Lewis & Short

Parsing inflected forms may not always work as expected. If the following does not give the correct word, try Latin Words or Perseus.

1. ascensus (ads-), a, um, Part. of ascendo.

2. ascensus (ads-), ūs, m. [ascendo], an ascending, ascent.

  1. I.
    1. A. Lit.: primos prohibere ascensu coeperunt, Caes. B. G. 5, 32: homines audaces ab ejus templi aditu atque ascensu repulisti, Cic. Dom. 21: quod hosti aditum ascensum ve difficilem praeberet, Liv. 25, 36 summi fastigia tecti Ascensu supero, Verg. A. 2, 303 ascensus muri, Vulg. 2 Esdr. 12, 36. ascensus altaris, ib. Eccli. 50, 12. adscensus siderum, a rising of the stars to our hemisphere, Plin. 29, 4, 15, § 59: ascensus aurorae, Vulg. 2 Esdr. 4, 21; ib. Jon. 4, 7.
      Also in plur: hostes partim scalis ascensus tentant, Liv 36, 24.
    2. B. Trop.: ollisque ad honoris amplioris gradum is primus ascensus esto, Cic. Leg. 3, 3; olla propter quae datur homini ascensus in caelum, id. ib. 2, 8.
  2. II. Meton. (abstr. for concr., cf.. aditus, accessus, etc.), a place by which one ascends, an approach, ascent: inambulans atque ascensu ingrediens arduo, Cic. de Or 1, 61, 261 difficilis atque arduus, id. Verr 2, 4, 23: riget arduus alto Tmolus in ascensu, Ov. M. 11, 151: quae aedes tribunal habent et ascensum, a flight of stairs, ascent, Vitr. 4, 7, p. 93 Rode; so id. 5, 6, p. 111 Rode.
    In plur ut obtinerent ascensus montium, Vulg. Judith, 2, 6; ib. 1 Reg. 14, 4.
    Trop.. in virtute multi ascensus many degrees, Cic. Planc. 25 Wund.