Lewis & Short

Parsing inflected forms may not always work as expected. If the following does not give the correct word, try Latin Words or Perseus.

cŏquo, xi, ctum, 3, v. a. [kindr. with Sanscr. pak; Gr. πεπ in πέπτω or πέσσω; Germ. backen; Engl. bake], to cook, to prepare by cooking, to bake, boil, roast, parch, steep, melt, heat (very freq. and class.).

  1. I. Lit.: cenam, Plaut. Aul. 3, 2, 17; id. Ps. 3, 2, 7: cottidie sic cena ei coquebatur, ut, etc., Nep. Cim. 4, 3: cibum, Lucr. 5, 1102; cf. cibaria, Liv. 3, 27, 3; 29, 25, 6; 44, 32, 11; 44, 35, 13 al.: qui illa coxerat, Cic. Tusc. 5, 34, 98: quae coxerat aere cavo, Ov. M. 4, 505: dulce dedit, tostā quod coxerat ante polentā, cooked from parched malt, id. ib. 5, 450: humana exta, Hor. A. P. 186: (pavonem), id. S. 2, 2, 28: aliquid ex oleo, in oil, Cels. 5, 177; so, aliquid ex aceto, Scrib. Comp. 252.
    Absol.: si nusquam coctum is, quidnam cenat Juppiter? Plaut. Ps. 3, 2, 56: in nonum diem solet ire coctum, id. Aul. 2, 4, 46; 3, 2, 15: coquendo sit faxo et molendo, Ter. Ad. 5, 3, 61.
    1. B. Subst.
      1. 1. coctum, i, n., cooked food: quid tu, malum, curas, utrum crudum an coctum edim? Plaut. Aul. 3, 2, 16 Ussing: ne quid in popinas cocti praeter legumina aut olera veniret, Suet. Ner. 16.
        Plur.: cocta vendere, Suet. Claud. 38.
      2. 2. cocta, ae, f., water boiled, and cooled by ice; a decoction, Mart. 2, 85, 1; cf. Plin. 19, 4, 19, § 55; Suet. Ner. 48.
  2. II. Transf.
    1. A. To prepare by fire, to burn, parch, etc.: laterculos, Cato, R. R. 39, 2: calcem, id. ib. 38, 1 sq.: carbonem, id. ib. fin.: locum sol, Varr. R. R. 3, 14, 2; cf.: glaebas maturis solibus aestas, Verg. G. 1, 66: cocta ligna, dried, hardened by drying, Dig. 32, 1, 55, § 7: coctus agger, i. e. built of bricks, Prop. 3 (4), 11, 22: rosaria cocta matutino Noto, dried up, parched, id. 4 (5), 5, 62; cf.: at vos, praesentes Austri, coquite horum obsonia, Hor. S. 2, 2, 41: aurum cum plumbo, Plin. 33, 3, 19, § 60: aera fornacibus, Luc. 6, 405.
    2. B. To ripen, make mature: arbores sol ac luna, Varr. R. R. 1, 7, 4: uvas, id. ib. 1, 54, 1; cf. vinum, Plaut. Trin. 2, 4, 125; and: mitis vindemia, Verg. G. 2, 522: poma (with matura), Cic. Sen. 19, 71: fructus solibus, Plin. 12, 5, 11, § 23: messem, Mart. 10, 62 al.
    3. C. = concoquo, to digest: cibus confectus jam coctusque, Cic. N. D. 2, 55, 137; 2, 54, 136 (but in these passages Madv. ad Cic. Fin. 2, 20, 64, would read concoquo, denying that coquo ever means to digest; cf. Spald. ad Quint. 8, 4, 16); Lact. Opif. Dei, 14, 5; cf.: balineae ardentes, quibus persuasere in corporibus cibos coqui, Plin. 29, 1, 8, § 26: pleriquebubulum coquunt, Cels. 4, 5, § 27; 4, 18, § 4.
  3. III. Trop. (in the poets and prose writers after the Aug. per.).
    1. A. To elaborate something in mind, to consider, to think, meditate upon, contrive, plan: quicquid est, incoctum non expromet; bene coctum dabit, Plaut. Mil. 2, 2, 55: bene cocto, condito, sermone bono, Lucil. ap. Cic. Att. 13, 52, 1; cf. Cic. Fin. 2, 8, 25; cf.: consilia secreto, Liv. 2, 36, 2: bellum, id. 8, 3, 2: trucem invidiam, Stat. Th. 2, 300: iras cum fraude, Sil. 7, 403: Latio extrema coepta, id. 10, 431.
    2. B. To vex, harass, torment, disturb the mind: egomet me coquo et macero et defetigo, Plaut. Trin. 2, 1, 3: si quid ego adjuero curamve levasso, quae nunc te coquit et versat in pectore fixa, Enn. ap. Cic. Sen. 1, 1; cf.: si sollicitudo oratorem macerat et coquit, Quint. 12, 10, 77: quos ira metusque coquebat, Sil. 14, 103: quamFemineae ardentem curaeque iraeque coquebant, Verg. A. 7, 345.
      Hence, Ital. cuocere; Fr. cuire.
      Hence, coctus, a, um, P. a. (acc. to III. A. supra), well considered, well digested: bene coctus sermo, Lucil. ap. Cic. Att. 13, 52, 1.
      Transf., of persons: hodie juris coctiores non sunt, qui lites creant. Quam, etc. (alluding to the double meaning of jus), better skilled in, etc., Plaut. Poen. 3, 2, 9.