Lewis & Short

Parsing inflected forms may not always work as expected. If the following does not give the correct word, try Latin Words or Perseus.

rĕ-quĭesco, ēvi, ētum, 3 (sync. requierant, Cat. 84, 7: requierunt, Verg. E. 8, 4: requiesset, Cat. 64, 176: requiesse, Liv. 26, 22), v. n. and a.

  1. I. Neutr., to rest one’s self, to rest, repose (very freq. and class.).
    1. A. Lit., Plaut. Ep. 2, 2, 21: legiones invicem requiescere atque in castra reverti jussit, Caes. B. C. 3, 98 fin.: ut in ejus sellā requiesceret, Cic. Div. 1, 46, 104: in nostris sedibus, Cat. 64, 176: lecto, Prop. 1, 8, 33; Tib. 1, 1, 43: hac humo, Ov. M. 10, 556 sq.: terrā Sabaeā, id. ib. 10, 480: somno molli, Cat. 66, 5: sub umbrā, Verg. E. 7, 10 et saep.: nullam partem noctis, Cic. Rosc. Am. 34, 97: hanc noctem mecum, Verg. E. 1, 80: longas noctes tecum, Tib. 6, 53: geminas Arctos Alcmenae, rested two nights for the sake of Alcmena, Prop. 2, 22 (3, 15), 25: requiescens a rei publicae pulcherrimis muneribusrequiescendi studium, Cic. Off. 3, 1, 2: a turbā rerum, Ov. P. 4, 5, 27: quamvis ille suā lassus requiescat avenā, Prop. 3, 32, 75.
      In part. perf.: paululum requietis militibus, having rested themselves, Sall. Fragm. ap. Serv. Verg. E. 8, 4; v. under P. a.
        1. b. Of things (mostly poet.): luce sacrā requiescat humus, requiescat arator, Tib. 2, 1, 5: aures omnibus, Cat. 84, 7: aures a strepitu hostili, Liv. 26, 22: postes, Prop. 1, 16, 15: navis in vacua harenā, id. 2, 25 (3, 20), 7: vitis in ulmo, rests, supports itself, Ov. M. 14, 665; cf.: cum tot sideribus caelum requievit in illo (Atlante), id. ib. 4, 661: infelix dum requiescit amor, Tib. 1, 2, 4: requiescit labor ille, etc., Quint. 11, 2, 43: stilus lectione, id. 1, 12, 4: pectora requierunt, Stat. Th. 12, 514.
      1. 2. In partic., of the dead, to rest, repose in the grave: ubi (sc. in sepulcro) remissa humana vita corpus requiescat malis. Vides quanto haec (sc. verba Ennii) in errore versentur; portum esse corporis et requiescere in sepulcro putat mortuum, Cic. Tusc. 1, 44, 107; Mart. 1, 94, 1: ossa quieta, precor, tutā requiescite in urnā, Ov. Am. 3, 9, 67; cf. Vulg. Apoc. 14, 13.
        Freq. in epitaphs: hic requiescit, Petr. 71, 12; Mart. 6, 18, 1 al.: REQVIESCIT IN PACE D(omini), Inscr. Orell. 962.
    2. B. Trop., to repose, find rest, take consolation: ubi animus ex multis miseriis atque periculis requievit, Sall. C. 4, 1: lacrimis fatigatur auditor et requiescit, Quint. 6, 1, 28: in alicujus Caesaris sermone, quasi in aliquo peropportuno deversorio, Cic. de Or. 2, 57, 234: in spe alicujus requiescere, id. Cael. 32, 79: requiescendum in hac lectione, Quint. 10, 1, 27: nisi eorum exitio non requieturam, Cic. Fragm. ap. Prisc. p. 886.
  2. II. Act., to let rest; to stop, stay, arrest (only poet., and mostly with a homogeneous object): sol quoque perpetuos meminit requiescere cursus, Calvus ap. Serv. Verg. E. 8, 4: mutata suos requierunt flumina cursus, Verg. E. 8, 4; id. Cir. 232.
    Hence, rĕquĭētus, a, um, P. a. (not ante-Aug.).
      1. 1. Rested, refreshed: militem requietum, integrum (opp. itinere fatigatum et onere fessum), Liv. 44, 38 fin.: paululum requietis militibus, Sall. H. 1, 41 Dietsch: requietis et ordinatis suis, Front. Strat. 1, 6, 3; 2, 5, 25: ager, i. e. that has lain fallow, Ov. A. A. 2, 351.
        Comp.: terra requietior et junior, Col. 2, 1, 5.
      2. 2. In econom. lang., that has lain or been kept for a long time, i. e. that is not fresh, stale: lac, Col. 7, 8, 1: ova, id. 8, 5, 4.