Lewis & Short

Parsing inflected forms may not always work as expected. If the following does not give the correct word, try Latin Words or Perseus.

sŏcĭo, āvi, ātum, 1, v. a. [socius], to join or unite together, to associate; to do or hold in common, to share a thing with another, etc. (freq. and class.; in Cic. mostly with inanimate objects; syn. jungo): coetus utilitatis communione sociatus, Cic. Rep. 1, 25, 39: concilia coetusque hominum jure sociati, id. ib. 6, 13, 13: omne genus hominum sociatum inter se esse, id. Leg. 1, 11, 32: (Romulus) regnum suum cum illorum (Sabinorum) rege sociavit, id. Rep. 2, 7, 13; cf.: quae nos domo socias, Verg. A. 1, 600: quid si testium studium cum accusatore sociatum est? Cic. Fl. 10, 21: cum vel periculum vitae tuae mecum sociare voluisses, to risk your life for me, id. Planc. 30, 73; cf.: tecum ut longae sociarem gaudia vitae, Tib. 3, 3, 7: qui vim rerum cognitionemque cum scientiā atque exercitatione sociaris, Cic. de Or. 3, 32, 131: diligentiam cum scientiā, Col. 3, 3, 7: ne societur sanguis, Liv. 4, 4, 6; cf. of union by marriage: se alicui vinclo jugali, Verg. A. 4, 16: cubilia cum aliquo, Ov. M. 10, 635: corpus, id. Am. 2, 8, 5: conjugia, Vulg. Deut. 7, 3; Ov. H. 3, 109: perpetuoque mihi sociatam foedere lecti, id. Ib. 15: juvencos aratro imposito, Stat. Th. 1, 132: dextras, Sil. 11, 149; cf.: manus alicui, Val. Fl. 5, 290: se participem in omnis casus, Sil. 1, 75: vitem ulmis, Stat. S. 5, 1, 48: curas, to share, Val. Fl. 5, 282: verba loquor socianda chordis, to be accompanied, Hor. C. 4, 9, 4; so, carmina nervis, Ov. M. 11, 5: homo simili sui sociabitur, Vulg. Ecclus. 13, 20: Theseus sociati parte laboris Functus, undertaken in company with another, common, Ov. M. 8, 546: parricidium (shortly before: societas facinoris), Just. 10, 1, 6.
Mid.: sociari facinoribus, to take part in deeds of villany, Liv. 39, 13 fin.