Lewis & Short

Parsing inflected forms may not always work as expected. If the following does not give the correct word, try Perseus.

The word numm��m could not be parsed. Trying a normal dictionary lookup:

No entries found. Showing closest matches:

nŏmisma (nŭm-), ătis (also num-misma, Ven. Vit. S. Martin. 2, 338), n., = νόμισμα, a piece of money, a coin (not ante-Aug.).

  1. I. Lit.
    1. A. In gen.: acceptos, regale nomisma, Philippos, Hor. Ep. 2, 1, 234: largae nomismata mensae, Mart. 12, 62, 11: immensa nomismata, Ser. Samm. 28, 525.
    2. B. In partic., a coin not in circulation, a medal, Dig. 34, 2, 27 fin.: nomismata aurea vel argentea vetera, ib. 7, 1, 28.
      Esp., a medal or token given to the knights at the door of the theatre, and entitling the bearer to be served with wine: cum data sint equiti bis quina nomismata, quare bis deciens solus, Sextiliane, bibis? Mart. 1, 11, 1 sq.
  2. * II. Transf., a stamp, an image on a coin: en Caesar agnoscit suum Nomisma nummis inditum, Prud. στεφ. 2, 95.

nŭmisma and nummisma, ătis, v. nomisma.

nummārius (so acc. to the better MSS., others nūmārius), a, um, adj. [nummus], of or belonging to money, money-.

  1. I. Lit.: difficultas nummaria, pecuniary difficulty, Cic. Verr. 2, 2, 28, § 69; cf.: difficultas rei nummariae, id. ib. 2, 4, 6, § 11: theca nummaria, a money-box, coffer, id. Att. 4, 7, 2: arca, Nov. ap. Non. 495, 25: res, the coinage, Cic. Off. 3, 20, 86: lex Cornelia nummaria, passed by Sylla against forgery, id. Verr. 2, 1, 42, § 100: poena, a fine, Dig. 4, 8, 11; Paul. Sent. 5, 6, 9.
  2. II. Transf., bribed with money, venal, mercenary: judices, Cic. Att. 1, 16, 8; id. Clu. 28, 75: varia judicum genera: nummarii pauci, sed omnes irati, id. ib. 27, 75: judicium, id. Verr. 2, 3, 57, § 131: interpres pacis, id. Clu. 36, 101: tribunal, Sen. Ben. 1, 9, 4.

(nummātĭo or nūmāt-, MSS. reading, Cic. Phil. 2, 45, 115; where Halm and Madv. have nundinatione, B. and K. mutatione.)

nummātus (nūmāt-), a, um, adj. [numus], moneyed, furnished with money, rich: homo bene nummatus, Cic. Agr. 2, 22, 58: bene nummatum decorat Suadela Venusque, Hor. Ep. 1, 6, 38: nummatior revertor, App. M. 1, p. 105, 19.

Nummos -expalpōnĭdes, ae, m. [nummus-expalpor], a flatterer for money, a fictitious comic name, Plaut. Pers. 4, 6, 22.

nummōsus (nūm-), a, um, adj. [nummus], well furnished with money, wealthy, rich (for the usual nummatus), hoc inclinamentum hujuscemodi verborum, ut vinosus, mulierosus, religiosus, nummosus, significat copiam quandam immodicam rei, super quā dicitur, Nigid. ap. Gell. 4, 9, 2.

* nummŭlārĭŏlus (nūm-), i, m. dim. [nummularius], a money-changer, Sen. Apocol. med.

nummŭlārĭus (nūm-), a, um, adj. [nummulus],

  1. I. of or belonging to moneychanging; as adj. very rare: mensa, Dig. 14, 3, 20.
  2. II. Subst.: nummŭlārĭus (nūm-), ii, m., a money-changer, moneybroker, mensarius (post-Aug.; cf. argentarius): nummulario, non ex fide versanti pecunias, manus amputavit mensaeque ejus affixit, Suet. Galb. 9; Petr. 56; Dig. 16, 3, 7; Mart. 12, 57, 8.
    1. B. An officer of the mint who tested the silver before it was coined, Inscr. Orell. 3226; 3227.

nummŭlus (nūm-), i, m. dim. [nummus], some money, money: nummulis acceptis, Cic. Att. 1, 16, 6: nummulorum aliquid, id. ib. 1, 19, 9: nihil aliud curant, nisi agros, nisi villulas, nisi nummulos suos, id. ib. 8, 13, 2.

nummus (thus written in the better MSS., others nūmus), i (gen. plur. usu. nummūm, but nummorum, Plaut. Trin. 1, 2, 115; Cic. Verr. 2, 3, 49, § 117; Hor. S. 2, 3, 149, etc.), m. [from root νέμω; cf. numerus], a piece of money, a coin, money.

  1. I. In gen.: adulterini, counterfeit money, Cic. Off. 3, 23, 91: adulterati, Paul. Sent. 5, 25, 1: aurei, Cic. Phil. 12, 8, 20: plumbei, Plaut. Most. 4, 2, 11: argenteus, Vulg. 1 Reg. 2, 36: putat suos nummos vos comedisse, Cic. Att. 6, 1, 25: habere in nummis, in ready money, id. Off. 8, 10, 1; id. Verr. 2, 3, 86, § 199; cf.: (hominem) non modo in aere alieno nullo, sed in suis nummis multis esse et semper fuisse, id. ib. 2, 4, 6, § 11; jactabatur enim temporibus illis nummus sic, ut nemo posset scire, quid haberet, the value of money fluctuated, id. Off. 3, 20, 80: asper, i. e. not worn smooth by use, Pers. 3, 69; cf. Sen. Ep. 19, 10: crescit amor nummi, Juv 14, 139.
  2. II. In partic.
    1. A. A Roman silver coin, called also nummus sestertius, and simply sestertius (v. sestertius), a sesterce: eccos trīs nummos habes, Plaut. Men. 1, 4, 1: cogit Scandilium quinque illa milia nummum dare atque annumerare Apronio, Cic. Verr. 2, 3, 60, § 140; cf. id. ib. 2, 3, 61, § 140: binis milibus nummum, Plin. 17, 1, 1, § 8; cf. for the gen. nummūm, Cic. Or. 46, 156, and v. Ritschl, prol. p. 89; gen. nummorum, Hor. Ep. 2, 2, 5; Suet. Aug. 46 fin.; id. Dom. 4 fin.; Plin. 8, 43, 68, § 167
      With sestertius, Liv. 8, 11: percipere mille nongentos quinquaginta sestertios nummos, Col. 3, 3, 9: sestertiis sescentis nummis, id. 3, 3, 9, § 13.
      1. 2. Transf., like our farthing, cent, to denote a very small sum, a trifle, low price, etc.: assident, subducunt, ad nummum convenit, to a farthing, to a cent, Cic. Att. 5, 21, 12: ecquis est ex tanto populo, qui bona C. Rabirii nummo sestertio sibi addici velit? at a farthing’s value, id. Rab. Post. 17, 45; id. Fin. 2, 17, 55: quae maxima inter vos habentur, divitiae, gratia, potentia, sestertio nummo aestimanda sunt, Sen. Ep. 95, 59: damnatuset sestertio nummo veniit, Liv. Epit. 55; Plaut. Most. 1, 2, 34.
    2. B. As a Greek coin, two drachmae (only in Plaut.): illi sunt drachumis miseri; me nemo potest Minoris quisquam nummo, ut surgam, subigere, Plaut. Ps. 3, 2, 19: Me. Quibus hic pretiis porci veneunt sacres sinceri? Cy. Nummo, id. Men. 2, 2, 16; id. Ep. 1, 1, 52; id. Aul. 3, 2, 34.