui subvenerit, id. Fam. 16, 12, 1 iid.: si forte aliqui inter dicendum effulserit extemporalis color, Quint. 10, 6, 5 Halm: ex hoc enim populo deligitur aliqui dux, Cic. Rep. 1, 44, 68 B. and K.: si ab deus aliqui requirat, id. Ac. Pr. 2, 7, 19 iid.: an tibi erit quaerendus anularius aliqui? id. ib. 2, 26, 86 iid.: tertia (persona) adjungitur, quam casus aliqui aut tempus imponit, id. Off. 1, 32, 115 iid.; so id. ib. 3, 7, 33 iid.: lapis aliqui, Cic. Verr. 2, 1, 56, § 147 Zumpt: harum sententiarum quae vera sit, deus aliqui viderit, id. Tusc. 1, 11, 23 B. and K.: aliqui talis terror, id. ib. 4, 16, 35, and 5, 21, 62 iid.: si te dolor aliqui corporis, etc., id. Fam. 7, 1 iid.; and many other passages, where transcribers or editors have ignorantly substituted aliquis; cf. also Heind. ad Cic. N. D. 3, 38, 91: Ut aliqua pars laboris minuatur mihi, Ter. Heaut. prol. 42 Fleck.: in quo aliqua significatio virtutis adpareat, Cic. Off. 1, 15, 46 B. and K.: Cum repetes a proximo tuo rem aliquam, Vulg. Deut. 24, 10: numquam id sine aliquā justā causā existimarem te fecisse, Cic. Fam. 11, 27, 7: aliquae laudes, aliqua pars, id. ib. 9, 14: aliquae mulieres, Vulg. Luc. 8, 2: aliquod rasum argenteum, Plaut. Truc. 1, 1, 33: rasum aënum aliquod, id. ib. 1, 1, 34: evadet in aliquod magnum malum, Ter. Ad. 3, 4, 64: qui appropinquans aliquod malum metuit, Cic. Tusc. 4, 16, 35: esse in mentibus hominum tamquam oraculum aliquod, id. Div. 2, 48, 100: si habuerit aliquod juramentum, Vulg. 3 Reg. 8, 31: sive plura sunt, sive aliquod unum, or some one only, Cic. de Or, 2, 72, 292: ne aliquas suscipiam molestias, id. Am. 13, 48; id. Off. 1, 36: necubi aut motus alicujus aut fulgor armorum fraudem detegeret, Liv. 22, 28, 8: ne illa peregrinatio detrimentum aliquod afferret, Nep. Att. 2, 3: me credit aliquam sibi fallaciam portare, Ter. And. 2, 6, 1: qui alicui rei est (sc. aptus), who is fitted for something, id. Ad. 3, 3, 4: demonstrativum genus est, quod tribuitur in alicujus certae personae laudem aut vituperationem, to the praise or blame of some particular person, Cic. Inv. 1, 7: alicui Graeculo otioso, id. de Or. 1, 22, 102: totiens alicui chartae sua vincula dempsi, Ov. Tr. 4, 7, 7: invenies aliquo cum percussore jacentem, Juv. 8, 173 al.
  2. II. In opp. to no, none, some: exorabo aliquo modo, Plaut. Stich. 4, 2, 41: ut huic malo aliquam producam moram, Ter. And. 3, 5, 9: olim quom ita animum induxti tuum, Quod cuperes, aliquo pacto efficiundum tibi, id. ib. 5, 3, 13 (= quoquo modo, Don.): haec enim ille aliquā ex parte habebat, in some degree, Cic. Clu. 24 fin.; so id. Fin. 5, 14, 38, and id. Lael. 23, 86: nihil (te habere), quod aut hoc aut aliquo rei publicae statu timeas, in any condition whatever, id. Fam. 6, 2: nec dubitare, quin aut aliquā re publicā sis futurus, qui esse debes; aut perditā, non afflictiore conditione quam ceteri, id. ib. 6, 1 fin.: gesta res exspectatur, quam quidem aut jam esse aliquam aut appropinquare confido, id. Fam. 12, 10, 2: intelleges te aliquid habere, quod speres; nihil quod timeas, id. ib. 6, 2: Morbus est animi, in magno pretio habere in aliquo habenda vel in nullo, Sen. Ep. 75, 10: quin ejus facti si non bonam, at aliquam rationem afferre soleant, Cic. Verr. 3, 85, 195; so id. Off. 1, 11, 35: si liberos bonā aut denique aliquā re publicā perdidissent, id. Fam. 5, 16, 3.
    Pregn., some considerable: aliquod nomenque decusque, no mean, Verg. A. 2, 89; cf. aliquis, II. C.
  3. III. With non, neque, and non.. sed: si non fecero ei male aliquo pacto, Plaut. Bacch. 3, 6, 23: si haec non ad aliquos amicos conqueri vellem, Cic. Verr. 5, 71: non vidistis aliquam similitudinem, Vulg. Deut. 4, 15; ib. Luc. 11, 36; ib. Col. 2, 23: quod tu neque negare posses nec cum defensione aliquā confiteri, Cic. Verr. 1, 55, 154; 4, 7, 14; id. Tusc. 1, 3, 6; Caes. B. C. 1, 85, 5: neque figuras aliquas facietis vobis, Vulg. Lev. 19, 28; ib. 2 Par. 22, 9: sceleri tuo non mentem aliquam tuam, sed fortunam populi Romani obstitisse, Cic. Cat. 1, 6; so id. Balb. 28, 64; Tac. Or. 6.
  4. IV. With numerals, as in Gr. τὶς, and Engl. some, to express an indefinite sum or number: aliquos viginti dies, some twenty days, Plaut. Men. 5, 5, 47: quadringentos aliquos milites, Cato, Orig. ap. Gell. 3, 7, 6, and Non. 187, 24: aliqua quinque folia, Cato, R. R. 156, quoted in Varr. R. R. 1, 2, 28: introductis quibusdam septem testibus, App. Miles. 2: tres aliqui aut quattuor, Cic. Fin. 2, 19, 62 (cf. in Gr. ἐς διακοσίους μέν τινας αὐτῶν ἀπέκτειναν, Thuc. 3, 111; v. Sturtz, Lex. Xen. s. v. τὶς, and Shäfer, Appar. ad Demosth. III. p. 269).
  5. V.
    1. A. Sometimes with alius, any other (cf. aliquis, II. A.): quae non habent caput aut aliquam aliam partem, Varr. L. L. 9, 46, 147: dum aliud aliquid flagiti conficiat, Ter. Phorm. 5, 2, 5: hoc alienum est aut cum aliā aliquā arte est commune, Cic. de Or. 2, 9: aliusne est aliquis improbis civibus peculiaris populus, id. Sest. 58, 125 B. and K.; id. Inv. 1, 11, 15.
    2. B. With alius implied (cf. aliquis, II. B.): dubitas ire in aliquas terras, some other lands, Cic. Cat. 1, 8: judicant aut spe aut timore aut aliquā permotione mentis, id. de Or. 2, 42; id. Tusc. 3, 14, 30; id. Tim. 5: cum mercaturas facerent aut aliquam ob causam navigarent, id. Verr. 5, 28, 72; id. Rep. 3, 14, 23.

ălĭquis, aliquid; plur. aliqui [alius-quis; cf. Engl. somebody or other, i.e. some person obscurely definite; v. Donald. Varron. p. 381 sq.] (fem. sing. rare).
Abl. sing. aliqui, Plaut. Aul. prol. 24; id. Most. 1, 3, 18; id. Truc. 5, 30; id. Ep. 3, 1, 11.
Nom. plur. masc. aliques, analog. to ques, from quis, acc. to Charis. 133 P.
Nom. and acc. plur. neutr. always aliqua.
Dat. and abl. plur. aliquibus, Liv. 22, 13; oftener aliquis, id. 26, 15; 26, 49; Plin. 2, 48, 49, § 131.
Alicui, trisyl., Tib. 4, 7, 2), indef. subst. pron., some one, somebody, any one, something, any thing; in the plur., some, any (it is opp. to an object definitely stated, as also to no one, nobody. The synn. quis, aliquis, and quidam designate an object not denoted by name; quis leaves not merely the object, but even its existence, uncertain; hence it is in gen. used in hypoth. and conditional clauses, with si, nisi, num, quando, etc.; aliquis, more emphatic than quis, denotes that an object really exists, but that nothing depends upon its individuality; no matter of what kind it may be, if it is only one, and not none; quidam indicates not merely the existence and individuality of an object, but that it is known as such to the speaker, only that he is not acquainted with, or does not choose to give, its more definite relations; cf. Jahn ad Ov. M. 9, 429, and the works there referred to).

  1. I.
    1. A. In gen.: nam nos decebat domum Lugere, ubi esset aliquis in lucem editus, Enn. ap. Cic. Tusc. 1, 48, 115 (as a transl. of Eurip. Cresph. Fragm. ap. Stob. tit. 121, Ἔδει γὰρ ἡμᾶς σύλλογον ποιουμένους Τὸν φύντα θρηνεῖν, etc.): Ervom tibi aliquis cras faxo ad villam adferat, Plaut. Most. 1, 1, 65: hunc videre saepe optabamus diem, Quom ex te esset aliquis, qui te appellaret patrem, Ter. Hec. 4, 4, 30: utinam modo agatur aliquid! Cic. Att. 3, 15: aliquid facerem, ut hoc ne facerem, I would do any thing, that I might not do this, Ter. And. 1, 5, 24; so id. Phorm. 5, 6, 34: fit plerumque, ut ei, qui boni quid volunt adferre, adfingant aliquid, quo faciant id, quod nuntiant, laetius, Cic. Phil. 1, 3: quamvis enim demersae sunt leges alicujus opibus, id. Off. 2, 7, 24: quod motum adfert alicui, to any thing, id. Tusc. 1, 23, 53: te donabo ego hodie aliqui (abl.), Plaut. Most. 1, 3, 18; so, gaudere aliqui me volo, in some thing (or some way), id. Truc. 5, 30: nec manibus humanis (Deus) colitur indigens aliquo, any thing, Vulg. Act. 17, 25: non est tua ulla culpa, si te aliqui timuerunt, Cic. Marcell. 6 fin.: in narratione, ut aliqua neganda, aliqua adicienda, sic aliqua etiam tacenda, Quint. 4, 2, 67: sunt aliqua epistulis eorum inserta, Tac. Or. 25: laudare aliqua, ferre quaedam, Quint. 2, 4, 12: quaero, utrum aliquid actum an nihil arbitremur, Cic. Tusc. 5, 6, 15: quisquis est ille, si modo est aliquis (i. e. if only there is some one), qui, etc., id. Brut. 73, 255; so id. Ac. 2, 43, 132, etc.; Liv. 2, 10 fin.: nunc aliquis dicat mihi: Quid tu? Hor. S. 1, 3, 19; so id. ib. 2, 2, 94; 2, 2, 105; 2, 3, 6; 2, 5, 42, and id. Ep. 2, 1, 206.
      Fem. sing.: Forsitan audieris aliquam certamine cursus Veloces superāsse viros, Ov. M. 10, 560: si qua tibi spon sa est, haec tibi sive aliqua est, id. ib. 4, 326.
    2. B. Not unfrequently with adj.: Novo modo novum aliquid inventum adferre addecet, Plaut. Ps. 1, 5, 156: novum aliquid advertere, Tac. A. 15, 30: judicabant esse profecto aliquid naturā pulchrum atque praeclarum, Cic. Sen. 13, 43: mihi ne diuturnum quidem quidquam videtur, in quo est aliquid extremum, in which there is any end, id. ib. 19, 69; cf. id. ib. 2, 5: dignum aliquid elaborare, Tac. Or. 9: aliquid improvisum, inopinatum, Liv. 27, 43: aliquid exquisitum, Tac. A. 12, 66: aliquid illustre et dignum memoriā, id. Or. 20: sanctum aliquid et providum, id. G. 8: insigne aliquid faceret eis, Ter. Eun. 5, 5, 31: aliquid magnum, Verg. A. 9, 186, and 10, 547: quos magnum aliquid deceret, Juv 8, 263: dicens se esse aliquem magnum, Vulg. Act. 8, 9: majus aliquid et excelsius, Tac. A. 3, 53: melius aliquid, Vulg. Heb. 11, 40: deterius aliquid, ib. Joan. 5, 14.
      Also with unus, to designate a single, but not otherwise defined person: ad unum aliquem confugiebant, Cic. Off. 2, 12, 41 (cf. id. ib. 2, 12, 42: id si ab uno justo et bono viro consequebantur, erant, etc.): sin aliquis excellit unus e multis; effert se, si unum aliquid adfert, id. de Or. 3, 33, 136; so id. Verr. 2, 2, 52: aliquis unus pluresve divitiores, id. Rep. 1, 32: nam si natura non prohibet et esse virum bonum et esse dicendiperitum: cur non aliquis etiam unus utrumque consequi possit? cur autem non se quisque speret fore illum aliquem? that one, Quint. 12, 1, 31; 1, 12, 2.
    3. C. Partitive with ex, de, or the gen.: aliquis ex vobis, Cic. Cael. 3: aliquem ex privatis audimus jussisse, etc., Plin. 13, 3, 4, § 22: ex principibus aliquis, Vulg. Joan. 7, 48; ib. Rom. 11, 14: aliquis de tribus nobis, Cic. Leg. 3, 7: si de iis aliqui remanserint, Vulg. Lev. 26, 39; ib. 2 Reg. 9, 3: suorum aliquis, Cic. Phil. 8, 9: exspectabam aliquem meorum, id. Att. 13, 15: succurret fortasse alicui vestrūm, Brut. ap. Cic. Fam. 11, 1: trium rerum aliqua consequemur, Cic. Part. 8, 30: impetratum ab aliquo vestrūm, Tac. Or. 15; so Vulg. 1 Cor. 6, 1: principum aliquis, Tac. G. 13: cum popularibus et aliquibus principum, Liv. 22, 13: horum aliquid, Vulg. Lev. 15, 10.
    4. D. Aliquid (nom. or acc.), with gen. of a subst. or of a neutr, adj. of second decl. instead of the adj. aliqui, aliqua, aliquod, agreeing with such word: aliquid pugnae, Plaut. Capt. 3, 4, 54: vestimenti aridi, id. Rud. 2, 6, 16: consilii, id. Ep. 2, 2, 71: monstri, Ter. And. 1, 5, 15: scitamentorum, Plaut. Men. 1, 3, 26: armorum, Tac. G. 18: boni, Plaut. Aul. 4, 6, 5; Ter. And. 2, 3, 24; Vulg. Joan. 1, 46: aequi, Ter. Ad. 2, 1, 33: mali, Plaut. Ep. 1, 1, 60; Ter. Eun. 5, 5, 29: novi, Q. Cic. Pet. Cons. 1, 1; Vulg. Act. 17, 21: potionis, Plaut. Men. 5, 2, 22: virium, Cic. Fam. 11, 18: falsi, id. Caecin. 1, 3: vacui, Quint. 10, 6, 1: mdefensi, Liv. 26, 5 al.
      Very rarely in abl.: aliquo loci morari, Dig. 18, 7, 1.
    5. E. Frequently, esp. in Cic., with the kindred words aliquando, alicubi, aliquo, etc., for the sake of emphasis or rhetorical fulness, Cic. Planc. 14, 35: asperius locutus est aliquid aliquando, id. ib. 13, 33; id. Sest. 6, 14; id. Mil. 25, 67: non despero fore aliquem aliquando, id. de Or. 1, 21, 95; id. Rep. 1, 9; id. Or. 42, 144; id. Fam. 7, 11 med.: evadat saltem aliquid aliquā, quod conatus sum, Lucil. ap. Non. 293, 1; App. Mag. p. 295, 17 al.
  2. F. In conditional clauses with si, nisi, quod si, etc.: si aliquid de summā gravitate Pompeius dimisisset, Cic. Phil. 13, 1: si aliquid (really any thing, in contrast with nihil) dandum est voluptati, id. Sen. 13, 44: quod si non possimus aliquid proficere suadendo, Lucc. ap. Cic. Fam. 5, 14, 5: Quod si de iis aliqui remanserint, Vulg. Lev. 26, 39: si quando aliquid tamquam aliqua fabella narratur, Cic. de Or. 2, 59: si quis vobis aliquid dixerit, Vulg. Matt. 21, 3; ib. Luc. 19, 8: si aliquem, cui narraret, habuisset, Cic. Lael. 23, 88: si aliquem nacti sumus, cujus, etc., id. ib. 8, 27: cui (puero) si aliquid erit, id. Fam. 14, 1: nisi alicui suorum negotium daret, Nep. Dion, 8, 2: si aliquid eorum praestitit, Liv. 24, 8.
  3. G. In negative clauses with ne: Pompeius cavebat omnia, no aliquid vos timeretis, Cic. Mil. 24, 66: ne, si tibi sit pecunia adempta, aliquis dicat, Nep. Epam. 4, 4: ne alicui dicerent, Vulg. Luc. 8, 46.
  4. H. In Plaut. and Ter. collect. with a plur. verb (cf. τις, Matth. Gr. 673): aperite atque Erotium aliquis evocate, open, some one (of you), etc., Plaut. Men. 4, 2, 111 (cf. id. Ps. 5, 1, 37: me adesse quis nuntiate): aperite aliquis actutum ostium, Ter. Ad. 4, 4, 27.
  1. I. In Verg. once with the second person sing.: Exoriare aliquis nostris ex ossibus ultor, Qui face Dardanios ferroque sequare colonos, Verg. A. 4, 625.
    Note: In the following passages, with the critical authority added, aliquis seems to stand for the adj. aliqui, as nemo sometimes stands with a noun for the adj. nullus: nos quibus est alicunde aliquis objectus labos, Ter. Hec. 3, 1, 6 Fleck.; Et ait idem, ut aliquis metus adjunctus sit ad gratiam, Cic. Div. in Caecil. 7, 24 B. and K.: num igitur aliquis dolor in corpore est? id. Tusc. 1, 34, 82 iid.: ut aliquis nos deus tolleret, id. Am. 23, 87 iid.: sin casus aliquis interpellārit, Matius ap. Cic. Fam. 11, 28, 8 iid.: si deus aliquis vitas repente mutāsset, Tac. Or. 41 Halm: sic est aliquis oratorum campus, id. ib. 39 id.: sive sensus aliquis argutā sententiā effulsit, id. ib. 20 id. A similar use of aliquid for the adj. aliquod was asserted to exist in Plaut. by Lind. ad Cic. Inv. 2, 6, 399, and this is repeated by Klotz, s. v. aliquis, but Lemaire’s Index gives only one instance: ni occupo aliquid mihi consilium, Plaut. Men. 5, 2, 94, where Brix now reads aliquod.
  2. II. Esp.
    1. A. With alius, aliud: some or any other, something else, any thing else: dum aliud aliquid flagitii conficiat, Ter. Phorm. 5, 2, 5: potest fieri, ut alius aliquis Cornelius sit, Cic. Fragm. B. VI. 21: ut per alium aliquem te ipsum ulciscantur, id. Div. in Caecil. 6, 22: non est in alio aliquo salus, Vulg. Act. 4, 12: aliquid aliud promittere, Petr. 10, 5 al.
    2. B. And with the idea of alius implied, in opp. to a definite object or objects, some or any other, something else, any thing else: aut ture aut vino aut aliqui (abl.) semper supplicat, Plaut. Aul prol. 24: vellem aliquid Antonio praeter illum libellum libuisset scribere, Cic. Brut. 44: aut ipse occurrebat aut aliquos mittebat, Liv. 34, 38: cum seditionem sedare vellem, cum frumentum imperarem … , cum aliquid denique rei publicae causā gererem, Cic. Verr. 1, 27, 20: commentabar declamitans saepe cum M. Pisone et cum Q. Pompeio aut cum aliquo cotidie id. Brut. 90, 310; Vell. 1, 17; Tac. A. 1, 4: (Tiberius) neque spectacula omnino edidit; et iis, quae ab aliquo ederentur, rarissime interfuit, Suet. Tib. 47.
    3. C. In a pregn. signif. as in Gr. τὶς, τὶ, something considerable, important, or great = aliquid magnum (v. supra. I. B.; cf. in Gr. ὅτι οἴεσθέ τι ποιεῖν οὐδὲν ποιοῦντες, Plat. Symp. 1, 4): non omnia in ducis, aliquid et in militum manu esse, Liv. 45, 36.
      Hence, esp.,
      1. 1. Esse aliquem or aliquid, to be somebody or something, i. e to be of some worth, value, or note, to be esteemed: atque fac, ut me velis esse aliquem, Cic. Att. 3, 15 fin.: aude aliquid brevibus Gyaris dignum, si vis esse aliquis, Juv. 1, 73: an quidquam stultius quam quos singulos contemnas, eos esse aliquid putare universos? Cic. Tusc. 5, 36, 104: exstitit Theodas dicens se esse aliquem, Vulg. Act. 5, 36: si umquam in dicendo fuimus aliquid. Cic. Att. 4, 2: ego quoque aliquid sum, id. Fam. 6, 18: qui videbantur aliquid esse, Vulg. Gal. 2, 2; 2, 6: quod te cum Culeone scribis de privilegio locutum, est aliquid (it is something, it is no trifle): sed, etc., Cic. Att. 3, 15: est istuc quidem aliquid, sed, etc.; id. Sen. 3; id. Cat. 1, 4: est aliquid nupsisse Jovi, Ov. F. 6, 27: Est aliquid de tot Graiorum milibus unum A Diomede legi, id. M. 13, 241: est aliquid unius sese dominum fecisse lacertae, Juv. 3, 230: omina sunt aliquid, Ov. Am. 1, 12, 3; so, crimen abesse, id. F. 1, 484: Sunt aliquid Manes, Prop. 5, 7, 1: est aliquid eloquentia, Quint. 1, prooem. fin.
      2. 2. Dicere aliquid, like λέγειν τι, to say something worth the while: diceres aliquid et magno quidem philosopho dignum, Cic. Tusc. 3, 16, 35; cf. Herm. ad Vig. 731; 755; so, assequi aliquid, to effect something considerable: Etenim si nunc aliquid assequi se putant, qui ostium Ponti viderunt, Cic. Tusc. 1, 20, 45.
      3. 3. In colloquial lang.: fiet aliquid, something important or great, will, may come to pass or happen: Ch. Invenietur, exquiretur, aliquid fiet. Eu. Enicas. Jam istuc aliquid fiet, metuo, Plaut. Merc. 2, 4, 25: mane, aliquid fiet, ne abi, id. Truc. 2, 4, 15; Ter. And. 2, 1, 14.
    4. D. Ad aliquid esse, in gram. lang., to refer or relate to something else, e. g. pater, filius, frater, etc. (v. ad): idem cum interrogantur, cur aper apri et pater patris faciat, il lud nomen positum, hoc ad aliquid esse contendunt, Quint. 1, 6, 13 Halm.
    5. E. Atque aliquis, poet. in imitation of ᾧδε δέ τις, and thus some one (Hom. II. 7, 178; 7, 201 al.): Atque aliquis, magno quaerens exempla timori, Non alios, inquit, motus, etc., Luc. 2, 67 Web.; Stat. Th. 1, 171; Claud. Eutr. 1, 350.
  3. F. It is sometimes omitted before qui, esp. in the phrase est qui, sunt qui: praemittebatque de stipulatoribus suis, qui perscrutarentur, etc., Cic. Off. 2, 7, 25: sunt quibus in satirā videar nimis acer, Hor. S. 2, 1, 1: sunt qui adiciant his evidentiam, quae, etc., Quint. 4, 2, § 63 (cf. on the contr. § 69: verum in his quoque confessionibus est aliquid. quod ex invidiā detrahi possit).
  4. G. Aliquid, like nihil (q. v. I. γ), is used of persons: Hinc ad Antonium nemo, illinc ad Caesarem cotidie aliquid transfugiebat, Vell. 2, 84, 2 (cf. in Gr. τῶν δ’ ἄλλων οὔ πέρ τι … οὔτε θεῶν οὔτ’ ἀνθρώπων, Hom. H. Ven. 34 sq. Herm.).
    Hence the advv.
    1. A. ălĭquid (prop. acc. denoting in what respect, with a verb or adj.; so in Gr. τὶ), somewhat, in something, in some degree, to some extent: illud vereor, ne tibi illum succensere aliquid suspicere, Cic. Deiot. 13, 35: si in me aliquid offendistis, at all, in any respect, id. Mil. 36, 99: quos tamen aliquid usus ac disciplina sublevarent, somewhat, Caes. B. G. 1, 40: Philippi regnum officere aliquid videtur libertati vestrae, Liv. 31, 29: Nos aliquid Rutulos contra juvisse nefandum est? Verg. A. 10, 84: neque circumcisio aliquid valet, Vulg. Gal. 6, 15: perlucens jam aliquid, incerta tamen lux, Liv. 41, 2: aliquid et spatio fessus, Plin. 5, 9, 10, § 54; cf. Hand, Turs. I. p. 259; Ellendt ad Cic. de Or. 1, 9, 35.
    2. B. ălĭ-quō (from aliquoi, old dat. denoting direction whither; cf.: eo, quo, alio, etc.).
      1. 1. Somewhither (arch.), to some place, somewhere; in the comic poets sometimes also with a subst. added, which designates the place more definitely: ut aliquo ex urbe amoveas, Plaut. Ep. 2, 2, 94: aliquo abicere, Ter. Ad. 4, 7, 26: concludere, id. Eun. 4, 3, 25 (cf. id. Ad. 4, 2, 13, in cellam aliquam concludere): ab eorum oculis aliquo concederes, Cic. Cat. 1, 17: demigrandum potius aliquo est quam, etc., id. Dom. 100: aliquem aliquo impellere, id. Vatin. 15: aliquo exire, id. Q. Fr. 3, 1: aliquo advenire vel sicunde discedere, Suet. Calig. 4; Plaut. Rud. 2, 6, 51; id. Men. 5, 1, 3: in angulum Aliquo abire, Ter. Ad. 5, 2, 10; 3, 3, 6: aliquem rus aliquo educere, Cic. Q. Fr. 3, 3.
        With a gen., like quo, ubi, etc.: migrandum Rhodum aut aliquo terrarum, Brut. ap. Cic. Fam. 11, 1, 5.
      2. 2. With the idea of alio implied, = alio quo, somewhere else, to some other place (cf. aliquis, II. B.): dum proficiscor aliquo, Ter. And. 2, 1, 28: at certe ut hinc concedas aliquo, id. Heaut. 3, 3, 11: si te parentes timerent atque odissent tui, ab eorum oculis aliquo concederes, Cic. Cat. 1, 7, 17; cf. Hand, Turs. I. p. 265.
    3. C. ălĭ-quam, adv. (prop. acc. fem.), = in aliquam partem, in some degree; only in connection with diu, multus, and plures.
      1. 1. Aliquam diu (B. and K.), or together aliquamdiu (Madv., Halm, Dietsch), awhile, for a while, for some time; also pregn., for some considerable time (most freq. in the histt., esp. Cæs. and Livy; also in Cic.).
        1. a. Absol.: ut non aliquando condemnatum esse Oppianicum, sed aliquam diu incolumem fuisse miremini, Cic. Clu. 9, 25: Aristum Athenis audivit aliquam diu, id. Ac. 1, 3, 12: in vincula conjectus est, in quibus aliquamdiu fuit, Nep. Con. 5, 3; id. Dion, 3, 1: quā in parte rex affuit, ibi aliquamdiu certatum, Sall. J. 74, 3; Liv. 3, 70, 4.
        2. b. Often followed by deinde, postea, postremo, tandem, etc.: pugnatur aliquamdiu pari contentione: deinde, etc., Auct. B. G. 8, 19, 3: cunctati aliquamdiu sunt: pudor deinde commovit aciem, Liv. 2, 10, 9; so id. 1, 16: quos aliquamdiu inermos timuissent, hos postea armatos superāssent, Caes. B. G. 1, 40, 6: controversia aliquamdiu fuit: postremo, etc., Liv. 3, 32, 7; 25, 15, 14; 45, 6, 6: ibi aliquamdiu atrox pugna stetit: tandem, etc., Liv. 29, 2, 15; 34, 28, 4 and 11; Suet. Ner. 6.
        3. * c. With donec, as a more definite limitation of time, some time … until, a considerable time … until: exanimis aliquamdiu jacuit, donec, etc., Suet. Caes. 82.
        4. d. Meton., for a long distance; most freq. of rivers: Rhodanus aliquamdiu Gallias dirimit, Mel. 2, 5, 5; so id. 3, 5, 6; 3, 9, 8 al.
          Of the Corycian cave in Cilicia: deinde aliquamdiu perspicuus, mox, et quo magis subitur, obscurior, Mel. 1, 13.
      2. 2. Aliquam multi, or aliquammulti, somewhat many, considerable in number or quantity (mostly post-class.): sunt vestrūm aliquam multi, qui L. Pisonem cognōrunt, Cic. Verr. 2, 4, 25, § 56 B. and K.: aliquammultos non comparuisse, * Gell. 3, 10, 17 Hertz: aliquammultis diebus decumbo, App. Mag. p. 320, 10.
        Also adv.: aliquam multum, something much, to a considerable distance, considerably: sed haec defensio, ut dixi, aliquam multum a me remota est, App. Mag. p. 276, 7 dub.
        And comp. * aliquam plures, somewhat more, considerably more: aliquam pluribus et amarioribus perorantem, Tert. Apol. 12 dub.; cf. Hand, Turs. I. p. 243.
    4. D. ălĭquā, adv. (prop. abl. fem.).
      1. 1. Somewhere (like mod. Engl. somewhere for somewhither): antevenito aliquā aliquos, Plaut. Mil. 2, 2, 66: aliquā evolare si posset, * Cic. Verr. 2, 1, 26, § 67: si quā evasissent aliquā, Liv. 26, 27, 12.
      2. 2. Transf. to action, in some way or other, in some manner, = aliquo modo: aliquid aliquā sentire, Plaut. Merc. 2, 2, 62: evadere aliquā, Lucil. ap. Non. 293, 1: aliquid aliquā resciscere, Ter. Phorm. 5, 1, 19, and 4, 1, 19: aliquā nocere, * Verg. E. 3, 15: aliquā obesse, App. Mag. p. 295, 17.
    5. E. ălĭqui, adv. (prop. abl. = aliquo modo), in some way, somehow: Quamquam ego tibi videor stultus, gaudere me aliqui volo, Plaut. Truc. 5, 30 (but in this and like cases, aliqui may be treated as the abl. subst.; cf. supra, I. A.); cf. Hand, Turs. I. p. 242.
      Note: The forms aliqua, neutr. plur., and aliquam, acc., and aliquā, abl., used adverbially, may also be referred to the adj. ălĭ-qui, ălĭqua, ălĭquod.