Lewis & Short

Parsing inflected forms may not always work as expected. If the following does not give the correct word, try Latin Words or Perseus.

rĕpentīnō, adv., v. repentinus fin.

rĕpentīnus, a, um, adj. [repens], sudden, hasty, unlooked for, unexpected (freq. and class.): adventus hostium (opp. exspectatus), Cic. Rep. 2, 3, 6; so (opp. meditata et praeparata) id. Off. 1, 8, 27: unde iste amor tam improvisus ac tam repentinus? id. Agr. 2, 22, 60: sentit omnia repentina et nec opinata esse graviora, id. Tusc. 3, 19, 45; cf.: repentinus inopinatusque finis vitae, Suet. Caes. 87 (shortly before, subita celerisque mors): vis repentina et inexspectata, Cic. de Or. 2, 55, 225: consilium (with temerarium), id. Inv. 2, 9, 28: exercitus (with tumultuarius), Liv. 41, 10; cf. cohors, id. 41, 1: venenum (with praeceps), Tac. A. 12, 66: periculum, Caes. B. G. 3, 3: bonum, Ter. And. 5, 4, 35: mors, Cic. Clu. 62, 173; id. Div. 2, 35, 74: edictum, id. Verr. 2, 3, 14, § 36: motus Galliae, Caes. B. G. 5, 22: tumultus ac defectio, id. ib. 5, 26; cf. tumultus, Ov. M. 5, 5: conjuratio Gallorum, Caes. B. G. 5, 27 et saep.: ignoti homines et repentini, upstart, Cic. Brut. 69, 242; cf.: repentina atque ex virtute nobilitas, Liv. 1, 34: consilium, Nep. Paus. 4, 5.
De repentino, adverb., suddenly, App. Flor. p. 353; id. de Deo Socr. p. 365, 14.
Comp.: nimbus quanto repentinior est, tanto vehementior, App. Mund. p. 61, 20 (al. repentinus).
Adv. (rare for repente): rĕpen-tīnō, suddenly, unexpectedly, Plaut. Ps. 1, 1, 37; Afran. ap. Charis. p. 193 P.; Cic. Quint. 4, 14; Caes. B. G. 2, 33.