No entries found. Showing closest matches:
assĭdŭĭtas (ads-), ātis, f. [2. assiduus], a constant presence with any one (in order to serve, aid, etc.; cf. assideo, I. B. 1.; most freq. in Cic.).
- I. In gen.: medici adsiduitas, constant attendance, Cic. Att. 12, 33: cotidiana amicorum adsiduitas et frequentia, Q. Cic. Petit. Cons. 1, 3: eorum, qui abs te defensi sunt, id. ib. 1, 13: eandemque adsiduitatem tibi se praebuisse postridie, the same unceasing attendance, Cic. Deiot. 15, 42: summā adsiduitate cotidianā aliquem tractare, id. ad Q. Fr. 1, 3, 8.
So of the constant attendance, in the assemblies, of candidates for office (cf.: habitare in oculis, Cic. Planc. 27, 66): altera pars petitionis, quae in populari ratione versatur, desiderat nomenclationem, blanditiam, adsiduitatem, etc., Q. Cic. Petit. Cons. 11, § 43: adsiduitatis et operarum harum cotidianarum putat esse consulatum, Cic. Mur. 9, 21: valuit adsiduitate, valuit observandis amicis, valuit liberalitate, id. Planc. 27 fin.: homo aut frugalitatis existimatione praeclara aut, id quod levissimum est, adsiduitate, id. Verr. 2, 1, 39.
First in Suet., without access. idea, for constant presence, Suet. Tib. 10.
- II. Esp., with gen. of thing, with the idea of continuance in time, the continuance, duration, constancy of any thing; sometimes a frequent occurrence or repetition of it: adsiduitate molestiarum sensum omnem humanitatis ex animis amittimus, Cic. Rosc. Am. 53 fin.: adsiduitate cotidianā et consuetudine oculorum adsuescunt animi, id. N. D. 2, 38, 96: bellorum, id. Off. 2, 21, 74: epistularum, unbroken correspondence, id. Fam. 16, 25: orationis, id. Att. 16, 5, 2: dicendi adsiduitas aluit audaciam, id. Inv. 1, 3, 4: contubernii, Tac. Or. 5: spectaculorum, Suet. Aug. 43: concubitus, id. Dom. 22: opprobrii, Vulg. Eccli. 41, 9: ejusdem litterae, Auct. ad Her. 4, 12, 18.
Without gen. of thing: talis in rem publicam nostram labor, adsiduitas, dimicatio, assiduity, unremitting application, Cic. Balb. 2, 6: adsiduitas illius non est, Vulg. Eccli. 7, 14: viri mendacis, ib. ib. 20, 27; 38, 28.
2. assĭdŭus (ads-, Ritschl, Lachm., Fleck., B. and K., Rib., Weissenb., Jahn; ass-, Merk., Halm, K. and H.), a, um, adj. [from assideo, as continuus from contineo, etc.]: Itaque qui adest, adsiduus (est), Varr. L. L. 7, § 99; but more correctly: adsiduus dicitur, qui in eā re, quam frequenter agit, quasi consedisse videatur, to have sat down to it, Paul. ex Fest. p. 9 Müll.; hence,
- I. Constantly present somewhere, attending to, busy or occupied with something (cf. deses, idle, from desideo): cum hic filius adsiduus in praediis esset, Cic. Rosc. Am. 7; id. Att. 4, 8, b, § 3: fuit adsiduus mecum praetore me, id. Cael. 4, 10; Varr. R. R. 2, 10, 6; Vulg. Eccli. 9, 4; 37, 15: semper boni adsiduique domini (i. e. qui frequenter adest in praediis) referta cella vinariā, oleariā, etc., Cic. Sen. 16, 56: suos liberos agricolas adsiduos esse cupiunt, id. Rosc. Am. 16, 47: flagitator, id. Brut. 5, 18: his potius tradam adsiduis uno opere eandem incudem diem noctemque tundentibus, id. de Or. 2, 39, 162: Elevat adsiduos copia longa viros, Prop. 3, 31, 44: campus, Assiduis pulsatus equis, Ov. M. 6, 219: adsiduus in oculis hominum fuerat, Liv. 35, 10: hostis, adsiduus magis quam gravis, id. 2, 48: canes adsiduiores, Varr. R. R. 2, 9: circa scholas adsiduus, Suet. Tib. 11: (patrimonia) majora fiunt Incude adsiduā semperque ardente camino, by the busy anvil, Juv. 14, 118: Retibus adsiduis penitus scrutante macello Proxima, id. 5, 95: Quem cavat adsiduis sudibus, id. 6, 248: in mandatis illius maxime adsiduus esto, Vulg. Eccli. 6, 37; 12, 3.
So of the constant attendance of candidates for office, Q. Cic. Petit. Cons. 9, 37 (cf. these passages in their connection).
Hence sarcastically of parasites: urbani adsidui cives, quos scurras vocant, Plaut. Trin. 1, 2, 165.
- II. With the prominent idea of continuance in time, continual, unremitting, incessant, perpetual, constant (very freq. both in prose and poetry): foro operam adsiduam dare, Plaut. As. 2, 4, 22: ludis adsiduas operas dare, Lucr. 4, 974: pars terraï perusta solibus adsiduis, id. 5, 252: imbres, id. 5, 341; Cic. Att. 13, 16: motus, Lucr. 1, 995, and 4, 392; 2, 97: repulsus, id. 4, 106: casus, id. 5, 205: frequentia, Cic. Planc. 8 fin.; Q. Cic. Petit. Cons. 9, 37: febricula, Planc. ap. Cic. Fam. 10, 21 fin.: adsidua ac diligens scriptura, Cic. Or. 1, 33, 150: recordatio, id. Fin. 1, 12, 41: deorum adsidua insidens cura, Liv. 1, 21: deprecatio justi adsidua, Vulg. Jac. 5, 16: (portae) adsiduus custos, Liv. 34, 9: longa temporum quies et continuum populi otium et assidua senatūs tranquillitas, etc., Tac. Or. 38: sterilitates, Suet. Claud. 18: quantum (nominis) Octavius abstulit udo Caedibus adsiduis gladio, Juv. 8, 243: barbarorum incursus, Suet. Vesp. 8: vasa aurea adsiduissimi usūs, id. Aug. 71: ignis, Tib. 1, 1, 6: aqua, Prop. 2, 1, 68; 2, 19, 31; 3, 11, 56 al.: libidines, id. 2, 16, 14: Hic ver adsiduum atque alienis mensibus aestas, Verg. G. 2, 149: nubes, Ov. M. 1, 66: gemitus, id. ib. 2, 486 et saep.: Non feret assiduas potiori te dare noctes, * Hor. Epod. 15, 13.
Sometimes said with a degree of impatience, constant, everlasting, eternal: lapsus Tectorum adsiduos, Juv. 3, 8: obvius adsiduo Syrophoenix udus amomo, with his everlasting perfume, id. 8, 159 Jahn: adsiduo ruptae lectore columnae, id. 1, 13.
Hence adv., continually, constantly, without intermission.
- I. Form as-sĭdŭō (ads-): operam dare alicui, Plaut. Cist. 1, 3, 37: edere, id. Mil. 1, 1, 50: perpotare, id. Most. 4, 2, 60: esse cum aliquo, id. Truc. 2, 4, 68: quaerere aliquid, Plin. 26, 3, 8, § 16: adesse, Dig. 40, 4, 44.
Far more freq.,
- II. Form assĭdŭē (ads-): ubi sum adsidue, scio, Ter. Hec. 2, 1, 20: in ore indisciplinatorum adsidue erit, Vulg. Eccli. 20, 26: Adsidue veniebat, Verg. E. 2, 4: homines nobiles adsidue unā scribere, Ter. Ad. prol. 16: adsidue cantare, Cic. Div. 1, 34, 74: alia, quae suis locis dicentur adsidue, Plin. 24, 1, 1, § 3: Cum assidue minores parentibus liberi essent, Quint. 6, 3, 67: agere aliquid, Ter. Heaut. prol. 29: ut oculis adsidue videmus, Cic. N. D. 2, 41, 104: audire aliquid, id. Mil. 34, 93: frequenter et adsidue consequi aliquid, Auct. ad Her. 4, 56, 69: laudare aliquid, Vulg. Eccli. 51, 15: interrogari, ib. ib. 23, 11: litteris uti, Cic. Fam. 5, 15: convivari, Suet. Aug. 74: frequentare aedem, id. ib. 91: gestare aliquem ornatum, id. Calig. 52: DEFLERE ALIQVEM, Inscr. Grut. 950, 8: adsidue recens, Plin. 11, 53, 115, § 277.
Comp not found.
* Sup. assĭdŭissimē (ads-): Adsiduissime mecum fuit Dionysius, Cic. Brut. 91, 316: salientes (aquae) adsiduissime interdiu et noctu, Sen. Cons. ap. Front. Aquaed. 2, p. 252; for the comparison of the adj. and adv. (as in arduus, exiguus, egregius, industrius, perpetuus, etc.), v. Rudd. I. p. 180, n. 58.