Lewis & Short

Parsing inflected forms may not always work as expected. If the following does not give the correct word, try Latin Words or Perseus.

* mactātus, ūs, m. [macto], a slaying, killing: mactatu parentis, Lucr. 1, 99.

macto, āvi, ātum, 1 (old form of perf. subj. mactassint, Enn., Afran., and Pompon. ap. Non. 342, 12 sq.), v. freq. a. [macto, kindr. to Sanscr. makh, mah; intens. māmahyata, to slaughter, sacrifice; maha, victim; the ct in macto like vectum from veho; hence],

  1. I. Within the religious sphere, to offer, sacrifice, immolate any thing in honor of the gods: ferctum Jovi moveto et mactato sic, Cato, R. R. 134, 2; so id. ib. § 4: pultem dis mactat, Varr. ap. Non. 341, 28: nigras pecudes, Lucr. 3, 52: lectas de more bidentes Cereri, Verg. A. 4, 57; Varr. ap. Non. 114, 27: mactatus vitulus concidit propter aras, Lucr. 2, 353: manibus divis mactata, id. 6, 759: mactata veniet lenior hostia, Hor. C. 1, 19, 16: mactata Polyxena, Ov. M. 13, 448: trecenti ex dediticiis hostiarum more mactati, Suet. Aug. 15: vite caper morsa Bacchi mactandus ad aras, Ov. M. 15, 114: suovetaurilia mactanda, Fronto de Fer. Als. 3 Mai.: se Orco, Liv. 9, 40: hostium legiones Telluri ac diis Manibus mactandas dabo, id. 10, 28; cf.: ruptores pacis ultioni et gloriae, Tac. A. 2, 13.
  2. II. Beyond the relig. sphere.
    1. A. To present, reward, honor with any thing good or bad: Livius inde redit magno mactatutriumpho, Enn. ap. Serv. Verg. A. 9, 641 (Ann. v. 302 Vahl.): eos ferunt laudibus et mactant honoribus, heap honors on, extol, Cic. Rep. 1, 43, 67 (also ap. Non. 342, 5); id. Vatin. 6, 14; id. Div. 1, 11, 18.
    2. B. Far more freq. in a bad sense, to afflict, trouble, punish with any thing: illum di deaeque magno mactassint malo, Enn. ap. Non. 342, 15 (Trag. v. 377 Vahl.); Afran. ib. 16; Cic. Vatin. 15, 36; cf. without abl., Pompon. ib. 12: dotatae mactant et malo et damno viros, Plaut. Aul. 3, 5, 61; cf.: mactare malo adficere significat, Non. 342, 8: aliquem infortunio, Plaut. Poen. 3, 1, 14: faxo tali eum mactatum, atque hic est, infortunio, * Ter. Phorm. 5, 9, 39: hostes patriae aeternis suppliciis vivos mortuosque mactabis, pursue, punish, Cic. Cat. 1, 13, 33; cf.: divisores omnium tribuum domi ipse suae crudelissima morte mactaret, id. Harusp. Resp. 20, 42: aliquem summo supplicio, id. ib. 1, 11, 27: aliquem morte, id. Rep. 2, 35, 60: mactantur comminus uno exitio, Sil. 17, 500.
    3. C. To kill, slaughter, put to death: hic mactat Ladona, Pheretaque Demodocumque, Verg. A. 10, 413: illigatas mollibus damas plagis, Mart. 1, 50, 24: haec dextra Lernam taetra mactata excetra Pacavit, Cic. poët. Tusc. 2, 9, 22.
    4. D. To magnify; trop, to extol, glorify, honor; esp. to glorify honor a deity with sacrifices, to worship: Liberum patrem fanorum consecratione mactatis, Arn. 1, 24: puerorum extis deos manes mactare, Cic. Vatin. 6, 14.
    5. E. Poet., to give splendor to a festival: lacte Latinas, Cic. poët. Div. 1, 11, 18.
  3. F. Aliquem or aliquid, to overthrow, ruin, destroy, Cic. Fl. 22, 52: quorum ego furori nisi cessissem, in Catilinae busto vobis ducibus mactatus essem, should have been sacrificed, id. ib. 7, 16: perfidos et ruptores pacis ultioni et gloriae mactandos, to offer up, immolate, Tac. A. 2, 13: cum videant jus civitatis illo supplicio esse mactatum, Cic. Verr. 2, 4, 11, § 26: aut naves uram, aut castra mactabo, to destroy, Att. ap. Non. 341, 18.
    Hence, mactus, a, um, Part., sync. for mactatus: boves mactae, Lucr. 5, 1339 (better referred to maco, q. v.).