Lewis & Short

Parsing inflected forms may not always work as expected. If the following does not give the correct word, try Latin Words or Perseus.

cĕlē̆bro, āvi, ātum, v. a. [celebro].

  1. I. To go to a place or person in great numbers or often, to frequent, to fill (syn. frequento; class.): deūm delubra festis diebus, Lucr. 5, 1167: viam, Cic. Cael. 14, 34; id. Sest. 63, 131: domum alicujus, id. Mur. 34, 70: atria, Ov. M. 1, 172: silvas, id. ib. 10, 703: tecta, id. ib. 4, 444: forum, id. ib. 4, 144; cf.: forum maxime celebratum, Sall. J. 47, 1: Penates, i. e. domum redire, Tib. 1, 3, 33: me magistrum, id. 1, 4, 75.
        1. b. Of a desired action (cf. celeber, B.), to do something frequently or in multitudes, to practise, engage in, say, use, employ, repeat, = frequento, etc.: intro abite atque haec cito celebrate, i. e. in company, all together, Plaut. Ps. 1, 2, 36: ad eas artes, quibus a pueris dediti fuimus, celebrandas inter nosque recolendas, Cic. de Or. 1, 1, 2: cognitionem exercitationemque, id. ib. 3, 28, 110: genus divinationis, id. Div. 1, 2, 3; cf.: celebratum genus mortis, a kind of death suffered by many, Tac. H. 2, 49 fin.: necessitatem, Cic. de Or. 3, 38, 155: jurisdictionem, Liv. 6, 32, 1: popularem potestatem, id. 2, 42, 6: iambum, Quint. 10, 1, 96: seria ac jocos cum aliquo, Liv. 1, 4, 9.
        2. c. Aliquid aliquā re, to fill up with something: contiones suas convicio cantorum, Cic. Sest. 55, 118: ripas carmine, Ov. M. 2, 252 (cf.: concelebrant ripas, Lucr. 2, 345): cujus litteris, famā, nuntiis celebrantur aures cottidie meae, i. e. are filled, full, Cic. Prov. Cons. 9, 22.
          Poet.: juvenes multo sermone, to talk much with them, Tib. 1, 6, 17.
  2. II. Meton.
    1. A. To go in great numbers to a celebration; hence, in gen., to celebrate, solemnize, keep a festival: festos dies, Cic. Arch. 6, 13; cf.: is (dies) festus celebratusque per omnem Africam, Sall. J. 66, 2; Cic. Pis. 22, 51; id. Cat. 3, 10, 23; Liv. 10, 37, 12; Tac. A. 15, 53; Suet. Aug. 75; id. Tib. 65 init.; Hor. S. 2, 2, 61; Ov. M. 4, 4: convivium omnium sermone laetitiāque, Cic. Verr. 2, 1, 26, § 66; Liv. 40, 14, 2; Tac. A. 4, 59; cf. coetum, Verg. A. 1, 735: conjugia, id. ib. 7, 555; cf. nuptias, Liv. 36, 11, 2; cf.: solemnia nuptiarum, Tac. A. 11, 26 fin.: officium nuptiarum, Suet. Claud. 26; and poet.: taedas jugales Thetidis, Cat. 64, 302: annua sacra, Verg. A. 8, 173; cf. id. ib. 5, 598 and 603: funus, Enn. ap. Cic. Tusc. 1, 49, 117; cf. exsequias, Liv. 25, 17, 5; 37, 22, 2: diem natalem Vitellii, Tac. H. 2, 95; Lact. 1, 20, 6; Plin. Ep. 10, 102 (103): natales, id. ib. 6, 30, 1; Tac. A. 6, 18; and absol.: totā celebrante Siciliā sepultus est, Nep. Timol. 5 fin.
    2. B. To honor, praise, celebrate the praises of a person or thing, to celebrate in song (syn.: colere, laudare, illustrare): laus, quae non poetarum carminibus, non annalium monumentis celebratur, Cic. Rab. Post. 16, 43; cf. id. Planc. 39, 93: vestrum egressum ornando atque celebrando, id. Pis. 13, 31: fortuna res cunctas ex libidine magis quam ex vero celebrat obscuratque, Sall. C. 8, 1: talia carminibus, Verg. A. 8, 303: nomen alicujus scriptis, Cic. Fam. 5, 12, 1: facta pro maxumis, Sall. C. 8, 3: domestica facta, Hor. A. P. 287: se remque publicam haec faciundo, to make renowned, Sall J. 85, 36: Mari virtutem in majus ( = ἐπὶ τὸ μεῖζον κοσμεῖν), id. ib. 73, 5: augereque aliquem, id. ib. 86, 3: honores alicujus, celebrate one’s honor, Verg. A. 12, 840: memoriam, Tac. H. 1, 78: victoriam ingenti fama, id. Agr. 39 al.: virum aut heroa lyrā, etc., Hor. C. 1, 12, 2: sepulcrum hominum conventu et epulis, Cic. Fl. 38, 95: memoriam nominis epulis, id. Fin. 2, 31, 103: litora ludis, Verg. A. 3, 280: sententiam magno assensu, Tac. A. 15, 22: mortem funere censorio, id. ib. 6, 27: aliquem admiratione, id. H. 2, 71: obsequio, id. A. 16, 33: funere publico, id. ib. 6, 11 fin.
    3. C. Without the access. idea of extolling, in gen., to make something known, to publish abroad, proclaim: quibus in locis factum esse consulem Murenam nuntii litteraeque celebrassent, Cic. Mur. 41, 89: quod vocibus maledictisque celebratum est, id. Cael. 3, 6: quā re celebratā, id. Div. 1, 17, 31.cĕlĕbrā-tus, a, um, P. a.
  1. I. (Acc. to I. a.) Frequented, much visited: forum rerum venalium totius regni maxime celebratum, Sall. J. 47, 1.
    1. B. (Acc. to I. b.) Customary, usual, frequent: tritum atque celebratum, Cic. Fl. 27, 65: celebratum est usque in proverbium, Quint. 1, 10, 21: schemata, id. 9, 2, 92: usus anuli celebratior, Plin. 33, 1, 6, § 28: verbum celebratius, Gell. 17, 2, 25 (cf. id. 17, 2, 25, § 17: verbum crebrius, and id. 17, 2, 25, § 18: verbum creberrimum).
  2. II. (Acc. to II. A.) Solemn, festive, brilliant: dies celebratior, Ov. M. 7, 430: supplicatio celebratior, Liv. 3, 63, 5.
    1. B. (Acc. to II. B.) Known, celebrated, famous: loci famā celebrati, Tac. A. 2, 54: quo Actiacae victoriae memoria celebratior in posterum esset, Suet. Aug. 18.
      Adv., v. celebriter.