Lewis & Short

Parsing inflected forms may not always work as expected. If the following does not give the correct word, try Latin Words or Perseus.

sustento, āvi, ātum, 1, v. freq. a. [sustineo], to hold up or upriqht, to uphold, support, prop, sustain (syn. sustineo).

  1. I. Lit. (only poet. and in post-Aug. prose): multos per annos Sustentata ruet moles et machina mundi, Lucr. 5, 96: Hercule quondam Sustentante polum, Claud. Laud. Stil. 2, 143: Alcanor fratrem ruentem Sustentat dextrā, Verg. A. 10, 339: in Tiberim abjectum, Plin. 8, 40, 61, § 145: naufraga sustentantvela (i. e. navem) Lacones, Claud. B. Gild. 222; cf.: aegre seque et arma sustentans, Curt. 8, 4, 15.
    1. B. To bear, wear: catenas, Vop. Aur. 34.
  2. II. Trop., to keep up, uphold, sustain, maintain, support, bear, uplift, preserve (class. and freq.).
    1. A. In gen.: exsanguem jam et jacentem (civitatem), Cic. Rep. 2, 1, 2; cf.: rem publicam, id. Mur. 2, 3: imbecillitatem valetudinis tuae sustenta et tuere, id. Fam. 7, 1, 5: valetudo sustentatur notitiā sui corporis, id. Off. 2, 24, 86; Vell. 2, 114, 1: Terentiam, unam omnium aerumnosissimam, sustentes tuis officiis, Cic. Att. 3, 23, 5: tu velim tete tuā virtute sustentes, id. Fam. 6, 4, 5: me una consolatio sustentat, quod, etc., id. Mil. 36, 100: per omnis difficultates animo me sustentavi, Quint. 12, prooem. § 1: litteris sustentor et recreor, Cic. Att. 4, 10, 1; cf.: praeclarā conscientiā sustentor, cum cogito, etc., id. ib. 10, 4, 5: Pompeius intellegit, C. Catonem a Crasso sustentari, id. Q. Fr. 2, 3, 4: jurisconsultus, non suo artificio sed alieno sustentatus, id. de Or. 1, 56, 239: amicos suos fide, id. Rab. Post. 2, 4: si qua spes reliqua est, quae fortium civium mentes cogitationesque sustentet, id. Fl. 2, 3: spes inopiam sustentabat, Caes. B. C. 3, 49: res publica magnis meis laboribus sustentata, Cic. Mur. 2, 3: Venus Trojanas sustentat opes, Verg. A. 10, 609: multa virum meritis sustentat fama tropaeis, upholds, id. ib. 11, 224: Arminius manu, voce, vulnere sustentabat pugnam, kept up, maintained, Tac. A. 2, 17: aciem, id. ib. 1, 65 fin.; id. H. 2, 15.
    2. B. In partic.
      1. 1. To support, sustain, maintain, preserve by food, money, or other means: familiam, Ter. Ad. 3, 4, 36: cum esset silvestris beluae sustentatus uberibus, Cic. Rep. 2, 2, 4: idem (aër) spiritu ductus alit et sustentat animantis, id. N. D. 2, 39, 101: qui se subsidiis patrimonii aut amicorum liberalitate sustentant, id. Prov. Cons. 5, 12: eo (frumento) sustentata est plebs, Liv. 2, 34, 5: sustentans fovensque, Plin. Ep. 9, 30, 3: saucios largitione et curā, Tac. A. 4, 63 fin.: animus nullā re egens aletur et sustentabitur isdem rebus, quibus astra sustentantur et aluntur, Cic. Tusc. 1, 19, 43; cf.: furtim rapta sustentat pectora terra, refreshes, Stat. Th. 6, 875: parsimoniam patrum suis sumptibus, Cic. Cael. 16, 38: tenuitatem alicujus, id. Fam. 16, 21, 4: egestatem et luxuriem domestico lenocinio sustentavit, id. Red. Sen. 5, 11: Glycera venditando coronas sustentaverat paupertatem, Plin. 35, 11, 40, § 125; cf.: ut milites pecore ex longinquioribus vicis adacto extremam famem sustentarent, Caes. B.G. 7, 17.
        Mid.: mutando sordidas merces sustentabatur, supported himself, got a living, Tac. A. 4, 13; for which in the act. form: Ge. Valuistinbene? Pa. Sustentavi sedulo, I have taken good care of myself, have kept myself in good case, Plaut. Stich. 4, 2, 8; cf. impers. pass.: Ge. Valuistinusque? Ep. Sustentatum’st sedulo, id. ib. 3, 2, 14.
      2. 2. To keep in check, hold back, restrain: milites, paulisper ab rege sustentati, paucis amissis profugi discedunt, Sall. J. 56, 6; cf. aciem, Auct. B. Afr. 82: aquas, Auct. Cons. Liv. 221.
      3. 3. To bear, hold out, endure, suffer (rare but class.; syn.: fero, patior): miserias plurimas, Plaut. Capt. 5, 1, 3: moerorem doloremque, Cic. Pis. 36, 89.
        Absol. (sc. morbum), Suet. Tib. 72: procellas invidiae, Claud. in Eutr. 1, 265: aegre is dies sustentatur, Caes. B. G. 5, 39: quorum auxiliis atque opibus, si qua bella inciderint, sustentare consuerint, id. ib. 2, 14 fin.
        Impers. pass.:
        aegre eo die sustentatum est, a defence was made, Caes. B. G. 2, 6: hostem, Tac. A. 15, 10 fin.: bellum, Vell. 2, 104, 2: impetus legionum, Auct. B. Hisp. 17, 3.
        Absol.: nec, nisi in tempore subventum foret, ultra sustentaturi fuerint, Liv. 34, 18, 2.
      4. 4. To put off, defer, delay (Ciceron.; syn. prolato): rem, dum, etc., Cic. Fam. 13, 64, 1: aedificationem ad tuum adventum, id. Q. Fr. 2, 7: id (malum) opprimi sustentando ac prolatando nullo pacto potestceleriter vobis vindicandum est, id. Cat. 4, 3, 6; cf. Ov. R. Am. 405.