Lewis & Short

Parsing inflected forms may not always work as expected. If the following does not give the correct word, try Latin Words or Perseus.

glōrĭōsus, a, um, adj. [gloria].

  1. I. (Acc. to gloria, I.) Full of glory, glorious, famous, renowned (syn.: illustris, praeclarus, magnificus): de clarorum hominum factis illustribus et gloriosis satis hoc loco dictum, Cic. Fin. 1, 11, 37: quae si in privatis gloriosa sunt, id. Deiot. 14, 40: magnificum illud Romanisque hominibus gloriosum, ut Graecis de philosophia libris non egeant, id. Div. 2, 2, 5: in illa fuga, nobis gloriosa, id. ib. 1, 28, 59: mors, id. ib. 1, 24, 51: consilia, id. Att. 8, 12, 5: illa, Vell. 2, 49, 4: princeps, Suet. Calig. 8: gloriosissimae victoriae, id. Tib. 52; cf.: dies gloriosissimus, Tac. H. 5, 17: quod ipsi Agamemnoni fuit honestum, habere, etc. … mihi vero gloriosum, te juvenem consulem florere laudibus, Cic. Fam. 9, 14, 2; cf.: bene de re publica mereri, gloriosum est, id. Phil. 1, 14, 33: quod quaesitur gloriosum an indecorum sit, Sall. H. 4, 61, 1 Dietsch: in saecula, Vulg. Dan. 3, 56.
  2. II. Vainglorious, boasting, bragging, haughty, conceited, ostentatious (syn.: jactans, arrogans, superbus, insolens, vanus, ostentator).
    1. A. In gen.: vos nequam et gloriosae, Plaut. Truc. 1, 2, 55: (vir) mendax et gloriosus, id. Curc. 4, 1, 10; 5, 2, 34; id. Ps. 3, 2, 5: ubi illa magnifica et gloriosa ostentatio civitatis? Cic. Fl. 22, 52: praepotens et gloriosa philosophia, id. de Or. 1, 43, 193: epistolae jactantes et gloriosae, Plin. Ep. 3, 9, 13: pavo, gloriosum animal, Plin. 10, 20, 22, § 44: esse gloriosi animi, eager for glory, Suet. Claud. 1: miles, Ter. Eun. prol. 31; 38; cf. B. infra: vir, a braggart, Vulg. Prov. 25, 14.
    2. B. Esp.: Miles gloriosus, the title of a comedy of Plautus. To this refers: deforme est, de se ipsum praedicare, falsa praesertim, et cum irrisione audientium imitari Militem gloriosum, Cic. Off. 1, 38, 137; and: milites, id. Lael. 26, 98.
      Hence, adv.: glōrĭōse.
      1. 1. (Acc. to I.) Gloriously: res magnas manu gerere, Naev. ap. Gell. 6, 8, 5: triumphare, Cic. Fam. 2, 12, 3; Vulg. Exod. 15, 1.
        Comp.: quia relicua gloriosius retinebat, Sall. H. 1, 55 Dietsch.
        Sup.: quod per ipsos confici potuit, gloriosissime et magnificentissime confecerunt, Cic. Att. 14, 4, 2.
      2. 2. (Acc. to II.) Boastfully, vauntingly, pompously: exorsus es non gloriose magis a veritate quam, etc., Cic. de Or. 2, 8, 31: mentiri, id. Mil. 27, 72; cf. proloqui, Plaut. Stich. 2, 1, 4: amiciri, id. Pers. 2, 5, 6: amicitiam ostentare, Sall. H. 4, 61, 8 Dietsch.