Lewis & Short

Parsing inflected forms may not always work as expected. If the following does not give the correct word, try Latin Words or Perseus.

ē-mergo, si, sum, 3, v. a. and n.

  1. I. Act., to bring forth, bring to light, raise up (very rare; mostly with se, or pass. in mid. sense), to come forth, come out, to rise up, emerge (not in Plaut., Caes., Verg., or Hor.).
    1. A. Lit.: emersere e gurgite vultus Nereides, Cat. 64, 14: ex undis Cancri pars sese emergit in astra, Manil. 5, 198; se torrens imo hiatu, Auct. Aetn. 118: se lux pelago, Avien. Perieg. 126: tibi (somnianti) subito sum visus emersus e flumine, Cic. Div. 2, 68; so, emersus e palude, Liv. 1, 13: emersus paludibus, Tac. A. 1, 65.
      Poet.: cernis et emersas in lucem tendere noctes, Ov. M. 15, 186; nox emersa, id. F. 3, 399.
    2. B. Trop., to extricate or free one’s self, to raise one’s self up, to rise: sese ex malis, Ter. And. 3, 3, 30 Ruhnk.; so Nep. Att. 11, 1: homo emersus subito ex diuturnis tenebris lustrorum ac stuprorum, Cic. Sest. 9; cf.: tu emersus e caeno, id. Vatin. 7, 17: velut emerso ab admiratione animo, Liv. 8, 7 fin.
      Once perh. act.: ut possim rerum tantas emergere moles, Manil. 1, 116.
      Far more freq. and class.,
  2. II. Neutr. (i. q. the preceding emergere se), to come forth, come up, arise, emerge.
    1. A. Lit.
      1. 1. In gen.: equus emersit e flumine, Cic. Div. 2, 31 fin.: e vadis, id. Cael. 21: ex alto, id. Fin. 4, 23, 64: de paludibus, Liv. 22, 3: ab infima ara (anguis), Cic. Div. 1, 33, 72: sub exsistentibus glebis (pisces), Liv. 42, 2: extra aquam Plin. 13, 18, 32, § 109; 2, 88, 89, § 203: foras (with exsilire), Lucr. 2, 200: ad ortus, id. 5, 697: in suam lucem (luna), Liv. 44, 37 et saep.: ex Antiati in Appiam ad Tres Tabernas, to get away, escape, Cic. Att. 2, 12, 2; cf.: e patrio regno (with Cappadociae latebris se occultare), id. de Imp. Pomp. 3: aegre in apertos campos (Manlius), Liv. 21, 25 al.
        Absol.: aves, quae se in mari mergerent: quae cum emersissent, etc., Cic. N. D. 2, 49; cf. id. Fin. 3, 14 fin.: sol. id. Arat. 76 (also, id. N. D. 2, 44, 113); Tac. G. 45; cf. stellae, Plin. 2, 14, 11, § 58 al.
        Impers. tot res repente circumvallant, unde emergi non potest, Ter. Ad. 3, 2, 4.
      2. 2. In partic., to come forth, come up, break forth, as a plant or animal, when it springs up or is born: viriditas e vaginis emergit, etc., Cic. de Sen. 15, 51; cf.: flos ex caule, Plin. 21, 17, 66, § 106: totus infans utero, id. 11, 51, 112, § 270: ova, id. 10, 52, 74, § 145: ventus, id. 2, 82, 84, § 198.
    2. B. Trop., to extricate one’s self from, to raise one’s self up, to emerge, get clear: ex sermone emersit, Cic. Cael. 31, 75: ex miserrimis naturae tuae sordibus, id. Pis. 12, 27: ex peculatus judicio, id. Verr. 2, 1, 5: ex paternis probris ac vitiis, id. ib. 2, 3, 69: ex mendicitate, id. Vatin. 9 fin.: vixdum e naufragiis prioris culpae cladisque, Liv. 5, 52, 1: ex obnoxia pace, id. 9, 10: ex omni saevitia fortunae (virtus), id. 25, 38; Dig. 47, 10, 5 fin.: cum tam multa ex illo mari (sc. Ponto) bella emerserint, have arisen, broken out, Cic. Verr. 2, 4, 58: equidem multos vidi emersisse aliquando, et se ad frugem bonam, ut dicitur, recepisse, have raised themselves up, have risen, Cic. Cael. 12: hac autem re incredibile est quantum civitates emerserint, have raised themselves up, elevated themselves, id. Att. 6, 2, 4; cf.: ad summas opes, Lucr. 2, 13; 3, 63: in quod fastigium, Vell. 2, 65; Juv. 3, 164: quamvis enim demersae sint leges, emergunt tamen haec aliquando, Cic. Off. 2, 7, 24; cf. id. Clu. 65, 183: nunc emergit amor, id. Att. 9, 10, 2; cf. dolor, id. ib. 9, 6, 5: ex quo magis emergit, quale sit decorum illud, etc., appears, is evident, id. Off. 1, 31; cf.: tanti sceleris indicium per Fulviam emersit, Flor. 4, 1, 6.