Lewis & Short

Furīna (also Furrīna), ae, f.,

  1. I. a goddess worshipped in ancient Rome, otherwise unknown: Furrinalia Furrinae, quod ei deae feriae reipublicae dies is, quojus deae honos apud antiquos. Nam ei sacra instituta annua et flamen attributus: nunc vix nomen notum paucis, Varr. L. L. 6, § 19 Müll.: quarum (Eumenidum) et Athenis fanum est et apud nos. ut ego interpretor, lucus Furinae, Cic. N. D. 3, 18, 46: ponticulus, qui est ad Furinae, Satricum versus, id. Q. Fr. 3, 1, 2, § 4.
  2. II. Deriv. Furī-nālis (Furrīn-), e, adj., of or belonging to Furina, Furinal-: flamen, Varr. L. L. 5, § 84; 7, § 45 Müll.
    In plur. subst.: Furī-nālia (Furrīn-), ium, n., the festival of Furina (celebrated on the 25th of July), Varr. L. L. 6, § 19; Calend. Maff. ap. Inscr. Orell. II. pp. 394 and 411; Paul. ex Fest. p. 88 Müll.