Lewis & Short

Parsing inflected forms may not always work as expected. If the following does not give the correct word, try Latin Words or Perseus.

dē-fĕro, tŭli, lātum, ferre, v. a., to bear or bring away a thing from a place; to bear, carry, bring down.

  1. I. Lit.
    1. A. In gen.
      1. 1. Without stating the terminus (not very freq.): roseam Auroram per oras Aetheris, Lucr. 5, 656; 5, 273; 6, 639: Rhodanus amnis segnem deferens Ararim, Plin. 3, 4, 5, § 33; 6, 27, 31, § 136; Ov. M. 9, 117; ex Helicone coronam, Lucr. 1, 119: ramalia arida tecto, Ov. M. 8, 646.
        Absol.: flumina liquida ac deferentia, Plin. Pan. 82 med.
        Far more freq.,
      2. 2. Indicating the terminus (by ad, in, an adv. of place, the dat., etc.): literas ad Caesarem, Caes. B. G. 5, 45, 3: epistolam ad Ciceronem, id. ib. 5, 48, 3 and 8; cf.: mandata ad aliquem, id. B. C. 1, 9; 3, 22: aurum ad gnatum suum, Plaut. Trin. 4, 2, 115; cf. id. Truc. 2, 5, 64; Ter. Heaut. 4, 6, 18; natos ad flumina, Verg. A. 9, 604: Germani ad castra Romanorum delati, Caes. B. G. 6, 42 fin. et saep.: semen quod ex arbore per surculos defertur in terram, Varr. R. R. 1, 40, 4: aurum et omnia ornamenta sua in aerarium, Liv. 5, 25: aedes in planum et colli subicere, id. 2, 7: cf. Cic. Rep. 2, 31: ferrum in pectus, Tac. A. 1, 35: castra in viam, Liv. 22, 15: aciem in campos, id. 9, 37: in praeceps deferri, id. 5, 47; cf. id. 44, 5; Quint. 1, 12, 10: praeceps in undas deferar, Verg. E. 8, 60; Ov. F. 6, 228: in vicum, Hor. Ep. 2, 1, 269 et saep.: hunc sub aequora, i. e. submerge, Ov. M. 14, 601: quasdam (virgines) ex plebe homines domos deferebant, Liv. 1, 9: si forte eo (sc. Demetriadem) deferret fuga regem, id. 36, 20: quo pennis delata sit ales, Lucr. 6, 822: cum pallam mihi Detulisti, Plaut. Men. 2, 3, 42; so, epistolas alicui, id. Trin. 4, 2, 109 et saep.
    2. B. In partic.
      1. 1. Naut. t. t., to drive away, drive down, drive a ship, or those on board a ship, to any place: onerariae duae paullo infra delatae sunt, Caes. B. G. 4, 36 fin.; id. B. C. 3, 30: una (navis) delata Oricum, id. ib. 3, 14, 2: (Labienus) longius delatus aestu, etc., id. B. G. 5, 8, 2: quem cum ex alto ignotas ad terras tempestas et in desertum litus detulisset, Cic. Rep. 1, 17 fin.; cf. id. Ac. 2, 3, 8.
        1. b. Rarely in gen., to bring, convey to any place (as a ship, its passengers): e portu navis huc nos dormientes detulit, Plaut. Am. 2, 2, 69.
      2. 2. Mercant. t. t., to bring to market, to sell (post-Aug.): nexos maniplos, Col. 10, 315: pallium. Petr. 12, 2: videamus hoc, quod concupiscimus, quanti deferatur, Sen. Ep. 42.
  2. II. Trop.
    1. A. In gen., to bring: redde harmoniaī Nomen, ab organicis alto delatum Heliconi, brought, Lucr. 3, 133; 5, 65: (Alexander) eadem fortunae pignora in discrimen detulisset, Liv. 9, 18 fin.; cf.: fabulas in certamen, Quint. 10, 1, 66: hac re ad consilium delata, having been taken into consideration, Caes. B. G. 3, 23 fin.; so, rem ad consilium, id. ib. 5, 28, 2: qui ad agendum nihil cogitati detulerit, Quint. 4, 5, 2: (poëta) si foret hoc nostrum delatus in aevum, Detereret sibi multa, Hor. S. 1, 10, 68.
    2. B. With particular accessory notions.
      1. 1. To bring, give to one, grant, confer upon, allot, to offer to any one, transfer, deliver (for syn. v. do—very freq.).
          1. (α) Aliquid ad aliquem: ad hunc totius belli summam omnium voluntate deferri, Caes. B. G. 2, 4, 7: imperium ad aliquem, id. ib. 6, 2; 7, 4, 6; Cic. Leg. 3, 2; id. Lig. 1, 3: omnem rem ad Pompeium, id. Fam. 1, 1; cf.: omnia ad unum, id. de Imp. Pomp. 23, 67: causam ad Galbam, id. Brut. 22, 86: primas ad aliquem, id. N. D. 1, 6, 15 et saep.
          2. (β) Aliquid alicui: sibi a Caesare regnum civitatis deferri, Caes. B. G. 5, 6, 2; Fasti ap. Cic. Phil. 2, 34, 87; cf.: regnum et diadema uni, Hor. Od. 2, 2, 22: fasces indigno, id. Ep. 1, 16, 34: praemium dignitatis alicui (opp. denegare), Cic. Fl. 1: ultro ei legationem (opp. denegare), id. Fam. 13, 55; cf. id. ib. 4, 13: palmam alicujus rei Crasso, id. de Or. 2, 56; cf. Liv. 7, 13; Quint. 10, 1, 53: omnem ei auctoritatem, Cic. Fl. 6, 14: pacem hostibus, Liv. 23, 13: Octaviam neptem condicionem, Suet. Caes. 27 et saep.
          3. (γ) With acc. alone, or absol.: jusjurandum, to tender an oath, Quint. 5, 6, 6; cf. ib. § 3 and § 4; si quid petet, ultro defer, Hor. Ep. 1, 12, 23 et saep.
      2. 2. To bring or give an account of, to report, announce, signify, state (for syn. v. declaro init.— very freq.): qui nostra consilia ad adversarios deferat, Cic. Clu. 52; so, aliquid ad aliquem, id. Mil. 9 fin.; id. Cat. 3, 3, 7; Caes. B. G. 2, 17, 4; 5, 25, 4 et saep.: ut (haec) per eos ad Caesarem deferrentur, id. ib. 7, 17 fin.; so with per, id. B. C. 3, 30, 6; 3, 63, 5 al.: qui ad Caesarem detulerint delaturive sint, me poenitere consilii mei, Cic. Att. 11, 7, 5; so with acc. and inf., id. Verr. 2, 5, 62; Verg. A. 4, 299 al.
        1. b. Legal t. t.: nomen, and post-Aug., aliquem, to indict, impeach, accuse before the pretor, as plaintiff or informer (for syn. cf.: denuntio, indico): nomen alicujus de parricidio, Cic. Rosc. Am. 10, 28: nomen amici mei de ambitu, id. Cael. 31, 76; id. Rosc. Am. 23; nomen suo familiari (dat.) eadem de re, id. ib. 23: nomen tibi, id. Pis. 33, 82; cf.: illi nonnihil tamen in deferendo nomine secuti, id. Rosc. Am. 3, 8: ad deferendos reos praemio duci, Quint. 12, 7, 3: reos ad praetorem, Tac. A. 14, 41: reos ejusdem criminis detulerunt, Quint. 11, 1, 79; cf.: defertur majestatis, Tac. A. 14, 48 (v. Draeger ad loc.): adulterii, id. ib. 4, 42: impietatis in principem, id. ib. 6, 47: Drusus defertur moliri res novas, id. ib. 2, 27; cf.: defertur simulavisse partum, ib. 3, 22: ad deferenda de Perseo crimina, Liv. 42, 11; cf. Quint. 4, 2, 98; cf. also: et cum occiderentur, detuli sententiam, voted to condemn, Vulg. Act. 26, 10.
          Absol.: et minari et deferre etiam non orator potest, Quint. 4, 1, 22.
          Of denouncing: quae apud vos de me deferunt, Cic. Agr. 3, 1.
        2. c. Pub. law t. t.
          1. (α) Aliquid ad aerarium, and more freq. simply aliquid, to give in at the Aerarium: horum nomina ad aerarium detulisset, Cic. Phil. 5, 5 fin.: quamquam rationes deferre properarim (for which referre is repeatedly used just before), Cic. Fam. 5, 20, 3.
            Hence of persons, to recommend them for future consideration and reward, for their services to the state: in beneficiis ad aerarium delatus est, Cic. Arch. 5 fin.; id. Fam. 5, 20, 7; id. Balb. 28; id. Att. 5, 7: senatus consultum factum ad aerarium deferre, the public archives, Liv. 39, 4, 8; Tac. A. 3, 51; 13, 28; Suet. Aug. 94, 3.
          2. (β) Deferre in censum, to report any thing for assessment, to return one’s property to the censors: mille quingentum aeris in censum, Gell. 16, 10, 10; for which, deferre censum, Plin. 7, 48, 49, § 159; Tac. A. 6, 41.
            Pass. in mid. force: deferri in censum, to report one’s self for assessment, Eutr. 1, 7.
      3. 3. To ascribe, Amm. 14, 6, 8.