Lewis & Short

Parsing inflected forms may not always work as expected. If the following does not give the correct word, try Latin Words or Perseus.

gĕmĭno, āvi, ātum, 1, v. a. and n. [geminus].

  1. I. Act., to double (class.; syn. duplico).
    1. A. Lit.: favos, Varr. R. R. 3, 16, 32: ructuosus spiritus, Cael. ap. Quint. 4, 2, 123: victoriae laetitiam, Liv. 45, 13: semivocales, Quint. 1, 7, 14: verba, id. 9, 3, 28: decem vitae frater geminaverat annos, i. e. had completed his twentieth year, Ov. Tr. 4, 10, 31: labor geminaverat aestum, id. M. 5, 586: pericula, Tib. 2, 3, 39: facinus, to repeat, Ov. M. 10, 471.
      Absol.: geminabit (sc. pugnum s. plagam) nisi caves, Ter. Ad. 2, 1, 19.
      In part. perf.: tum sole geminato, quod Tuditano et Aquillio consulibus evenerat, ctc., Cic. N. D. 2, 5, 14: verba, id. Part. 6, 21; cf. littera, Quint. 1, 7, 29; 1, 4, 11: victoria, Liv. 1, 25, 11: luctus, id. 40, 55: urbs, id. 1, 13: onus, Quint. 2, 3, 2: vulnus, Ov. M. 12, 257: plausus, Verg. G. 2, 509: consulatus, repeated, Tac. A. 1, 3: invidiam fieri geminati honoris, Liv. 39, 39, 9: honor, augmented, Plin. Pan. 92, 1.
      Poet.: quae postquam aspexit geminatus gaudia ductor Sidonius, i. e. feeling double joy, Sil. 10, 514.
    2. B. Transf., to pair, join, or unite two things together: non ut Serpentes avibus geminentur, tigribus agni, Hor. A. P. 13: geminari legionum castra prohibuit, the encamping of two legions together, Suet. Dom. 7; Stat. S. 1, 2, 239: non acuta Sic geminant Corybantes aera, i. e. strike together, Hor. C. 1, 16, 8.
      In part. perf.: prope geminata cacumina montium, nearly of the same height, Liv. 36, 24, 9.
  2. * II. Neutr., to be double, Lucr. 4, 451.

gĕmĭnus, a, um, adj. [cf.: gener, genui (gigno)], born at the same time, twin-born, twin- (class.).

  1. I. Lit.
    1. A. Adj.: tibi sunt gemini et trigemini filii, Plaut. Mil. 3, 1, 123: filios parere, id. Am. 5, 1, 36: C. et L. Fabricii fratres gemini fuerunt ex municipio Aletrinati, twin-brothers, Cic. Clu. 16, 46; v. frater: sorores, Ov. M. 4, 774; Hor. C. 4, 7, 5; cf.: soror gemina germana, Plaut. Mil. 2, 4, 30: pueri, Verg. A. 8, 631: proles, id. ib. 1, 274: dei (i. e. Apollo and Diana), Enn. ap. Varr. L. L. 7, § 16 Müll. (Trag. v. 425 Vahl.): partus, Liv. 1, 4, 2: Castor, i. e. Castor and Pollux, Ov. A. A. 1, 746; cf. Pollux, Hor. C. 3, 29, 64: nec gemino bellum Trojanum orditur ab ovo, i. e. from Helen, the twin-daughter of Leda, id. A. P. 147: fratres, Amphion atque Zethus, id. Ep. 1, 18, 41: Quirini, i. e. Romulus and Remus, Juv. 11, 105.
      Comically in the sup.: To. Hic ejus geminust frater. Do. Hicine’st? To. Ac geminissimus, Plaut. Pers. 5, 2, 49.
    2. B. Subst.: gĕmĭni, ōrum, m., twins: Servilii, qui gemini fueruntut mater geminos internoscit consuetudine oculorum, sic, etc., Cic. Ac. 2, 18, 56 sq.; cf.: geminorum formas esse similes, id. Div. 2, 43, 90; Liv. 1, 6, 4.
      Of beasts: (asina) raro geminos parit, Plin. 8, 43, 68, § 168.
      1. 2. In partic.
        1. a. Gemini, as a constellation, The Twins (Castor and Pollux; acc. to others, Apollo and Hercules), Plin. 18, 29, 69, § 281; Varr. R. R. 2, 1, 7; called also geminum astrum, Col. poët. 10, 312.
        2. b. Acc. to the Gr. δίδυμοι, the testicles, i. q. testiculi (late Lat.), Sol. 13; Amm. 16, 7.
  2. II. Transf.
    1. A. In gen., paired, double, two-fold, both, two, = duplex, duo: gemino lucernae lumine declarari, dissensionem et seditionem moveri, Cic. Div. 2, 58, 120; cf.: ex unis geminas mihi conficies nuptias, Ter. And. 4, 1, 51: et tripodes gemini, Verg. A. 9, 265: cum quaererent alii Numerium, alii Quintium, gemini nominis errore servatus est (Numerius Quintius), Cic. Sest. 38, 82: sunt geminae Somni portae, quarum altera, etc., Verg. A. 6, 894: scopuli, id. ib. 1, 162; cf.: vos, geminae voragines rei publicae, Cic. Pis. 18, 41: huc geminas nunc flecte acies, your pair of eyes, both eyes, Verg. A. 6, 788: tempora, id. ib. 5, 416: nares, id. G. 4, 300: cornua (Eridani), id. ib. 4, 371: manus, Mart. 10, 10, 10: pedes, Ov. F. 2, 154; for which: pes, id. A. A. 2, 644: geminae (vites), Col. 3, 2, 10 (for which: gemellae vites, Plin. 14, 2, 4, § 21): aliae (percussiones numerorum) sunt geminae, double, Cic. de Or. 3, 47, 182; cf.: geminis vocalibus, Quint. 1, 7, 14: M gemina, id. ib. 8: geminique tulit Chironis in antrum, double-formed (half man, half horse), Ov. M. 2, 630; 6, 126; cf.: corpus Tritonis (half man and half fish), Stat. S. 3, 2, 35: Cecrops (acc. to a myth, half man and half serpent, or half man and half woman; or else as Egyptian and Greek), Ov. M. 2, 555: GEMINA LEGIO, a double legion (formed out of two legions), epithet of the tenth legion in Hispania, Inscr. Orell. 72 sq.; 1214; 2090; 3376 al. (for which: gemella legio, Caes. B. C. 3, 4, 1; cf. Tac. H. 2, 58): cum geminis exsurgit mensa lucernis, seen double by one in drink, Juv. 6, 305.
    2. B. Resembling, similar, like, as twins: VOLO, MI FRATER, FRATERCULO TUO CREDAS: consorti quidem in lucris atque in furtis, gemino et simillimo nequitia, improbitate, audaciā, Cic. Verr. 2, 3, 66, § 155; cf.: Dolabella et Antoniusecce tibi geminum in scelere par, a twin-pair, id. Phil. 11, 1, 2; Varr. L. L. 9, § 92: par est avaritia, similis improbitas, eadem impudentia, gemina audacia, Cic. Rosc. Am. 40, 118 fin.; cf. id. Rosc. Com. 18, 55: quae (memoria) est gemina litteraturae quodammodo et in dissimili genere persimilis, twin-sister, id. Part. 7, 26 (al. germana): illud vero geminum consiliis Catilinae et Lentuli, quod me domo mea expulistis, like, similar, id. Pis. 7, 16; cf.: ambobus geminus cupido laudis, Sil. 4, 99.