Lewis & Short

Parsing inflected forms may not always work as expected. If the following does not give the correct word, try Latin Words or Perseus.

3. prōfectus (with the first syllable short, Aus. ldyll. 4, 70), ūs, m. [proficio], advance, progress, effect, increase, growth, profit, success (poet. and in post-Aug. prose): sine profectu, Ov M. 9, 50: verbaque profectu dissimulata carent, id. P. 3, 9, 40; Col. 1, 4, 5; Varr. R. R. 1, 223; Quint. 10, 3, 2; 12, 6, 4; 1, 2, 26: in quo quantum esset ingenii, quantum etiam profectus, sermo primus ostendit, progress, Sen. Ep. 11, 1: experimentum profectus tui capere animi firmitate, id. ib. 20, 1: donec blandlente profectu prodire in scenam concupiit, Suet. Ner. 20: puer magni profectus in arte obiit, Plin. 35, 4, 7, § 21.
So, the improvement, convalescence of the sick, Cael. Aur. Acut. 2, 9, 54.
In plur.: in similitudine et temporum et profectuum, Vell. 1, 16, 2.

prōfĭcĭo, fēci, fectum, 3, v. n and a. [pro-facio], to go forward, advance, gain ground, make progress.

  1. I. Lit. (very rare): cum quinqueremis sola non proficeret, Plin. 32, 1, 1, § 4.
  2. II. Trop., to go on, advance, make progress; to profit, derive advantage; to perform, effect, accomplish, obtain, etc. (class.; cf. procedo).
    1. A. Of persons: si nihil in oppugnatione oppidi profecisset, Caes. B. G. 7, 20: ubi diligentiā nostrorum nihil his rebus profici posse intellexerunt, id. ib. 3, 21: plus multitudine telorum, id. ib. 7, 82: loci opportunitate, id. B. C. 3, 23: antesignani tantum profecere, ut pellerent omnes, id. ib. 3, 75: multum profecit, Nep. Eum. 10, 1: si modo in philosophiā aliquid profecimus, have made any progress, Cic. Off. 3, 8, 37: ea, id. de Or. 2, 21 fin.
      Of the sick, to get better: si quidquam profecerint, Cael. Aur Acut. 2, 10, 71 proficiens aegrotus, id. ib. 2, 11, 81
    2. B. Of manim subjects, to grow, increase (mostly post-Aug.): id (vitis genus) quod umore proficit, Col. 3, 20: proficiente pretio, rising, Plin. 14, 4, 6, § 57.
      In pass.: sed etiam ad summam profectum aliquid puto, Cic. Att. 7, 13, 1: postquam nihil proficiebatur, Plin. 6, 26, 30, § 122.
      In a bad sense: proficere in pejus, to become worse and worse, Vulg. 2 Tim. 3, 13.
      1. 2. In partic., to be useful, serviceable, advantageous, etc., to effect, accomplish; to help, tend, contribute, conduce (class.; cf. prosum) ea suo quaeque loco, ubi plurimum proficere et valere possent, collocabat, Cic. Brut. 37, 139: nulla res tantum ad dicendum proficit, quantum scriptio, id. ib. 24, 92; Liv 3, 61: profectura aliquid tum tua verba puta, Ov P. 3, 1, 138: aut nihil in melius tot rerum proficit usus? Juv. 13, 18.
        Of remedies: radice vel herbā Proficiente nihil, Hor. Ep. 2, 2, 150; nec alia res celerius proficit, is of service, Plin 27, 11, 72, § 96: axungia proficit ad strumas, id. 28, 9, 37, § 140; pirorum ligni cinis contra fungos efficacius proficit, id. 23, 7, 62, § 116: radix anethi vel in febribus proficit, id. 20, 23, 98, § 260.
        Impers.: multum proficiet illud demonstrare, quemadmodum scripsisset, Cic. Inv. 2, 41, 120.
        Hence, prōfĭcĭenter, adv., successfully (eccl. Lat.), Aug Ep. 80: incedere, Hil. Trin. 1, 22; Cassiod in Psa. 133, 2.

prŏfĭciscor, fectus, 3, v. dep. n. [profacio, facesso, faciscor; orig., to make, i. e. put one’s self forward; hence], to set out, start, go, march, travel, depart, etc. (class.; cf. progredior).

  1. I. Lit.: proficisci ad dormiendum, to go to sleep, Cic. Div. 2, 58, 119: ad somnum, id. ib. 1, 30, 62: ad sedes inquirendas, Just. 3, 4, 10: pabulatum frumentatumque, Hirt. B. G. 8, 10: subsidio alicui, Nep. Iph. 2, 5: ad bellum, Caes. B. G. 6, 29; Liv. 4, 45 sq.; Nep. Alc. 4, 1: ad eam domum, Cic. Verr. 2, 1, 27, § 69: Puteolos, id. Ac. 2, 31: in Illyricum, Caes. B. G. 3, 7: in pugnam, id. B. C. 3, 99: in bellum, Just. 2, 11, 9; Gell. 17, 9, 8: in expeditionem, Sall. J. 103, 4: in Volscos, Liv. 2, 30; 2, 62; Just. 1, 6, 10: in exercitum, Plaut. Am. 5, 2, 7: hinc in pistrinum rectā viā, Ter. And. 3, 4, 21: contra quosdam barbaros, Nep Eum 3, 5: Cyprum, Ter. Ad. 2, 2, 16: Corinthum, id. Hec. 1, 2, 11: domum, id. Phorm. 5, 6, 20: Genabum, Caes. B. G. 7, 1: Romam, Sall. C. 34, 1: domos, Liv. 2, 14: Circeios, id. 2, 39: jussit proficisci exilium quovis gentium, Att. ap. Non. 185, 6 (Trag. Rel. v 599 Rib.): Jovinus eadem loca profectus, Amm 27, 8, 2.
    With supine: porro proficiscor quaesitum, Plaut. Men. 5, 2, 98.
    Absol.: proficisci, to make a journey, Dig. 17, 2, 52: ab urbe, to set out, depart, Caes. B. G. 1, 7: ab Antio, Liv. 2, 33: ex castris, to break up, Caes. B. C. 1, 78: e castris, id. ib. 1, 12: domo, Sall. J. 79, 4; Liv. 2, 26; 2, 4: portu, id. 9, 26: regno, Just. 37, 3, 4: Athenis, Nep. Milt. 1, 5: de Formiano, Cic. Att. 2, 8, 2.
    1. B. Transf., to be going or about to go, to intend to go to a place, to start (ante-class.): potinut me ire, quo profectus sum, sinas? Plaut. Trin. 3, 2, 2: tu profectus alio fueras, Ter Eun. 2, 2, 49: cum proficisceretur, Caes. B. G. 3, 1; Cic. Cat. 2, 7, 15; Hor. Ep. 1, 13, 1; 2, 2, 20.
  2. II. Trop.
    1. A. In gen., to go, come, proceed: nunc proficiscemur ad reliqua, Cic. Verr. 2, 3, 5, § 10.
    2. B. In partic.
      1. 1. To set out, begin, commence: ut inde oratio mea proficiscatur, unde, etc., Cic. Imp. Pomp. 2, 4: cum omnis haec quaestio ab eo proficiscatur, id. Fin. 5, 8, 23; a philosophiā profectus Xenophon scripsit historiam, id. de Or. 2, 14, 58: ei proficiscendum est ab omni mundo, id. Fin. 3, 22, 73.
      2. 2. To come forth, spring, arise, proceed, originate: cum omnia officia a principiis naturae proficiscantur, ab iisdem necesse est proficisci ipsam sapientiam, Cic. Fin. 3, 7, 23; 1, 12, 42; 3, 6, 22: falsis initiis profecta, id. ib. 1, 21, 72: ex medicinā nihil oportet putare proficisci, nisi quod ad corporis utilitatem spectet, id. Inv. 1, 38, 68: quaecumque a me ornamenta ad te proficiscentur, shall pass from me to you, i. e. you shall receive from me, id. Fam. 2, 19, 2: omnia quae a me profecta sunt in te, tibi accidisse gratissime, all you have received from me, id. ib. 3, 1, 1: ut plura a parente proficisci non potuerint, Nep. Att. 9, 4: qui a Zenone profecti sunt, who have proceeded from him, his disciples, Cic. Div 1, 3, 5; cf.: omnes ab Aristotele profecti, id. ib. 1, 35, 61.
        So, to express descent (poet.): Tyriā de gente profecti, Ov. M. 3, 35; Verg. A. 8, 51.
        Act. collat. form prŏfĭcisco, ĕre, to set out, go, etc. (anteclass.): priusquam proficisco, Plaut. Mil. 4, 8, 19; hortatur hominem, quam primum proficisceret, Turp. ap. Non. 471, 2.