Lewis & Short

Parsing inflected forms may not always work as expected. If the following does not give the correct word, try Latin Words or Perseus.

injūrĭa, ae, f. [injurius], any thing that is done contrary to justice and equity, injury, wrong, violence: injuria ex eo dicta est, quod non jure fiat! omne enim, quod non jure fit, injuria fieri dicitur: hoc generaliter. Specialiter autem injuria dicitur contumelia. Interdum injuriae appellatione damnum culpa datum significatur: interdum iniquitatem injuriam dicimus, etc., Dig. 47, 10, 1: cum autem duobis modis, id est aut vi aut fraude, fiat injuria, Cic. Off. 1, 13, 41: injuriae sunt, quae aut pulsatione corpus, aut convicio aures, aut aliqua turpitudine vitam cujuspiam violant, Auct. Her. 4, 25, 35.

  1. I. Lit.: tibi a me nulla orta est injuria, Ter. Ad. 2, 1, 35: alienum est a sapiente non modo injuriam cui facere, verum etiam nocere, Cic. Fin. 3, 21, 71: injuriam inferre, id. Off. 1, 7, 24: injurias contumeliasque imponere, id. Verr. 2, 4, 9, § 20: injuriam jacere et immittere in aliquem, id. Par. 4, § 28: in populum Romanum, Liv. 44, 1, 10: accipere ab aliquo, Cic. Div. in Caecil. 18, 60: propulsare, id. Rosc. Am. 50, 145: defendere, Caes. B. C. 1, 7: condonare alicui, id. B. G. 1, 20: persequi, id. ib. 7, 38: ulcisci, id. ib. 1, 12: injuriis onerare, Ter. And. 5, 1, 8: per injuriam, in an unjust manner, unjustly, Cic. Verr. 2, 3, 97, § 226.
    The abl. injuriā is used adverb., unjustly, undeservedly, without cause: ne palma detur cuiquam artifici injuriā, Plaut. Poen. prol. 37: dispertivisti, id. Aul. 2, 5, 4: si me meis civibus injuriā suspectum viderem, Cic. Cat. 1, 7, 17: hoc horret Milo: nec injuriā, id. Q. Fr. 3, 8, 6.
  2. II. Transf., injurious, unlawful, or unjust conduct.
    1. A.
      1. 1. Act., injustice, wrongdoing: vostrā hercle factum injuriā, Plaut. Truc. 1, 2, 66: quocumque aspexisti, ut furiae, sic tuae tibi occurrunt injuriae, Cic. Par. 2, 18: ut meum jus teneam et injuriam tuam persequar, id. Caecin. 11, 32.
      2. 2. Pass.: pro veteribus Helvetiorum injuriis populi Romani, Caes. B. G. 1, 30: Sabinae mulieres, quarum ex injuria bellum ortum, Liv. 1, 13, 1; cf., so of dishonoring, deflowering a virgin, Plaut. Aul. 4, 10, 64; id. Cist. 1, 3, 32.
    2. B. An injurious act, injury, outrage, insult, affront: injuriarum multam dicere, Plaut. Poen. 5, 5, 57: injuriarum dicam alicui scribere, Ter. Phorm. 2, 2, 15: actio injuriarum, an action for a personal injury or affront, Cic. Caecin. 12, 35: periculum injuriae muliebris, Liv. 26, 49, 12: agere injuriarum, Dig. 47, tit. 10: teneri injuriarum, ib. 11: injuriarum experiri, ib. fin.: injuriarum judicio convenire quempiam, ib. 13: tantine injuria cenae? the insult of a dinner, Juv. 5, 9.
    3. C. Unjust severity, harshness, rigor: (filius) carens patriā ob meas injurias, Ter. Heaut. 1, 1, 85; cf. paterna, id. ib. 5, 2, 39.
    4. D. Revenge or punishment for injury inflicted: injuria consulis, etiam si justa, non tamen in magistratu exercenda, Liv. 42, 1, 12: injuria caedis nostrae, Verg. A. 3, 256.
    5. E. An unjust acquisition: injuriam obtinere, Liv. 29, 1, 17.
  3. F. A damage, harm, injury of any kind, even that which proceeds from inanimate things: ab injuria oblivionis aliquem asserere, Plin. Ep. 3, 5, 4: pluviarum, Col. 11, 3, 7: ignis, id. ib.: frigorum, grandinum aut nivis, Plin. 13, 24, 47, § 134: puellam vinculis onerat, ex quorum injuria decessit, Just. 43, 2: comparere incolumem ac sine injuria, Suet. Aug. 14: haerens injuria lumbis, pain, disease, Ser. Samm. 38, 452: curandum ne magna injuria fiat fortibus, Juv. 8, 121.

injūrĭus, a, um, adj. [2. in-jus], that acts unlawfully, injurious, wrongful, unjust (mostly ante-class.): Scel. Quis igitur vocare? Phil. Δικαίᾳ nomen est. Scel. Injuria’s, Plaut. Mil. 2, 5, 27: injuria’s qui, etc., id. Curc. 1, 1, 65: si id succenseat, ipsus sibi esse injurius videatur, Ter. And. 2, 3, 3; id. Heaut. 2, 3, 79: me illi irasci injurium est, Plaut. Aul. 4, 7, 19; Ter. Ad. 1, 2, 26; 2, 1, 51; id. Hec. 1, 1, 14 and 15; cf.: quia sit injurium, Cic. Off. 3, 23, 89: indicta causa damnari absentem consularem virum injurium esse, Liv. 43, 5, 5.
Adv.: injūrĭē, unjustly, unlawfully: injurie facere, Naev. ap. Non. 124, 31 (Trag. Rel. v. 40 Rib.): injurie dictum pro injuriose, Non. ib.
Sup.: aliquem injuriissime nominare, Amm. 16, 12, 67 dub. (others read irrisive).